حم﴿1﴾ |
|
حم﴿1﴾ |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ﴿2﴾ |
|
سوگند به این کتاب روشنگر،﴿2﴾ |
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ﴿3﴾ |
|
که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بودهایم!﴿3﴾ |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ﴿4﴾ |
|
در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا میگردد.﴿4﴾ |
أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ﴿5﴾ |
|
(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم!﴿5﴾ |
رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴿6﴾ |
|
اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست!﴿6﴾ |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ﴿7﴾ |
|
(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید!﴿7﴾ |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ﴿8﴾ |
|
هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده میکند و میمیراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست!﴿8﴾ |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ﴿9﴾ |
|
ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی میکنند.﴿9﴾ |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ﴿10﴾ |
|
پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد...﴿10﴾ |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿11﴾ |
|
که همه مردم را فرامیگیرد؛ این عذاب دردناکی است!﴿11﴾ |
رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ﴿12﴾ |
|
(میگویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان میآوریم.﴿12﴾ |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ﴿13﴾ |
|
چگونه: و از کجا متذکر میشوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد!﴿13﴾ |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ﴿14﴾ |
|
سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافتهای دیوانه است!»﴿14﴾ |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ﴿15﴾ |
|
ما عذاب را کمی برطرف میسازیم، ولی باز به کارهای خود بازمیگردید!﴿15﴾ |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ﴿16﴾ |
|
(ما از آنها انتقام میگیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرندهایم!﴿16﴾ |
وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ﴿17﴾ |
|
ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد،﴿17﴾ |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ﴿18﴾ |
|
(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم!﴿18﴾ |
وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ﴿19﴾ |
|
و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آوردهام!﴿19﴾ |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ﴿20﴾ |
|
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه میبرم از اینکه مرا متهم کنید!﴿20﴾ |
وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ﴿21﴾ |
|
و اگر به من ایمان نمیآورید، از من کنارهگیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)!﴿21﴾ |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ﴿22﴾ |
|
(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند!﴿22﴾ |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ﴿23﴾ |
|
(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب میشوید!﴿23﴾ |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ﴿24﴾ |
|
(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرقشده خواهند بود!﴿24﴾ |
كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴿25﴾ |
|
(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمهها که از خود به جای گذاشتند،﴿25﴾ |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ﴿26﴾ |
|
و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت،﴿26﴾ |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ﴿27﴾ |
|
و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند!﴿27﴾ |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴿28﴾ |
|
اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم!﴿28﴾ |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِينَ﴿29﴾ |
|
نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد!﴿29﴾ |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ﴿30﴾ |
|
ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّتبار رهایی بخشیدیم؛﴿30﴾ |
مِنْ فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِنَ الْمُسْرِفِينَ﴿31﴾ |
|
از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود!﴿31﴾ |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ﴿32﴾ |
|
ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم،﴿32﴾ |
وَآتَيْنَاهُمْ مِنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُبِينٌ﴿33﴾ |
|
و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)!﴿33﴾ |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ﴿34﴾ |
|
اینها [= مشرکان] میگویند:﴿34﴾ |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ﴿35﴾ |
|
«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد!﴿35﴾ |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴿36﴾ |
|
اگر راست میگویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!»﴿36﴾ |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ﴿37﴾ |
|
آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند!﴿37﴾ |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ﴿38﴾ |
|
ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بیهدف) نیافریدیم!﴿38﴾ |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿39﴾ |
|
ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمیدانند!﴿39﴾ |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ﴿40﴾ |
|
روز جدایی (حق از باطل) وعدهگاه همه آنهاست!﴿40﴾ |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ﴿41﴾ |
|
روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمیکند، و از هیچسو یاری نمیشوند؛﴿41﴾ |
إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴿42﴾ |
|
مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است!﴿42﴾ |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ﴿43﴾ |
|
مسلّماً درخت زقّوم...﴿43﴾ |
طَعَامُ الْأَثِيمِ﴿44﴾ |
|
غذای گنهکاران است،﴿44﴾ |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ﴿45﴾ |
|
همانند فلز گداخته در شکمها میجوشد؛﴿45﴾ |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ﴿46﴾ |
|
جوششی همچون آب سوزان!﴿46﴾ |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ﴿47﴾ |
|
(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب میشود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید!﴿47﴾ |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ﴿48﴾ |
|
سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید!﴿48﴾ |
ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ﴿49﴾ |
|
(به او گفته میشود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی!﴿49﴾ |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ﴿50﴾ |
|
این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید میکردید!﴿50﴾ |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ﴿51﴾ |
|
(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند،﴿51﴾ |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴿52﴾ |
|
در میان باغها و چشمهها؛﴿52﴾ |
يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ﴿53﴾ |
|
آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم میپوشند و در مقابل یکدیگر مینشینند؛﴿53﴾ |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ﴿54﴾ |
|
اینچنیناند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج میکنیم!﴿54﴾ |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ﴿55﴾ |
|
آنها در آنجا هر نوع میوهای را بخواهند در اختیارشان قرارمیگیرد، و در نهایت امنیّت به سر میبرند!﴿55﴾ |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ﴿56﴾ |
|
هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیدهاند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ میکند؛﴿56﴾ |
فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴿57﴾ |
|
این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است!﴿57﴾ |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ﴿58﴾ |
|
ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند!﴿58﴾ |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ﴿59﴾ |
|
(امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)!﴿59﴾ |