وعده هایی که در قاب تلویزیون ماندند
داستان از جایی شروع شد که از تریبون های رسمی و بخش های مختلف خبری، اعلام شد که قیمت چهار محصول پرمصرف لبنی قرار است کاهش پیدا کند. این خبر مثل بمب در فضای مجازی و رسانه ها پیچید و بسیاری از خانواده ها امیدوار شدند که بالاخره قرار است بخشی از فشار اقتصادی از روی دوش آن ها برداشته شود. اما حقیقت ماجرا زمانی فاش شد که انجمن صنایع لبنی اعلام کرد هیچ ابلاغیه رسمی و قانونی برای تغییر قیمت ها دریافت نکرده است.
چرا لبنیات ارزان نمی شود؟ نگاهی به پشت پرده تولید
بسیاری از مردم تصور می کنند کارخانه های لبنی به دنبال سودجویی هستند و به همین دلیل قیمت ها را پایین نمی آورند. اما اگر پای صحبت تولیدکنندگان بنشینید، با کوهی از مشکلات روبرو می شوید. لبنیات یک محصول نهایی است که قیمت آن به زنجیره ای از عوامل بستگی دارد. وقتی قیمت شیر خام به عنوان ماده اولیه اصلی بالا می رود، کارخانه چطور می تواند محصول ارزان تری تولید کند؟
چالش نهاده های دامی و شیرهای مصوب
یکی از سیاست های دولت برای کنترل بازار، تخصیص نهاده های دامی ارزان به دامداران صنعتی است. شرط دریافت این نهاده ها هم این است که دامدار، شیر تولیدی خود را با قیمت مصوب به کارخانه ها بفروشد. در تئوری، این یک چرخه عالی برای حمایت از مصرف کننده است. اما در عمل، وقتی هزینه های جانبی دامداری مثل حقوق کارگر، داروهای دامی و انرژی افزایش می یابد، دامدار تمایلی به فروش شیر با قیمت دستوری ندارد.
سکوت معنادار متولیان؛ وزارت جهاد کشاورزی کجاست؟
پرسش اصلی اینجاست که چرا وزارت جهاد کشاورزی به عنوان متولی اصلی تولید و تنظیم بازار، شفاف سازی نمی کند؟ چرا وقتی رسانه ها نرخ های جدید اعلام می کنند، این وزارتخانه سکوت می کند؟ این بلاتکلیفی باعث شده است که حتی صادرکنندگان لبنیات هم با مشکل مواجه شوند. وقتی بازار داخلی ثبات ندارد و قیمت تمام شده بالا می رود، قدرت رقابت در بازارهای جهانی هم از بین می رود.
