تقصیر خودمان است اگر از پیرشدن می ترسیم / الف

-تقصیر خودمان است اگر از پیرشدن می ترسیم
بخش تعاملی االف - احسان رستگار

تاریخ انتشار : شنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۳۵
وارد مترو شد. لبانش خشك و حالش بی رمق بود. ديد يك جا براي نشستن خالی شده. سريع نشست. تا نشست چشمش افتاد به پيرمردی كه به شيشه ی بغل رديف صندلی های رو به رو تكيه داده بود. پيرمرد حدودا ٦٠ ساله بود، خيلی پير نبود، نسبتا سر پا هم بود.پسر جوان مردد بود كه جايش را به پيرمرد بدهد يا نه. پسر مشخص بود روزه است. ساعت ١٩ بود و يك ساعت و ٤٥ دقيقه مانده بود به افطار. عطش و گرسنگی از يك سو و عذاب وجدان از سوی ديگر، اراده ی او را به سمت خود می كشيدند؛ انگار يكی می گفت &qu