-دوشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۹
دستانش پینه بسته از کار زیاد و سخت، روز را به شب میرساند تا لقمه نانی حلال برای فرزندانش ببرد اما با دلی پر از شرم از چهره فرزندش به خانه باز میگردد. با دیدن چشمهای منتظر فرزندش از دورن میشکند خرد میشود که نتوانسته با دست پر به خانه برگردد، از کارگری سخن میگویم که در یک کارخانه کار میکند و چندماهی است که حقوق نگرفته است. صبح با دلی پر از امید به سرکار