چگونه پزشکان به درمان سرطان پروستات پیشرفته مانند آنچه جو بایدن دارد، می‌پردازند؟

چگونه پزشکان به درمان سرطان پروستات پیشرفته مانند آنچه جو بایدن دارد، می‌پردازند؟

فهرست محتوا

چگونه پزشکان به درمان سرطان پروستات پیشرفته مشابه جو بایدن می‌پردازند؟

آنچه درباره سرطان، پیش‌آگهی و گزینه‌های درمانی جو بایدن می‌دانیم

نویسنده: کلارا موسکویتز | ویرایش‌شده توسط دین ویسر

تصویر جو بایدن
جو بایدن در اولین روز کنوانسیون ملی دموکرات‌ها در تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۲۴، در شیکاگو ایالت ایلینوی صحبت می‌کند. (عکس از برندون بل | گتی ایمجز)

دفتر جو بایدن، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، روز یکشنبه اعلام کرد که او به سرطان پروستات مبتلا شده است. وی، که اکنون 82 سال دارد، به نوعی از سرطان «تهاجمی» مبتلا است که به استخوان‌هایش نیز گسترش یافته است. با وجود جدی بودن بیماری، گزینه‌های درمانی امیدوارکننده‌ای وجود دارد و بایدن ممکن است با این تشخیص سال‌ها زنده بماند.

گلیسون چیست و نمره بایدن چه معنایی دارد؟

نمره گلیسون، معیاری برای سنجش شدت سرطان پروستات است که بایدن نمره 9 از 10 را دارد. این نمره وی را در گروه ۵ گلیسون قرار می‌دهد. این اعداد نشان‌دهنده نسبت سلول‌های پروستات هستند که زیر میکروسکوپ به‌عنوان سرطانی شناسایی می‌شوند؛ هر چه این عدد بالاتر باشد، سرطان جدی‌تر و سریع‌تر گسترش می‌یابد. نمره بایدن نشان می‌دهد که درصد بالایی از سلول‌های او غیرطبیعی است و سرطان وی با خطر بیشتری مواجه است: «او بالاترین الگوی گلیسون را دارد»، می‌گوید مارک ب. گارنیک، پزشک متخصص آنکولوژی و استاد پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و مرکز پزشکی دیتوود.

در حالت بایدن، سرطان او به مرحله متاستاتیک رسیده است، به این معنا که از نقطه اولیه خود در پروستات فراتر رفته و به استخوان‌ها رسیده است. اوضاع زمانی جدی‌تر می‌شود که سرطان به نقاط دور از پروستات گسترش یابد. پیتر نلسون، معاون آنکولوژی دقیق در مرکز سرطان فرد هاچینسون در سیاتل، می‌گوید: «متأسفانه، این یک وضعیت بسیار جدی است و سرطان پروستات در این حالت قابل درمان نیست.»

گزینه‌های درمانی بایدن چیست؟

درمان سرطان پروستات متاستاتیک حساس به هورمون بایدن به احتمال زیاد شامل «درمان دوگانه» خواهد بود – ترکیبی از دو دارو که تولید و فعالیت تستوسترون را هدف قرار می‌دهند. این هورمون عامل اصلی رشد سلول‌های سرطان پروستات است. نوع فعال آن، دی‌هیدروتستوسترون نامیده می‌شود و با گیرنده‌های آندروژن در سلول‌ها ارتباط برقرار می‌کند و به آن‌ها دستور رشد می‌دهد.

بایدن ممکن است تحت درمان دارویی مانند لوپرولید (لوپرون) یا رلگولیکس قرار بگیرد، که هر دو سیگنال تولید تستوسترون را در مغز مسدود می‌کنند. همچنین، احتمالاً او داروهای دیگری مانند آپالوتامید، انزالوتامید، دارولوتامید یا آبیتراتون را نیز دریافت خواهد کرد. این داروها به‌منظور مسدود کردن عمل تستوسترون، گیرنده‌های آندروژن سلول‌ها را مهار می‌کنند.

این داروها به‌صورت ترکیبی از تزریق و قرص تجویز می‌شوند تا پروستات و آسیب‌های استخوانی را کوچک کنند. اگر بایدن به درمان پاسخ خوبی دهد، احتمالاً نیازی به شیمی‌درمانی نخواهد داشت. نلسون می‌گوید: «من فکر می‌کنم او بیش از 90 درصد شانس پاسخ به درمان را دارد و به احتمال زیاد چندین سال پیش‌بینی‌شده از این درمان بهره خواهد برد». با این حال، درمان او به‌طور خاص یک درمان قطعی نیست و سرانجام سرطان پروستات به این نوع درمان مقاوم می‌شود. این درمان همچنین می‌تواند عوارض جانبی نظیر کاهش توده‌ی عضلانی و قدرت، وخامت سلامت استخوان‌ها و اثرات متابولیک را به همراه داشته باشد.

بازده‌های بایدن امیدوارکننده‌تر از آنچه در گذشته بود، به‌دلیل پیشرفت‌های تحقیق درمانی است. «در گذشته، میانگین مدت بقا در افرادی که با متاستاز استخوانی به سرطان پروستات معرفی می‌شدند، دو و نیم سال بود.» گارنیک می‌گوید: «اکنون بیماران ما پنج، ده یا پانزده سال بیشتر زنده می‌مانند به‌دلیل روش‌های جدیدی که در دسترس داریم.»

پزشکان چه کارهای دیگری می‌توانند انجام دهند؟

علاوه بر تجویز هورمون‌درمانی، پزشکان بایدن احتمالاً تومور او را مورد آزمایش قرار خواهند داد تا ببینند آیا او جهش‌هایی در ژن‌های خاص سرطانی دارد که نیاز به درمان‌های خاص را نشان می‌دهد.

به‌عنوان مثال، برخی از سرطان‌های پروستات به‌طور ژنتیکی با سایر سرطان‌ها مانند سرطان سینه و تخمدان مرتبط هستند، از طریق وجود ژن‌های BRCA1 یا BRCA2. گارنیک می‌گوید: «اینها ناهنجاری‌های ژنتیکی هستند که می‌توانند احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند». اگر این مورد برای بایدن صادق باشد، او ممکن است داروهایی خاص، مانند مهار کننده‌های پلی(ADP-ریبوز) پلی مراز، یا مهار کننده‌های PARP را دریافت کند که نوع سرطان پروستات او را هدف قرار می‌دهند.

سرطان پروستات به‌طور کلی چه مقدار خطرناک است؟

سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در مردان مسن‌تر است. مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده تخمین می‌زند که در سال ۲۰۲۵ حدود 313,780 تشخیص جدید از این بیماری و 35,770 مرگ ناشی از آن ثبت خواهد شد.

نلسون می‌گوید: «این جای تعجب نیست که مردان در سنین ۶۰ تا ۸۰ سال به چنین تشخیصی برسند – [سرطان پروستات] بر یک نفر از هر هشت مرد در ایالات متحده تأثیر می‌گذارد.» نکته جالب این است که جو بایدن تأکید زیادی بر اهمیت تحقیقات بیومدیکال در مقابله با بار سرطان داشته است. اما او می‌تواند از این سرمایه‌گذاری بابت بهبود در درک سرطان و توسعه بهتر درمان‌ها بهره‌مند شود.

رئیس‌جمهور پیشین بایدن، دونالد ترامپ، از آغاز دوره دوم خود تغییر موضع داده است. دولت او به‌طور قابل توجهی بودجه تحقیقاتی سرطان را کاهش داده و هزاران شغل در وزارت بهداشت و خدمات انسانی را حذف کرده است، از جمله صدها کارمند در مؤسسه ملی بهداشت، بزرگ‌ترین تأمین‌کننده تحقیق سرطان در جهان. نلسون می‌گوید: «ندای من این است که به پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای که در حال انجام است، پشت نکنیم. ما هنوز راه زیادی داریم زیرا ما سرطان پروستات پیشرفته را درمان نمی‌کنیم، هرچند که به زندگی مردان طول می‌دهیم. ما هنوز به سرمایه‌گذاری‌های عمده‌ای در تحقیقات بیومدیکال نیاز داریم تا درمان‌های واقعی و قطعی را توسعه دهیم.»

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *