واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۳ - ۰۰:۱۵
نمایشگاه مطبوعات چند سالی است که مقطعی یک هفتهای است تا خبرنگاران بیشترین حجم مصاحبههای کاری را با مسئولان داشته باشند و مسئولان بیشترین حضور را در رسانهها؛ اما در این حجم فشرده کاری، شاید همگی آنها یادشان رفته باشد که این نمایشگاه میتواند فرصتی باشد برای کارکردهایی که در طول سال امکان تحقق آن نیست. به گزارش خبرنگار بخش رسانه ایسنا، بیستمین دوره از نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها در حالی به پایان رسید که همچنان این نقد جدی وارد است که سالهاست به دلیل عملکرد رسانهها و مسئولان، نمایشگاه مطبوعات به محلی برای عرض اندام مدیران و مسئولان مختلف و همچنین چهرههای فرهنگی و هنری تبدیل شده است. این در حالی است که نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها علاوه بر اینکه فرصت مناسبی را برای دیدار رسانهها با منابع خبریشان فراهم میکند، میتواند مجال مناسبی باشد برای دیدار روزنامهنگاران و خبرنگاران با مخاطبان رسانههای مجازی و چاپی. اصحاب رسانه در طول سال مشغول تولید محتوا برای مخاطبانی هستند که معمولا آنها را از نزدیک نمیبینند. مخاطبان رسانهها هم حتما سؤالات و انتقادات زیادی دربارهی عملکرد رسانهها دارند که نمایشگاه مطبوعات میتواند فرصت مناسبی برای بیان کردن آنها به روزنامهنگاران و متولیان رسانهها باشد، اما این موضوع که شاید مهمترین کارکرد نمایشگاه مطبوعات هم باشد، معمولا مورد بیتوجهی قرار میگیرد و حتی در سایه حاشیههای پررنگ نمایشگاه فراموش میشود. در چنین شرایطی مسئولان که در اغلب روزهای سال صفحهها و ستونهای رسانهها را در تصاحب دارند، نمایشگاه مطبوعات را نیز به تصرف خود درمیآورند؛ مسئولانی که اغلب آنها هنگام ورود به نمایشگاه، بیشتر از اینکه به دنبال آشنا شدن با روزنامهنگاران و نحوهی کار آنها باشند، در پی تشریفات و در صدر قرار گرفتن هستند. بعضی از این مسئولان حتی برای ورود به غرفههای رسانهها، دست به گزینش میزنند و البته این گزینش نه بر مبنای علاقه آنها به رسانههایی که مخاطب آنها هستند شکل میگیرد، بلکه بر اساس مساحت و شکوه غرفهها، دریافت کردن دعوتنامههای رسمی، اختصاص پیدا کردن بخشهای ویژه غرفه به آنها و معیارهای مشابه انجام میشود. برخی از آنها حتی نشستن در بهترین محل غرفهی هر رسانه و اصطلاحا ویآیپی را شرط ورود میدانند و در صورت اشغال این محل توسط مهمانان قبلی، حاضر به ورود به غرفهی رسانه نیستند. عدهای دیگر هم پیش از ورود، نمایندگانشان را به غرفهی رسانهها اعزام میکنند تا با در نظر گرفتن بهترین محل در غرفه، نمایش رسانهای خود را تکمیل کنند. ازدحام جمعیت بازدیدکنندگان عادی نمایشگاه نیز بیشتر با محوریت چهرههای سیاسی، ورزشی و هنری شکل میگیرد تا حول رسانهها. این موضوع البته شگفتآور نیست؛ چراکه به نظر میرسد تعداد قابل توجهی از این بازدیدکنندگان اساسا مخاطبان رسانههای مجازی و مکتوب نیستند و رسانهها سهمی در سبد مصرفشان ندارند. در مقابل نیز بسیاری از مخاطبانِ رسانهها به دلیل ازدحام فضای نمایشگاه و شلوغیهایی که در نمایشگاه حول چهرههای مختلف شکل میگیرد، ترجیح میدهند از آن بازدید نکنند. در این میان نمایشگاه مطبوعات حتی از اقشار فرودست اجتماع هم بازدیدکنندگانی دارد؛ افراد ژندهپوشی که معمولا با کیسههای بزرگ وارد مصلی میشوند و در غرفههای مختلف سراغ کاغذ، روزنامههای امروز، روزنامههای دیروز، کاتالوگ، بروشور و حتی چای و شکلات را میگیرند. به نظر میرسد این بازدیدکنندگان که در نمایشگاه مطبوعات جز جمع کردن کاغذ، سودایی در سر ندارند، کاغذهای جمعآوری شده را برای فروش از نمایشگاه خارج میکنند. در یکی از دورههای برگزاری نمایشگاه مطبوعات هم دفتری که یکی از رسانهها برای نظرخواهی از مخاطبانش روی پیشخوان غرفهاش گذاشته بود، در روزهای پایانی نمایشگاه با همه نظراتی که در آن درج شده بود، مورد سرقت یکی از همین ژندهپوشان قرار گرفت تا شاید یکی از مهمترین دستاوردهای آن رسانه از نمایشگاه مطبوعات از دست برود. تا رسیدن به نمایشگاه بعدی مطبوعات و خبرگزاریها یک سال باقی است. هنوز مشخص نیست که سال آینده این نمایشگاه در چه زمان و مکانی و از سوی چه نهاد یا گروهی برگزار میشود، اما شاید مهمتر از همه این سؤالات، این باشد که نمایشگاه مطبوعاتِ بیست و یکم، اگر برگزار بشود، به چه صورتی و با چه تغییراتی بر پا شود و پرسش اساسی این است که رسانهها چگونه میتوانند نمایشگاه خود را اگر اساسا ضرورتی درباره آن احساس میکنند، به شکلی برگزار کنند که نتیجهاش تعامل بهتر آنها با مخاطبان و بهبود فعالیت رسانهها در طول سال باشد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]