-
جان سگ دارم به سختي ورنه سگجان بودميشاعر : خاقاني از فغان زار چون سگ هم فرو ناسودميجان سگ دارم به سختي ورنه سگجان بودميديده چون پالونهي آهن فرو پالودميورنه جانم آهنين بودي به آه آتشيناينکه جان فرسودم از آه، آسمان فرسودميآه جان فرسا اگر در سينه نشکستي مراخود سيه پوشم که ديدي؟ گرنه خون آلودميغرقهام در خون و خون چون خشک شد گردد سياهکاين غم ار بر کوه بودي من بر او بخشودميکوه غم بر جانم و گردون نبخشايد مراچشمههاي خون ز رگهاي زمين بگشودمييوسفانم بستهي چاه زميناند ار نه من