کولهپشتیات را زمین بگذار: رازهای ارتباط عمیق و آرامش ذهنی
سلامت روان و عملکرد تحصیلی: چرا محیط مدرسه اهمیت دارد؟
سلامت عاطفی، فضای مدرسه و محیطهای تأییدکننده هویت، عوامل کلیدی در عملکرد و رشد دانشآموزان هستند. تحقیقات نشان میدهد جوانان از جوامع حاشیهنشین با استرس بیشتری در محیطهای مدرسه مواجه میشوند. به عنوان مثال، دانشآموزان سیاهپوست و لاتینتبار اغلب با سوگیریهای ناخودآگاه، ریزپرخاشها و نابرابریهای انضباطی روبرو هستند (مالون و همکاران، ۲۰۲۲). دانشآموزان تراجنسیتی نیز با خطابهای نادرست، محرومیت از فضاهای جنسیتی و زورگویی همسالان یا بزرگسالان مواجه میشوند. این عوامل استرسزا بر احساس امنیت و توانمندی دانشآموزان در مدرسه تأثیر میگذارد. وقتی دانشآموزان احساس دیده شدن یا ارزشمندی نداشته باشند، احتمال کنارهگیری تحصیلی در آنها افزایش مییابد.
تأثیر سلامت روان بر عملکرد تحصیلی
بر اساس گزارش انجمن روانشناسی آمریکا (۲۰۲۴)، ۴۰ درصد از دانشآموزان احساس غم و ناامیدی را تجربه کردهاند و ۲۰ درصد نیز گزارش دادهاند که در مدرسه مورد زورگویی قرار گرفتهاند. دانشآموزانی که با اضطراب، افسردگی یا تروما دست و پنجه نرم میکنند، بیشتر در تمرکز، انجام تکالیف و مشارکت در یادگیری دچار مشکل میشوند. عوامل محیطی ریشهدار در محرومیتهای فرهنگی یا هویتی میتوانند به دلیل چالشهای سلامت روان، مشکلات مدرسه را افزایش دهند.
راهکارهایی برای حمایت از سلامت روان و تندرستی
به عنوان یک روانشناس بالینی که با جوانان از هویتهای فرهنگی، نژادی و جنسیتی متنوع کار کردهام، تأثیر عمیق حمایت عاطفی و پاسخگوی فرهنگی بر سلامت روان و عملکرد تحصیلی دانشآموزان را دیدهام. در ادامه پنج راهکار کلیدی برای حمایت از سلامت روان جوانان در سال تحصیلی جدید ارائه میشود.
۱. ایجاد گفتوگوهای امن و تأییدکننده در خانه
به عنوان والدین، شما یکی از قدرتمندترین سیستمهای حمایتی هستید. تأیید هویت فرزندتان در خانه ضروری است. جوانانی که نژادپرستی، همجنسگراهراسی، تراجنسیستیزی یا محرومیت فرهنگی را تجربه میکنند، اغلب بار عاطفی این تجربیات را به صورت خاموش حمل میکنند. زمانهایی را برای پردازش این تجربیات با فرزندتان به صورت باز و بدون قضاوت اختصاص دهید. بررسی روزانه یا هفتگی میتواند مفید باشد. میتوانید از سؤالات باز مانند «امروز اتفاقی افتاد که باعث شد احساس ناراحتی یا طردشدگی کنی؟» یا «امروز لحظهای بود که به خودت افتخار کنی؟» استفاده کنید.
برای کودکان سیاهپوست و لاتینتبار، گفتوگوهای مربوط به نژاد و هویت را عادیسازی کنید. تحقیقات نشان میدهد که جامعهپذیری نژادی که شامل گفتوگوهای عمدی درباره نژاد، تبعیض و غرور نژادی است، میتواند از جوانان در برابر اثرات روانی منفی نژادپرستی محافظت کند (نیبلت و همکاران، ۲۰۱۲؛ ترنر، ۲۰۲۴). برای جوانان تراجنسیتی، از نام و ضمیرهای انتخابی آنها به طور مداوم استفاده کنید و از حق آنها برای انجام همین کار در مدرسه دفاع کنید. احترام به هویت جنسیتی یک شکل حیاتی از حمایت سلامت روان است و تحقیقات نشان داده که این کار به طور قابل توجهی افسردگی و خطر خودکشی را کاهش میدهد (راسل و همکاران، ۲۰۱۸).
۲. ایجاد روالهایی که ثبات را تقویت میکنند
تنظیم مجدد سال تحصیلی ممکن است به بازسازی روالها برای فرزندتان نیاز داشته باشد. برای بسیاری از دانشآموزان، گذار از تعطیلات تابستانی به مدرسه میتواند آشفته باشد. روالهای روزانه حس کنترل و پیشبینیپذیری را ارائه میدهند که میتواند اضطراب را کاهش داده و به جوانان در مدیریت استرس مرتبط با مدرسه کمک کند. در ادامه چند راه برای همکاری با فرزندتان برای ایجاد یک روال روزانه ارائه میشود:
- زمان ثابت خواب و بیداری
- زمان انجام تکالیف با استراحتهای برنامهریزیشده
- فرصتهایی برای حرکت یا زمان در فضای باز
- زمان آرامش قبل از خواب (بدون صفحهنمایش)
برای نوجوانان، محدودیتهای سالمی در استفاده از رسانههای اجتماعی تعیین کنید. نوجوانان به خواب کافی نیاز دارند و محدودیت سالم در استفاده از رسانههای اجتماعی برای سلامت روان و موفقیت تحصیلی ضروری است.
۳. همکاری با معلمان و مشاوران مدرسه
والدین میتوانند پیشدستانه عمل کنند. در ماه اول مدرسه با معلمان، مشاوران و مدیران ارتباط برقرار کنید. با کارکنان مدرسه درباره آنچه به فرزندتان کمک میکند احساس امنیت، اعتماد به نفس و دیده شدن داشته باشد، صحبت کنید. اگر فرزندتان مشکلات سلامت روانی از قبل داشته یا در گذشته مورد زورگویی قرار گرفته است، ممکن است مفید باشد که به معلم او اطلاع دهید تا در صورت مشاهده هرگونه نگرانی با شما تماس بگیرد. در برخی موارد، شامل کردن فرزندتان در این گفتوگوها نیز میتواند مفید باشد تا احساس حمایت از سوی شما و معلم را داشته باشد.
۴. الگوسازی تنظیم هیجان و مهارتهای مقابلهای
کودکان با مشاهده نحوه مدیریت استرس توسط والدین و بزرگسالان، مقابله را یاد میگیرند. اگر شما هیجانات خود را سرکوب کنید، با خشم واکنش نشان دهید یا مشکلات را نادیده بگیرید، فرزندتان ممکن است یاد بگیرد که همین کار را انجام دهد. یکی از بهترین راهها برای حمایت از سلامت روان فرزندتان، الگوسازی بیان سالم هیجانات است. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نامگذاری هیجانات: «الان احساس غرقشدگی میکنم، پس میخواهم استراحت کنم و نفس بکشم.»
- به اشتراک گذاشتن راهکارهای مقابلهای: بگذارید شما را در حال نوشتن خاطرات، مدیتیشن، پیادهروی یا صحبت با فردی مورد اعتماد ببینند.
- تشویق به گسترش دایره واژگان هیجانی: به آنها کمک کنید بین هیجاناتی مانند ناامیدی، разочарование یا غم تمایز قائل شوند.
ساختن این زبان هیجانی در سنین پایین میتواند به فرزندتان کمک کند زمانی که نیاز به حمایت دارد را تشخیص دهد و آنها را توانمند سازد تا به شکل سالمی درخواست کمک کنند. در صورت نیاز، میتوانید از درمانگر کمک بگیرید تا فرزندتان راهکارها و استراتژیهایی برای مقابله با چالشهای زندگی پیدا کند.
۵. طرفداری از تغییرات سیستمیک
حمایت از تندرستی فرزندتان به معنای کار برای بهبود سیستمهایی است که در آن مشارکت دارند. در حالی که طرفداری از سیاستها در جامعه میتواند مفید باشد، پرداختن به تغییر یا شمول در مدرسه میتواند گام مهمی باشد. مدارس نباید فقط مکانهایی برای آموزش تحصیلی باشند. آنها باید محیطهای فراگیری باشند که هر دانشآموز در آن احساس ارزشمندی، احترام و توانمندی کند. در ادامه چند راه که میتوانید از فرزندتان طرفداری کنید آورده شده است:
- در جلسات انجمن اولیا و مربیان یا هیئت مدیره مدرسه شرکت کنید و درباره سیاستهای فراگیر صحبت کنید.
- آموزشهای ضد نژادپرستی برای کارکنان و روشهای تدریس پاسخگوی فرهنگی را تشویق کنید.
- از دسترسی به خدمات سلامت روان در محیط مدرسه طرفداری کنید.
- از سازمانهای دانشآموزی که فضاهای امن برای جوانان LGBTQ+ یا گروههای وابستگی فرهنگی فراهم میکنند، حمایت کنید.
نقش شما به عنوان والدین یا مراقب این نیست که همه پاسخها را داشته باشید، بلکه حضور حمایتی در زندگی فرزندتان باشید. فصل بازگشت به مدرسه فرصتی است برای تقویت این پیام که «آنها تنها نیستند و تندرستی آنها اهمیت دارد.» وقتی جوانان چنین حمایتی را احساس کنند، احتمال موفقیت تحصیلی، اجتماعی و عاطفی آنها افزایش مییابد.
