پارس شیراز؛ سکوهایی که آرزوها را زیر پا گذاشتند! روایتی از یک پدر
در فوتبال نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، گاه اتفاقاتی رخ میدهد که نه تنها کام هواداران را تلخ میکند، بلکه به کابوسی برای خانوادهها تبدیل میشود. سقوط پارس شیراز و مشکلاتی که برای ورزشگاه این شهر به وجود آمده، دقیقاً از همین دست اتفاقات است. در این میان، روایتی از یک پدر به نامهای ارشیا و امیرحسین، که فرزندش در میان جمعیتی تلاش میکند و آرزوهایش را زیر این سکوها میبیند، دل هر شنوندهای را به درد میآورد.
فوتبال نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و بحران زیرساختها
سالهاست که فوتبال نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با بحرانهای متعددی دست و پنجه نرم میکند. یکی از مهمترین این چالشها، وضعیت نامناسب زیرساختها و استادیومها است. ناکارآمدی خدمات اورژانس در استادیومها، یکی از بزرگترین معضلات موجود است. تصور کنید، هزاران هوادار برای تشویق تیم محبوب خود به ورزشگاه میآیند، اما در صورت بروز حادثه، خدمات اورژانس به شکلی محدود ارائه میشود و تماشاگران از امکانات اولیه محروم میمانند.
استانداردهای بینالمللی؛ رویایی دستنیافتنی؟
شواهد میدانی و کارشناسی نشان میدهد که وضعیت موجود، نه تنها با استانداردهای بینالمللی سازمانهای معتبری چون فیفا و AFC مغایرت دارد، بلکه جان تماشاگران را نیز به خطر میاندازد.
شب تلخ ورزشگاه پارس شیراز
حادثه تلخ شب جمعه در ورزشگاه پارس شیراز، نمونهای بارز از این مشکلات است. در این شب، فروریختن قسمتی از سکوی ورزشگاه، تعدادی از تماشاگران را مصدوم کرد. نیروهای اورژانس تنها به انتقال مصدومان به خارج از ورزشگاه اکتفا کردند و هیچ مراقبت فوری و لازمی در محل حادثه صورت نگرفت.
کارشناسان چه میگویند؟
کارشناسان تاکید دارند که ناکارآمدی خدمات اورژانس، نتیجه مجموعهای از مشکلات ساختاری و مدیریتی است. مدیریت ورزشگاهها نیازمند یک عزم جدی اقتصادی است و بسیاری از توصیههای کارشناسی درباره خدمات پزشکی و تقسیم جایگاهها به طور کامل اجرا نمیشود. پروتکلهای موجود، آمبولانسها و کادر پزشکی کافی برای تامین امنیت بازی و تماشاگران در سکوها وجود ندارد.
نقش امکانات و تجهیزات
با وجود ۴۰۰ پایگاه اورژانس و حدود ۲ میلیون ماموریت سالانه، منابع کافی برای پوشش همزمان تمامی بازیها و تماشاگران وجود ندارد. در عمل، اولویت همیشه به مصدومیت بازیکنان داده میشود. استانداردهای بینالمللی، حضور حداقل دو آمبولانس و یک تیم پزشکی کامل برای تماشاگران را الزامی میداند، اما بسیاری از ورزشگاههای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران از این استانداردها پیروی نمیکنند.
روایت یک پدر نگران
نگرش برخی مسئولان، نیاز ایمنی تماشاگران را در اولویت قرار نداده و اقدامات پیشگیرانه لازم اجرا نمیشود. “نیمه اول بود که، سقف ورزشگاه به سمت پایین پرت شد.” این بخشی از روایتی است که یک پدر در گفتوگو با ایلنا از مصدومیت فرزندش در ورزشگاه بازگو میکند. او میگوید که در همان لحظات نفسگیر، تلاش داشته تا فرزندش را از میان ازدحام جمعیت و زیر بار آوار و تیرآهنها نجات دهد، اما ازدحام جمعیت و کمبود امکانات، کار را برایش دشوار کرده بود. او تاکید میکند که نیروهای اورژانس حاضر در ورزشگاه به کمترین امکانات مجهز بودند.
دلنگرانیهای پدرانه
پدر این نوجوان ادامه میدهد: “همه تماس گرفتند، اما پاسخی جز وظیفه ما نیست، نشنیدیم.” او از تجربههای تلخ خود و دیگر پدران و پرسشهای جدی درباره ایمنی ورزشگاهها و خدمات امدادی بر جایمانده سخن میگوید.
پدر نگران میگوید: پسر کوچکم از ناحیه سر و صورت آسیب دیده و پسر بزرگم نیز از شدت ترس و فشار جمعیت بیهوش شده بود. با کمترین همراهی، زخمها را بستیم و هر طور که شد فرزندان را به سمت میدان قهرمانان و درمانگاه آن حوالی منتقل کردیم. حتی از رهگذران و موتورسیکلتها کمک گرفتیم تا آنها را از محوطه ورزشگاه خارج کنیم.
استانداردهای حداقلی هم رعایت نمیشود
او خاطرنشان میکند: “با وجود آمبولانس حاضر در ورزشگاه، هیچ رسیدگی فوری به فرزندم انجام نگرفت و مسئولان ورزشگاه و مجموعه فجر پاسخگو نبودند، هزینههای درمانی نیز به خانوادهام تحمیل شد.”
این پدر در ادامه میگوید: “پسر کوچکم تحت عمل جراحی قرار گرفت و جراحاتش شدید بود، پسر بزرگم هم نیازمند رسیدگی فوری شد. وقتی به درمانگاه رسیدیم، پزشکان تنها اقدامات اولیه را انجام دادند و بررسی کامل نیازمند زمان بیشتری بود.”
ورزشگاه پارس؛ رسیدگی لاکپشتی، نواقص بیشمار
نماینده شیراز و زرقان میگوید: اگر تیم فجر سپاسی به لیگ برتر صعود نکند، احتمالاً همچنان مشکلات ورزشگاه پارس ادامه پیدا میکند.
اسماعیل حسینی در گفتوگو با ایلنا میافزاید: با تلاشهای انجام شده و صعود فجر به لیگ برتر، مطالبات در سطح استان شکل گرفت و ما نیز در مجلس تذکرات شفاهی دادیم، جلسه حضوری برگزار شد و وزارت ورزش، استانداری و شهرداری پای کار آمدند و این مشکل فوری برطرف شد.
او با اشاره به نواقص موجود میگوید: کارهای کمی طی سه دهه انجام نشده است و هر کاری که انجام شود به نوعی ترمیم مشکلات است و ذکر همین نکته بس که هر فردی در چنین شرایطی ناراحت میشود، اما مهم آن است که اکنون با همدلی مشکلات رفع شود.
نیازمند نوسازی کامل
وی با اشاره به نواقص فراوانی که وجود دارد به مسئولین تذکر داده و پیگیریها برای تجهیزات و اصلاح استادیوم را انجام داده اند تا برطرف شود. در حال حاضر امید است با نگاه حمایتی وزارت ورزش در دولت سیزدهم این مشکلات حل شود.
