وَالطُّورِ﴿1﴾ |
|
سوگند به کوه طور،﴿1﴾ |
وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ﴿2﴾ |
|
و کتابی که نوشته شده،﴿2﴾ |
فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ﴿3﴾ |
|
در صفحهای گسترده،﴿3﴾ |
وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ﴿4﴾ |
|
و سوگند به «بیت المعمور»،﴿4﴾ |
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ﴿5﴾ |
|
و سقف برافراشته،﴿5﴾ |
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ﴿6﴾ |
|
و دریای مملوّ و برافروخته،﴿6﴾ |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ﴿7﴾ |
|
که عذاب پروردگارت واقع میشود،﴿7﴾ |
مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ﴿8﴾ |
|
و چیزی از آن مانع نخواهد بود!﴿8﴾ |
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا﴿9﴾ |
|
(این عذاب الهی) در آن روزی است که آسمان به شدّت به حرکت درمیآید،﴿9﴾ |
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا﴿10﴾ |
|
و کوهها از جا کنده و متحرّک میشوند!﴿10﴾ |
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ﴿11﴾ |
|
وای در آن روز بر تکذیبکنندگان،﴿11﴾ |
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ﴿12﴾ |
|
همانها که در سخنان باطل به بازی مشغولند!﴿12﴾ |
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا﴿13﴾ |
|
در آن روز که آنها را بزور به سوی آتش دوزخ میرانند!﴿13﴾ |
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ﴿14﴾ |
|
(به آنها میگویند:) این همان آتشی است که آن را انکار میکردید.﴿14﴾ |
أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ﴿15﴾ |
|
آیا این سحر است یا شما نمیبینید؟!﴿15﴾ |
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴿16﴾ |
|
در آن وارد شوید و بسوزید؛ میخواهید صبر کنید یا نکنید، برای شما یکسان است؛ چرا که تنها به اعمالتان جزا داده میشوید!﴿16﴾ |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ﴿17﴾ |
|
ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند،﴿17﴾ |
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ﴿18﴾ |
|
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند!﴿18﴾ |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴿19﴾ |
|
(به آنها گفته میشود:) بخورید و بیاشامید گوارا؛ اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید!﴿19﴾ |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ﴿20﴾ |
|
این در حالی که بر تختهای صفکشیده در کنار هم تکیه میزنند، و «حور العین» را به همسری آنها درمیآوریم!﴿20﴾ |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ﴿21﴾ |
|
کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروی از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق میکنیم؛ و از (پاداش) عملشان چیزی نمیکاهیم؛ و هر کس در گرو اعمال خویش است!﴿21﴾ |
وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴿22﴾ |
|
و همواره از انواع میوهها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختیارشان میگذاریم!﴿22﴾ |
يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ﴿23﴾ |
|
آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهودهگویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر میگیرند!﴿23﴾ |
وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ﴿24﴾ |
|
و پیوسته بر گردشان نوجوانانی برای (خدمت) آنان گردش میکنند که همچون مرواریدهای درون صدفند!﴿24﴾ |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴿25﴾ |
|
در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته) سؤال مینمایند؛﴿25﴾ |
قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ﴿26﴾ |
|
میگویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)!﴿26﴾ |
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ﴿27﴾ |
|
امّا خداوند بر ما منّت نهاد و از عذابکشنده ما را حفظ کرد!﴿27﴾ |
إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ﴿28﴾ |
|
ما از پیش او را میخواندیم (و میپرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!»﴿28﴾ |
فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ﴿29﴾ |
|
پس تذکّر ده، که به لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستی!﴿29﴾ |
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ﴿30﴾ |
|
بلکه آنها میگویند: «او شاعری است که ما انتظار مرگش را میکشیم!»﴿30﴾ |
قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ﴿31﴾ |
|
بگو: «انتظار بکشید که من هم با (شما انتظار میکشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودی شما را با عذاب الهی)!»﴿31﴾ |
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ﴿32﴾ |
|
آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور میدهد، یا قومی طغیانگرند؟﴿32﴾ |
أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ﴿33﴾ |
|
یا میگویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولی آنان ایمان ندارند.﴿33﴾ |
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ﴿34﴾ |
|
اگر راست میگویند سخنی همانند آن بیاورند!﴿34﴾ |
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ﴿35﴾ |
|
یا آنها بی هیچ آفریده شدهاند، یا خود خالق خویشند؟!﴿35﴾ |
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ﴿36﴾ |
|
آیا آنها آسمانها و زمین را آفریدهاند؟! بلکه آنها جویای یقین نیستند!﴿36﴾ |
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ﴿37﴾ |
|
آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟!﴿37﴾ |
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ﴿38﴾ |
|
آیا نردبانی دارند (که به آسمان بالا میروند) و بوسیله آن اسرار وحی را میشنوند؟! کسی که از آنها این ادّعا را دارد دلیل روشنی بیاورد!﴿38﴾ |
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ﴿39﴾ |
|
آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا مینامید)؟!﴿39﴾ |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ﴿40﴾ |
|
آیا تو از آنها پاداشی میطلبی که در زیر بار گران آن قرار دارند؟!﴿40﴾ |
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ﴿41﴾ |
|
آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روی آن مینویسند؟!﴿41﴾ |
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ﴿42﴾ |
|
آیا میخواهند نقشه شیطانی برای تو بکشند؟! ولی بدانند خود کافران در دام این نقشهها گرفتار میشوند!﴿42﴾ |
أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ﴿43﴾ |
|
یا معبودی غیر خداوند دارند (که قول یاری به آنها داده)؟! منزّه است خدا از آنچه همتای او قرارمیدهند!﴿43﴾ |
وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ﴿44﴾ |
|
آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگی از آسمان (برای عذابشان) سقوط میکند میگویند: «این ابر متراکمی است!»﴿44﴾ |
فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ﴿45﴾ |
|
حال که چنین است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند؛﴿45﴾ |
يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ﴿46﴾ |
|
روزی که نقشههای آنان سودی به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یاری نمیشوند!﴿46﴾ |
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿47﴾ |
|
و برای ستمگران عذابی قبل از آن است (در همین جهان)؛ ولی بیشترشان نمیدانند!﴿47﴾ |
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ﴿48﴾ |
|
در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار داری! و هنگامی که برمیخیزی پروردگارت را تسبیح و حمد گوی!﴿48﴾ |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ﴿49﴾ |
|
(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح کن و به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)!﴿49﴾ |