-موزائيكهاي شكسته
جامعهشناسي- زهره ترسايي:
يادش بخير زماني نه چندان دور، شايد دوران كودكي پدران و مادرانمان ورود بزرگتري در جمع كافي بود تا همگي براي احترام به پا خيزند يا اتفاقي هر چند كوچك، كفايت آن را داشت تا اعضاي خانواده و فاميل را دور هم بكشاند و آنها را در شادي هم شريك، يا در رفع مشكل هم ياري كند.
گستره اين نوع از ارتباطات نه تنها در خانواده بلكه در جامعه هم نمود عيني داشت.ديدن پير زني در خيابان در حال