-چه شود به من، نظری ز بهر خدا کنی
چه شود به چهره ی زرد من، نظری ز بهر خدا کنیکه اگر کنی همه درد من، به یکی اشاره دوا کنیتو شهی و کشور جان ترا، تو مهی و جان جهان تراز ره کرم چه زیان ترا، که نظر به حال گدا کنی ز تو گر تفقد و گر ستم، بُوَد آن عنایت و این کرمهمه از تو خوش بُوَد ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنیهمه جا کشی می لاله گون، ز ایاغ مدعیان دونشکنی پیاله ی ما، که خون به دل شکسته ی ما کنی
