راهنمای جامع انتخاب بهترین زمانبندی تحصیلی برای دانشجویان با چالشهای سلامت روان
اهمیت تعادل بین برنامه تحصیلی و مراقبت از سلامت روان
به عنوان یک مشاور سلامت روان با ۲۰ سال تجربه در محیط دانشگاهی، معتقدم دانشجویانی که با تشخیص بیماری روانی زندگی میکنند باید برنامه تحصیلی خود را (از جمله حجم دروس) با فعالیتهای روزمره حفظ سلامت روان متعادل کنند. این رویکرد باید به یک “بهترین روش” استاندارد تبدیل شود.
در طول دو دهه فعالیت حرفهای، با بسیاری از دانشجویان مواجه شدهام که تصور میکردند تحت هر شرایطی باید دانشجوی تمام وقت باشند، حتی اگر این موضوع به قیمت آسیب به سلامتشان تمام شود. وقتی مجبور میشدند درسی را حذف کنند یا یک ترم مرخصی بگیرند، به شدت خود را سرزنش میکردند و احساس شکست داشتند. اما راه بهتری وجود دارد.
پذیرش واقعیت به جای انکار
“انکار رودخانهای در مصر نیست.” واقعبینی درباره تشخیص بیماری و تأثیر آن بر دانشجو ممکن است یکی از سختترین کارهایی باشد که هر فردی انجام میدهد. پذیرش این که بیماری بخشی از تجربه دانشگاهی دانشجو خواهد بود، موفقیت تحصیلی را بسیار بیشتر میکند.
پذیرفتن این که روشهای سالم مقابله با هر بیماری، چه روانی و چه جسمی، زمانبر است نیز اهمیت دارد. سعی کنید واقعبینانه درباره زمانی که این فرآیند نیاز دارد فکر کنید و برنامه دانشگاهی را بر اساس آن تنظیم کنید. هیچ فرمول یکسانی برای همه وجود ندارد؛ این موضوع برای هر دانشجو متفاوت خواهد بود.
تغییر نگرش نسبت به موفقیت
اگر حجم کامل دروس همراه با مراقبتهای ضروری و درمان قابل مدیریت نیست، از قضاوت سختگیرانه خودداری کنید. به جای احساس شکست به خاطر عدم تطابق با تصورات از پیش تعیین شده درباره برنامه دانشگاهی، نگرش خود را اینگونه تغییر دهید:
- “دانشجوی من برای مدیریت تحصیل همراه با بیماری روانی موفق است.”
- “دانشجوی من به دلیل مراقبت فوقالعادهای که از خود میکند موفق است.”
- “دانشجوی من هر روز در حال یادگیری و رشد است.”
دانشگاه به عنوان یک سفر
این مسیر را به عنوان یک سفر ببینید و درک کنید که توانایی دانشجو در هر ترم ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. این تغییرات بستگی به وضعیت بیماری، میزان سازگاری با محیط دانشگاه و بسیاری عوامل دیگر دارد که برای هر دانشجو منحصر به فرد است.
حمایتهای مالی دانشگاهها
بسیاری از دانشگاهها در حال تغییر سیاستهای خود درباره ارتباط حمایت مالی با زمانبندی تحصیلی هستند. ارزش دارد که بررسی کنید آیا دانشگاه از دانشجویی که پنج یا شش سال تحصیل میکند حمایت مالی میکند یا خیر. داشتن این اطلاعات تصمیمگیری را آسانتر میکند.
آزادی در انتخاب مسیر تحصیلی
به خود و دانشجویتان اجازه دهید مسیر تحصیلی را در زمانی که برایشان معنا دارد طی کنند، حتی اگر این موضوع با تجربه دانشگاهی شما یا تصورات درونیتان درباره چگونگی تحصیل در دانشگاه در تضاد باشد. وقتی انتظارات غیرممکن از دوش دانشجو برداشته شود، میتواند مانند هدیهای برای یک عمر باشد. نتیجه این رویکرد موفقیت بیشتر و بحران کمتر برای همه خواهد بود.
