رازهای شگفت انگیز بهبودی مغز پس از بیماری های عصبی

سلامت مغز و بهبودی پس از بیماری‌های عصبی مانند مننژیت و آنسفالیت، دغدغه‌ای مهم برای بسیاری از افراد و خانواده‌های آنهاست. این مقاله، نوشته‌ی اِما کالینز و ویکی بورگس از انستیتو بین‌المللی آنسفالیت، راهکارهایی عملی و امیدوارکننده برای بهبودی و بازگشت به زندگی عادی ارائه می‌دهد. از اعضای جامعه‌ی بین‌المللی آنسفالیت (بیماران، اعضای خانواده، مراقبان و داوطلبان) که ایده‌های خود را برای این وبلاگ ارائه کردند، صمیمانه سپاسگزاریم. پیشنهادات شما می‌تواند به افرادی که از بیماری‌های عصبی رنج می‌برند، کمک کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشند.

فعالیت‌های خلاقانه و هنری: هنر به عنوان درمان

بازیابی از بیماری‌های عصبی یا مغزی می‌تواند تجربه‌ای منزوی کننده، ترسناک و دلهره‌آور باشد و روند بهبودی ممکن است مسیری مستقیم نداشته باشد. با درک این نکته، در نظر گرفتن فعالیت‌های لذت‌بخش در طول فرایند بهبودی می‌تواند به اولویت‌بندی سلامت مغز و رفاه عمومی کمک کند. هنر چه به عنوان حرفه، سرگرمی یا علاقه باشد، می‌تواند به بهبود روحیه و سلامت روان شما کمک کند. در ادامه چند نمونه برای شروع آورده شده است:

• نقاشی یا رنگ‌آمیزی: کتاب‌های رنگ‌آمیزی راهی آرامش‌بخش برای تمرکز ذهن هستند.
• مجسمه‌سازی با خاک رس: کار با خاک رس می‌تواند هماهنگی چشم و دست را بهبود بخشد.
• موسیقی: یادگیری یک ساز یا گوش دادن به آهنگ‌های مورد علاقه می‌تواند فعالیت مغزی را تحریک کرده و رفاه عاطفی را بهبود بخشد.

فعالیت‌های فیزیکی: گامی به سوی بهبودی

ورزش ابزاری قدرتمند برای بهبودی مغز است. ارتباط بین ذهن و بدن به این معنی است که فعالیت بدنی می‌تواند از عملکرد مغز حمایت کرده و حتی آن را بهبود بخشد. در اینجا چند نمونه از فعالیت‌های بدنی برای امتحان کردن آمده است:

• یوگا یا تای چی: این تمرینات ملایم تعادل، هماهنگی و توجه آگاهی را بهبود می‌بخشند.
• رقص: یادگیری حرکات رقص جدید، فعالیت بدنی را با تحریک ذهنی ترکیب می‌کند.
• پیاده‌روی در طبیعت: یک پیاده‌روی ساده در پارک می‌تواند استرس را کاهش داده و تمرکز را بهبود بخشد.
• آشپزی: امتحان کردن دستورهای غذایی جدید، خلاقیت را با حل مسئله ترکیب می‌کند.
• باغبانی: مراقبت از گیاهان آرامش‌بخش است و می‌تواند تمرکز را بهبود بخشد.

فعالیت‌های شناختی: بازی‌های مغزی برای حمایت از بهبودی

بهبودی می‌تواند زمانی گیج‌کننده و طاقت‌فرسا برای شما و خانواده‌تان باشد و وقفه‌ای برای انجام یک بازی یا پازل می‌تواند حواس شما را پرت کند. شما ممکن است یک بازی خانوادگی مورد علاقه داشته باشید که دوست دارید انجام دهید، یا پیشنهادات دیگری در زیر آمده است:

• معماها: پازل‌های جورچین، سودوکو یا جدول‌های کلمات متقاطع برای بهبود تمرکز و استدلال فضایی عالی هستند.
• بازی‌های رومیزی: بازی‌هایی مانند اسکربل یا شطرنج، تفکر استراتژیک و واژگان شما را به چالش می‌کشند.
• برنامه‌ها و بازی‌های دیجیتال: برنامه‌هایی مانند Wordle یا حتی Candy Crush چالش‌ها و معماهایی را برای درگیر کردن مغز شما ارائه می‌دهند.

ارتباط اجتماعی: ارتباط در مرکز بهبودی

بیماری‌های عصبی می‌تواند منزوی کننده باشد، شما را نسبت به گذشته متفاوت نشان دهد و ممکن است منجر به از دست دادن ارتباطات از طریق خانه، جامعه یا روابط کاری شود. تلاش برای گذراندن بیشترین زمان ممکن با دوستان و خانواده می‌تواند نقش مهمی در بهبودی شما داشته باشد و از سلامت روان خوبی حمایت کند. سعی کنید در راه‌هایی که برای شما راحت است “پروانه‌ی اجتماعی” باشید – از ملاقات‌های قهوه، باغبانی با دیگران، پیاده‌روی در طبیعت و صحبت در مورد روز خود لذت ببرید. پیشنهادات دیگر عبارتند از:

• شب‌های بازی: با دوستان خود یک شب بازی ترتیب دهید تا ترکیبی از سرگرمی و تحریک شناختی را تجربه کنید.
• باشگاه‌های کتاب: بحث در مورد کتاب‌ها می‌تواند درک و تفکر انتقادی را بهبود بخشد.
• کار داوطلبانه: کمک به دیگران می‌تواند به شما حس هدفمندی بدهد و ذهن شما را فعال نگه دارد.
• عضویت در سازمان‌های بیمارستانی یا گروه‌های حمایتی و ارتباط با افرادی که تجربه‌ی مشابهی را پشت سر می‌گذارند: برای مثال، انستیتو بین‌المللی آنسفالیت گروه‌های حمایتی همتا را تسهیل می‌کند که توسط جامعه‌ی آنسفالیت به خوبی مورد استفاده قرار می‌گیرند: “شرکت در فعالیت‌های انستیتو بین‌المللی آنسفالیت و ملاقات با افرادی که درک می‌کنند، بزرگترین کمک و نقطه عطف برای من بود و واقعاً به من کمک می‌کند که احساس تنهایی نکنم، بنابراین از امتحان کردن آن نترسید.” (عضو جامعه‌ی بین‌المللی آنسفالیت). سازمان‌هایی مانند اتحادیه بین‌المللی تومور مغزی نیز گروه‌های مشابهی را ارائه می‌دهند.

در مورد ارتباط با دیگران… بیمارانی که از یک بیماری عصبی – آنسفالیت – رنج می‌بردند، ایده‌های خود را در مورد آنچه برای آنها و شبکه‌ی حمایتی آنها مفید است، برای این وبلاگ ارسال کردند. اینها برخی از پیشنهادات آنها بود:

• با صبر و حوصله پیش بروید (بهبودی اغلب کند است، بنابراین اهدافی را تعیین نکنید که خیلی بلند پروازانه باشند) و موفقیت‌های کوچک را جشن بگیرید.
• زمانی که نیاز دارید استراحت/خواب کنید – بدنتان از شما تشکر خواهد کرد! (و “چرت‌های کوتاه” هم حساب می‌شوند.)
• روی تغذیه و رفاه (و در صورت امکان ورزش) تمرکز کنید.
• خود را برای ناکامی‌های احتمالی در طول مسیر آماده کنید (بهبودی خطی نیست و علائم نوسان می‌کنند).
• سعی کنید روزانه خاطرات خود را بنویسید تا افکار و احساسات خود را پردازش کنید، پیشرفت خود را رصد کنید و قرار ملاقات‌های خود را به‌روز نگه دارید (ممکن است متوجه شوید که دوست شدن با “الکسا” مفید است).
• برای علاقه‌مندان به کتاب، کیندل ویژگی‌های مفیدی دارد، مثلاً یادآوری شخصیت‌ها.
• از دیگران با تجربیات مشابه (مثلاً انجمن‌های آنلاین، اعضای جامعه‌ی بین‌المللی آنسفالیت) حمایت بگیرید و به دنبال منابعی باشید که در صورت داشتن مشکل، به شما در توضیح وضعیتتان به دیگران کمک کنند.
• خنده تا جایی که امکان دارد، می‌تواند راهی سالم برای ابراز احساسات و راهی برای به اشتراک گذاشتن قسمت‌های مثبت‌تر بهبودی با اطرافیان باشد.

افکار نهایی

بهبودی زمان می‌برد و به گفته‌ی یکی از بازماندگان بیماری مغزی: “من یاد گرفته‌ام که بهبودی فقط به معنای بازپس‌گیری آنچه از دست رفته است نیست؛ بلکه در مورد سازگاری با نسخه‌ی جدیدی از خودتان است.” تا جایی که می‌توانید، از عشق و حمایت خانواده و دوستان خود استفاده کنید.

بهبودی پس از بیماری عصبی به احتمال زیاد شامل سفری برای یافتن یک حالت عادی جدید و امیدوارانه در نهایت پذیرش تفاوت است، به طوری که بتوانید “خود جدیدتان را بپذیرید”.

منبع