واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۵:۱۰
پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف موفق به تولید جداسازهای لرزهیی شدند که میتواند ساختمانها، پلها و تجهیزات را در برابر زلزله محافظت کرده و از انتقال ارتعاشات قوی زمینبه سازهها جلوگیری کند. به گزارش ایسنا، این فناوری که در مرحله تولید صنعتی قرار دارد، همچنین راه حل مناسبی برای پاسخ به چالش انقباض و انبساط حرارتی عرشه پلهاست. بهره گیری از فناوری جداسازهای لرزهیی، مناسبترین شیوه برای ارتقاء ایمنی لرزهای ساختمانهای با اهمیت بالا همانند بیمارستانها، مراکز امداد ونجات، مخابرات و غیره است. هنگامی که زمین لرزه رخ میدهد حرکت قوی زمین، نیروهای افقی شدیدی را به سازه ها وارد میکند که در مواردی موجب تخریب و فروریزش آنها میشود. جداساز لرزهیی که در دانشگاه صنعتی شریف طراحی و ساخته شده است، مانند یک ضربهگیر انعطاف پذیر بین پی و سازه ساختمان قرار گرفته و همانطور که وزن ساختمان را تحمل میکند از انتقال لرزشهای افقی شدید زمین به سازه تا حد زیادی جلوگیری میکند. چنین عملکردی به ویژه در ساختمانهای چند طبقه بسیار تاثیرگذار است. در این گونه ساختمانها، بیشینه شتاب افقی وارده بر طبقات بالایی سازه در حین زلزله تا چند برابر میزان شتاب ورودی ناشی از زلزله میرسد. اما به گفته مسوولان پروژه ساخت جداساز لرزهیی، آزمایشها نشان داده به کارگیری این جداسازها نه تنها از افزایش نیروها در طبقات بالا جلوگیری میکند بلکه به کاهش آنها نیز میانجامد. یکی از مهمترین مشخصههای جداسازهای لرزهیی که در کیفیت جذب نیروهای لرزهای تاثیر میگذارد، میرایی موثر جداساز است. این ویژگی که در فناوریهای معمول بین 3 تا 5 درصد تغییر میکند، در جداساز طراحی شده توسط دانشگاه صنعتی شریف به ۱۰ درصد میرایی بحرانی میرسد. هر چند این جداساز که بیش از ۹۷ درصد آن را لاستیک طبیعی تشکیل میدهد، ظاهر سادهای دارد اما تولید آن از فناوری پیچیدهای برخوردار است. دکتر علی بخشی، سرپرست پروژه ساخت جداساز لرزهای با میرائی بالا در این باره توضیح میدهد:« لاستیک به تنهایی در برابر وزن ساختمان مقاومت بالایی ندارد و ما باید راهی را پیدا میکردیم که از له شدن لاستیک زیر بار ساختمان جلوگیری کرده و در عین حال انعطاف این ماده را برای جذب حرکات افقی حفظ کند.» وی در ادامه به تلاشهایی که با همکاری بخش خصوصی انجام شده اشاره میکند و میگوید: « راه حل در استفاده از صفحات فولادی یا فیبر کربنی بود که به صورت افقی مابین لایههای لاستیک قرار گرفته و در فشار و دمای معین برای ایجاد یک پارچگی پخته شده اند.» مهندس وحید ولادوست، همکار پروژه، یکی از سختترین بخشهای فنی کار را یکپارچه کردن صفحات مسلح کننده با ماده لاستیکی میداند و میگوید: « صفحات فولادی از مقاومت بالا و قیمت پایینی برخوردارند اما به راحتی با ماده لاستیکی یک پارچه نمی شوند، ضمن آنکه در محیطهای شیمیایی مثل برخی کارخانهها به سرعت دچار خوردگی میشوند. فیبر کربن راه حل دیگری است که هر چند قیمت بالاتری دارد اما یک پارچگی آن با لاستیک به صورت بهتری انجام شده و در مقابل خوردگی هم بسیار مقاوم است. اما استفاده از فیبر پلی آمید راه حل دیگری بود که برای اولین بار در این پروژه به کار گرفته شد و نتایج بسیار خوبی را به دنبال داشت. پلی آمید هر چند نسبت به فیبر کربن از مقاومت کمتری برخوردار است اما از آن بسیار ارزانتر است و یکپارچگی بهتری را هم با لاستیک دارد. این ماده حتی یک تا دو درصد در افزایش میرایی جداساز لرزهای نیز تاثیر داشت.» وی گفت:« برای اینکه میرایی جداساز تا حد ممکن بالا برود، نزدیک به ۳۰ نوع مواد افزودنی گوناگون در ۲ تا ۳ درصد باقیمانده آمیزه لاستیکی جداساز استفاده شد.» فناوری جداساز لرزهیی با میرایی بالا که تمام مراحل طراحی اولیه، تولید نمونه و ساخت محصول نهایی آن در دانشگاه صنعتی شریف و با مشارکت بخش خصوصی انجام شده است هم اکنون در مرحله بهره برداری صنعتی قرار دارد و دفتر خدمات دانش بنیان دانشگاه صنعتی شریف آمادگی دارد تا این فناوری را در اختیار متقاضیان قرار دهد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]