-
من از دست کمانداران ابروشاعر : سعدي نمي‌يارم گذر کردن به هر سومن از دست کمانداران ابروندانم قرص خورشيدست يا رودو چشمم خيره ماند از روشناييکمندست آن که وي دارد نه گيسوبهشتست اين که من ديدم نه رخسارسواد زلف چون پر پرستولبان لعل چون خون کبوترکه با او بر توان آمد به بازونه آن سرپنجه دارد شوخ عيارندارد سنگ کوچک در ترازوهمه جان خواهد از عشاق مشتاقمگر در جيب دارد ناف آهونفس را بوي خوش چندين نباشدنشايد گفت جز ضحاک جادولب خندان شيرين منطقش رابه ترکستان رويش خال هندوغريبي سخت محب