-دشت گل
![دشت گل](http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110313175358994_dashtegol.big.jpg)
یکی بود، یکی نبود. غیر از خدا، هیچ کس نبود.قورباغه کنار آب نشسته بود که پروانه او را دید و گفت: «چه روز قشنگی!» قورباغه گفت: «همه چیز مثل همیشه است.» پروانه گفت: «نگاه کن! دشت پر از گل شده.» قورباغه گفت: « تو می توانی پرواز کنی و دشت پر از گل را تماشا کنی. اما من فقط می توانم ساقه ی گل را ببینم.» پروانه کنار قورباغه نشست و گفت: «آخی! غصه نخور قورباغه جان!» پروانه با بال رنگارنگش قورباغه را ناز کرد و گفت: «کاش می توانستی پرواز کنی!» زنبور آن ها را دید و گفت: «چرا این جا نشسته اید؟