-تمام حرف این است، بندگی خدا
در میان گرفتاری های روزمره و در بین همه ی هیاهوها، گوهر نایابی هستند آنانی که تنها چند لحظه مجالست با ایشان حیات تازه ای به انسان می بخشد و روح و روان آدمی را زنده می کند. قدیم ها رسم بود که هر کس در هر صنف و طبقه ای که بود گهگاه نزد پیری روشن ضمیر حاضر می شد و مرور می کرد قول و قرارهایش را با معبودش و از مرشد و مرادی درس زندگی توحیدی و سلوک معنوی را می آموخت. هنوز هم هستند کسانی که دست مردم کوچه و بازار را می گیرند و از فرش به عرش می برند و کوتاهی از ما اس