-ماجرای اشک آخر
بستر خونین تاریخ باید شبیه بستر اشکان باشد؛ شبیه بستر مجتبی اقبالی. اشک و خون از بستر تاریخ میچکد. درس تاریخ دیدنی است، خواندنی نیست. تاریخ تجربه تلخ و زهرآگین بشری است که بی پایان می ماند. «اشک آخر» ماجرای اشک است. ماجرای اشکان، فرزند منوچهر ظفرمقدم، شاید هم منوچهر اقبالی. داستانی از جنس کهن میراثی گرانبها که از پدر به پسر رسیده است؛ میراث اشک و خون و رشادت. سید هاشم حسینی در این کتاب با قلمی درد آلود روایت پسری را میسراید که میراث پدرش را، اشک آمیخته به خو