شاعران توده ای در عصر مصرف گرایی شعر / جام جم آنلاین

شب شعر شاعران در رثای حضرت زهرا(س) شهادت و مظلومیت شیخ الائمه(ع) در شعر شاعران قم/ گریه در گریه با خودم گفتم؛ ای مزار بی چراغت را درود استثناگرایی آمریکا در عصر افول شعرخوانی شاعران یاسوجی در رثای آتشنشانان شهید- بارها و بارها این جمله را در محافل و انجمنهای ادبی شنیده ام که ، می گویند : شاعر باید فرزند زمان خودش باشد. جمله ای گیرا و فریبا که ذهن هر شاعر نوپا و جستجوگری را مدتها درگیر خود می‌کند.

اما کدامیک از ما غیر از محدودکردن این گفته به ضروریات روساختی زبان و تا اندکی مضامین شعر، به ابعاد دیگر این جمله نیز توجه می‌کنیم؟ به راستی این زمانه ای که باید فرزند آن باشیم چه مختصاتی دارد و اصولا مهمترین خصیصه روزگار ما چیست؟ آیا این گفته هنوز اعتبار سابق را دارد یا نه؟ اگر این والد را همین امروز به دادگاه خانواده ببرند و به دور از جانبداری، شایستگی اش را برای ایفای ا