چنگال از دست طاهره خانم افتاد... / نیک صالحی

- جام جم آنلاين: وقتي ديدمش، در گوشه‌اي از هتل لاله مشهد نشسته بود، كنارش فاطمه طاهري بود و آن طرف‌تر عصاي چهارپايه‌اش. نزديكش كه شدم معلوم بود ناخوش احوال است ولي سلام بلندي كرد، آمد بلند شود، نگذاشتم. به چشمم خيره شد، بدون آن‌كه نشان دهد اشك ريخت، دستش را برد و از جيب مانتويش دستمال كاغذي درآورد و اشكش را پاك كرد، گفت: بشين. نشستم، فاطمه طاهري جوري كه معلوم بود پروين سليماني به زور مي‌شنود، بلند گفت: «پروين! گمون كنم خبرنگاره»! خنديدم و گفتم «گمون نكنيد، درست گفتيد» خواستم ضبطم را روي ميز بگذارم ، گفتم شايد احساس غريبگي كند، شنيده بودم هنرمندان كه سنشان بالا مي‌رود كمتر صحبت مي‌كنند، درست