-دوشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۶
توی خانه‌هایی که اتاق‌های تو در تو داشت و هر طرفش که می‌نشستی، وسط جمع بودی، تاقچه، تنهای جای جداافتاده‌ای بود که می‌شد چیزها را رویشان نگه داشت. تاقچه یا همان فرورفتگی یا برآمدگی خاص داخل یا روی دیوار، جای گلدان و ظرف و حافظ و قرآن بود و توی آشپزخانه اگر بود، جای آبغوره و ترشی. وقتی رادیوها جایشان را در خانه‌های ایرانی باز کردند، یک اسباب دیگر هم به تاقچه‌ها اضافه شد و جای رادیو شد تاقچه شاه‌نشین خانه‌ها؛ آن‌جایی که دیوار خانه‌ها را نمی‌شد سوراخ کرد و تابلوها را روی میخ گذاشت، تاقچه جای قاب عکس‌های خانوادگی هم بود.
![]()