در جشنواره معتبر کن ۲۰۲۵، سینماگران ایرانی به ویژه جعفر پناهی و سعید روستایی با آثار خود در کانون توجه رسانهها و منتقدان قرار گرفتهاند. این دو کارگردان با سبکهای متفاوت و نگاهی خاص به مسائل اجتماعی، بار دیگر میتوانند تجربهای جذاب و تأثیرگذار را برای تماشاگران این جشنواره رقم بزنند.
جعفر پناهی، یکی از چهرههای برجسته سینمای ایران، با سابقهای درخشانی که در عرصه فیلمسازی دارد، همواره به عنوان یک روایتگر جاندار از واقعیتهای اجتماعی و فرهنگی ایران شناخته میشود. او با آثارش نهتنها به مسائلی مانند آزادی بیان و حقوق بشر میپردازد، بلکه به تصویرگری زندگی روزمره و دغدغههای مردم نیز اهمیت میدهد. حضور او در جشنواره کن، همواره با انتظارات بالایی همراه بوده و این بار نیز میتواند واکنشهای مثبت منتقدان و تماشاگران را به همراه داشته باشد.
سعید روستایی، کارگردان نسل نو سینمای ایران نیز با آثارش نظیر «غلامرضا» و «ابد و یک روز» به خوبی توانسته است صدای جوانان و معضلات اجتماعی را به تصویر بکشد. او با استفاده از روایتی شکننده و در عین حال قوی، به نمایش ویژگیهای انسانی و نهایتاً مشکلاتی که افراد در زندگی روزمره با آنها مواجه هستند، میپردازد. روستایی اکنون با پروژه جدید خود، بار دیگر به جشنواره کن پا گذاشته و با آثارش سعی در جلب نظر مخاطبان جهانی دارد.
جشنواره کن به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی جهان، همواره بستری مناسب برای نمایش فیلمهای با کیفیت و خلاقانه بوده و به کارگردانان این فرصت را میدهد که آثار خود را در سطح بینالمللی معرفی کنند. حضور پناهی و روستایی در این جشنواره نشاندهنده میل و اراده سینمای ایران برای مطرح شدن در عرصه جهانی است. این دو کارگردان با آثارشان، به نوعی نمایندگان فرهنگی و هنری کشور به شمار میروند که میتوانند صدای جامعهشان را در سطح جهانی مطرح کنند.
اما سوال اینجاست که آیا این دو کارگردان بزرگ سینما میتوانند دوباره نظرها را جلب کنند؟ بخشی از پاسخ به این سوال به کیفیت فیلمهای آنها و نحوه ارائه داستانهایشان بستگی دارد. پناهی با داستانهای عمیق و بیانگر خود توانسته است جنبههای پنهان و نادیدهگرفته شده جامعه را به تصویر بکشد و روستایی نیز با نگاهی جوانپسند و تازگی در روایت داستان، توانسته است نظر نسل تازهای از تماشاگران را به خود جلب کند.
بدون تردید، جشنواره کن ۲۰۲۵ فرصتی جدید برای هر دو این کارگردانان خواهد بود تا در صحنهای بزرگتر، آثار خود را به نمایش بگذارند و دوباره چرخهای از نقد و بررسیها و واکنشها را به راه بیندازند. با در نظر گرفتن اوضاع سینمای ایران و تحولات اخیر، مردم و سینماگران منتظرند تا ببینند این دو کارگردان چگونه میتوانند با فیلمهای خود در جشنواره کن امسال درخشید و تأثیراتی جدید بر جای بگذارند.
با توجه به تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایران، کارهای این کارگردانان در فرصتهای بینالمللی میتواند نمایندگی از صدای کسانی باشد که در زندگی روزمره خود با چالشها و محدودیتهای زیادی مواجه هستند. جشنواره کن ۲۰۲۵ میتواند محلی باشد برای بیان دغدغهها و ناگفتهها به زبان سینما، و به همین خاطر انتظار میرود که استقبال از آثار پناهی و روستایی در این رویداد چشمگیر باشد.
در این میان، استقبال تماشاگران و منتقدان از فیلمهای این دو کارگردان بستگی به توانایی آنها در به تصویر کشیدن داستانهایی جذاب و کاراکترهای ملموس دارد. اکنون باید منتظر ماند و دید که علیرغم چالشها و محدودیتهایی که ممکن است برای این دو کارگردان وجود داشته باشد، آیا آنها خواهند توانست با آثار خود در جشنواره کن ۲۰۲۵ دوباره کامیابی و موفقیتهای قبلی خود را تکرار کنند یا خیر.
