ناگفتههای دلخراش از جان باختن غزاله ۲۸ ساله به دست خواستگارش در سنندج
در بامداد روز شنبه ۲۵ شهریور سال ۱۴۰۲، یکی از تلخترین اخبار از شهر سنندج در استان کردستان منتشر شد. غزاله، دختر جوان ۲۸ ساله، به دست خواستگارش جان خود را از دست داد. این حادثه که عواقب فاجعهباری را به دنبال داشت، نه تنها دل خانواده غزاله را به درد آورد بلکه جامعه را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داد.
غزاله در یک خانواده متوسط در سنندج به دنیا آمد و از کودکی رویای تحصیل و پیشرفت داشت. او در مقطع کارشناسی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و به عنوان یک فرد با استعداد و با انرژی شناخته میشد. خانوادهاش همواره از او حمایت میکردند و آرزو داشتند که او بتواند در زندگیاش به موفقیتهای بزرگی دست یابد. اما حوادث تلخی که در آخرین روزهای عمرش روی داد، همه امیدهای خانواده را به یأس تبدیل کرد.
به گفته دوستان و آشنایان غزاله، او به دلیل رفتارهای نامناسب برخی خواستگاران، به فکر ازدواج نبوده و همواره به دنبال تحقق آرزوهای خود بود. اما در روزهای اخیر، یکی از خواستگاران قدیمی او که هویتاش هنوز به طور کامل مشخص نشده، به شکل آزاردهندهای در تلاش بود تا توجه او را جلب کند. این خواستگار به نام «م» که گفته میشود از نزدیکان خانواده غزاله به شمار میرفت، تلاش میکرد تا با ایجاد فشار ذهنی، غزاله را به ازدواج وادار کند.
در یک روز عادی، در حالی که غزاله مشغول حضور در یکی از کلاسهای آموزشی خود بود، خواستگار نامبرده اقدام به تماس تلفنی با او کرد و خواست که به دیدنش بیاید. غزاله که از رفتارهای او مایوس شده بود، ابتدا از این دعوت خودداری کرد اما در نهایت تحت فشار و تهدیدهای او مجبور به ملاقات شد.
تاریخ ملاقات دقیق از سوی منابع موثق هنوز اعلام نشده است، اما بر اساس برخی شواهد، این دیدار به شدت به جنجالی تبدیل شد. غزاله در این دیدار با خواستگار خود به بحث و جدل پرداخت و این موضوع به نزاعی خونین منجر شد. در نهایت، خواستگار نامبرده با استفاده از سلاح سرد، غزاله را مورد حمله قرار داد و جان او را گرفت.
این حادثه بار دیگر موضوع خشونت علیه زنان و خطرات ناشی از خواستگاریهای ناخواسته را در جامعه مطرح کرد. به دنبال این فاجعه، وبسایتهای اجتماعی و رسانههای گروهی در ایران به شدت به این موضوع پرداخته و انتقادات شدیدی از رویههای اجتماعی و فرهنگی حاکم بر این مسئله به عمل آوردند. بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی خواستار تشدید آموزشهای عمومی و حقوق زنان شدند و بر لزوم ایجاد فضایی امن برای زنان در جامعه تأکید کردند.
در واکنش به این حادثه، خانواده غزاله تصمیم به پیگیری قضایی گرفتند و از مقامات درخواست کردند که قاتل به طریق قانونی محاکمه و مجازات شود. به عنوان پاسخی به این فاجعه، برخی از فعالان اجتماعی و حقوق بشر در شهر سنندج و دیگر نقاط کشور، اقدام به برگزاری تجمعات و تظاهرات کرده و خواستار توقف خشونت علیه زنان شدند.
این حادثه، وجدان عمومی را به چالش کشیده و ضرورت اصلاحات فرهنگی و اجتماعی را بیش از پیش نمایان ساخت. باید به یاد داشته باشیم که هر زن حق انتخاب دارد و هیچکس نباید تحت فشار، تهدید یا آزار قرار گیرد. اقدامات مؤثری برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی در آینده ضروری است و همچنین باید به آموزش فرهنگ احترام و عشق واقعی توجه ویژهای شود.
در نهایت، غزاله نه تنها نمادی از قربانیان خشونت علیه زنان، بلکه نمادی از عشق به زندگی و تلاش برای پیشرفت است. یاد او باید انگیزهای باشد برای همه ما تا برای ایجاد جامعهای سالمتر و عاری از خشونت تلاش کنیم. این فاجعه اخیر باید دفتر یادبود دیگری برای زنانی باشد که در راه تحقق آرزوهایشان رنج میبرند و به جامعه یادآوری کند که هیچ انسانی حق ندارد به بهانهای ظلم کند.
