-
عقل و آخر الزّمان نويسنده:صرالله حکمت عقل با تمام شکوه،عظمت و جايگاه برجسته اي که در حيات انسان دارد ،موهبتي است از جانب خداوند و حقيقتي است با دوچهره :چهره اقبال به حق و چهره ادبار به آن. چهره اقبال عقل ،در سعي و تلاش انسان براي اتّصال به حق ،و ايمان به غيب تجلّي کرده و ارتباط انسان را با ابدّيت تحقّق مي بخشد امّا ،چهره ادبار او به حق ،با وقوع در زمان (عصر)و زيان (خسر)ترسيم شده و با اغواي شيطان استمرار يافته است . اين عقل ادبار ،که جايگاه نفوذ شيطان