تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836131083
تنگه های احد و میدان های آزمایش مومنان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تنگه های احد و میدان های آزمایش مومنان تهران - ایرنا - اگرچه تنگه احد به میدانی برای آزمایش دینداران و مسلمانان واقعی صدر اسلام تبدیل شد اما دنیا و جاذبه های دنیایی را می توان تنگه هایی دانست که همیشه بر سر راه مومنان قرار گرفته و میدان آزمایشی برای آنان است.
پیروزی مسلمانان در غزوه بدر که در سال دوم هجرت واقع شد، باعث شد تا مشرکان مکه حس انتقام جویی را در قریش تشدید کنند و از طرف دیگر بسته شدن راه بازرگانی مردم مکه، از طریق مدینه و عراق فوق العاده آنها را ناراحت کرده بود.
حضرت آیت الله خامنه ای از جنگ احد به عنوان یکی از عبرت های تاریخ یاد کرده و افزودند: وقتی میدان جهاد و امتحانی پیش میآید، کمبود ایمانِ ما خودش را نشان می‌دهد.
ایشان جنگ احد را عبرتی برای آزمایش ایمان مسلمانان دانسته و افزودند: شما به اتفاقی که در جنگ احد افتاد، توجه کنید. آن 50 نفری که دچار نفرین همه مسلمان ها در طول این 14 قرن شدند، مسلمان بودند؛ اصحاب پیغمبر بودند؛ خیلی از آنها در جنگ بدر شرکت کرده بودند؛ مردمان بدی نبودند اما همینها دچار آن آفت شدند. یعنی به خاطر جمع آوری غنیمت، گردنه را رها کردند؛ میدان را به دشمن دادند و موجب شدند که مقدار زیادی از خون های پاک بر زمین ریخته شود، خونی مثل خون حمزه سیدالشهداء بر زمین ریخته شد، پیغمبر زخم خورد و حکومت اسلام و نظام نوپای اسلامی دچار تزلزل شد.
آیت الله جعفر سبحانی در کتاب فروغ ابدیت درباره جنگ احد می نویسد: صفوان بن امیه و عکرمه فرزند ابوجهل پس از شکست کفار و مشرکان در جنگ بدر، به ابوسفیان پیشنهاد کردند که چون سران قریش و دلاوران ما در راه حفاظت کاروان تجارتی مکه کشته شدند، هر فردی که در آن کاروان مال التجارهای داشته، باید مبلغی به عنوان تامین هزینه جنگ بپردازد و ابوسفیان نیز این پیشنهاد را تصویب و فورا عملی کرد.
سران قریش که از نیرومندی مسلمانان آگاه و از نزدیک شهامت آنها را در جنگ بدر دیده بودند، بر خود لازم دیدند که با یک ارتش منظم و با دلاوران ورزیده قبایل عرب برای نبرد با رسول خدا(ص) به پا خیزند.
عمرو عاص و چندنفر دیگر مامور شدند که در میان قبیلههای «کنانه» و «ثقیف» بروند و از آنان کمک بگیرند و دلاورانشان را با وسایل گوناگون برای نبرد با محمد(ص) دعوت کرده و قول دهند که هزینه جنگ و سایر لوازم سفر بر عهده «قریش» باشد که در نتیجه ارتشی چهار هزار نفره را برای جنگ آماده کردند.
اگرچه رسم عرب این نبود که زنان را به میدان نبرد بکشاند ولی این بار زنان بت پرست قریش دوشادوش مردان در این مبارزه شرکت کردند و نقش زنان، خواندن اشعار و کوبیدن بر طبل در میان صفوف ارتش مشرکان بود تا با سخنان تحریکآمیز خود، مردان را برای گرفتن انتقام وادار سازند و راه فرار را به روی جنگجویان ببندند. چون فرار از نبرد، توام با اسیر شدن دختران و زنان آنان است و عنصر با شهامت عرب به این خواری تن در نمیدهد.
عباس، عموی پیامبر(ص)، آن حضرت را از نقشه جنگی قریش آگاه ساخت و رسول خدا(ص) نامه را خواند ولی مضمون آن را به یاران خود نگفت.
ارتش قریش حرکت کرد و پس از طی مسافتی، به نقطهای به نام «ابواء» رسید که مادر پیامبر (آمنه) در آنجا دفن شده است. جوانان سبک سر قریش اصرار ورزیدند که قبر مادر پیامبر را بشکافند و جسد او را بیرون بیاورند ولی دور اندیشان آنها، این عمل را سخت تقبیح کردند و افزودند که ممکن است این کارها بعدها مرسوم شود و دشمنان ما از «بنی بکر» و «بنی خزاعه» قبر مردگان ما را بشکافند.
پیامبر، شب پنج شنبه پنجم ماه شوال سال سوم هجرت، برای کسب خبر، «انس» و «مونس» فرزندان «فضاله» را بیرون مدینه فرستاد تا او را از اخبار قریش آگاه سازند. آن دو نفر خبر آوردند که سپاه قریش نزدیک مدینه است و مرکبهای خود را برای چرا در کشتزارهای مدینه رها کردهاند.
«حباب بن منذر» خبر آورد که پیشروان سپاه قریش به مدینه نزدیک شده‌ا‌ند. عصر پنج شنبه، پیشروی بیشتر سپاه قریش به سوی مدینه و استقرار آنان در دامنه کوه احد تایید شد. مسلمانان بیم آن داشتند که قریش با حمله شبانه آسیبی به پیامبر برسانند. از این رو، سران اوس و خزرج، شب را با اسلحه در مسجد به سر میبردند و خانه پیامبر و دروازههای شهر را نگهبانی میکردند، تا روز روشن فرا رسد و تکلیف آنان از نظر تاکتیک جنگی معین شود.
نیروهای قریش، عصر روز پنجشنبه، پنجم شوال سال سوم هجری، در دامنه کوه احد پیاده شدند. پیامبر همان روز و شب جمعه را در مدینه ماند و پس از مشورت با شورای نظامی و یاران خود در روز جمعه ضمن اقامه نماز جمعه در خطبههای نماز، مردم را به دفاع و جهاد، دعوت کرد و سپس با سپاهی که افراد آن حدود یکهزار نفر بود، از مدینه به سوی احد حرکت کرد.
در بین راه «عبدالله بن ابی» منافق که معتقد به ماندن در مدینه بود با طرفداران خود که حدود 300 نفر از سپاه را تشکیل میدادند به مدینه بازگشتند و در نتیجه پیامبر اکرم(ص) با سپاه 700 نفری به سرزمین احد وارد و در نقطهای در کنار کوه مستقر شد؛ در آن جا در پشت سر، دهانه شکاف کوهی را دید، «عبدالله بن جبیر» را با پنجاه تیرانداز، نگهبان آن دهانه کرد، و به آنها تاکید کرد که تا پایان جنگ در آن جا بمانند و حرکت نکنند.
در روز هفتم، پس از نماز صبح، چند نفر از دلاوران دشمن پیاپی به میدان تاختند و طلب مبارزه کردند، امیرمومنان علی(ع) به میدان رفت و آنها را به هلاکت رسانید، در این هنگام جنگ دسته جمعی آغاز شد، پیامبر(ص) و علی(ع) و حمزه(ع) در پیشاپیش سپاه اسلام با دشمن میجنگیدند، اما عواملی موجب شکست مسلمانان شد، افراد برجستهای مانند حمزه عموی پیامبر، مصعب بن عمیر، عبدالله بن جحش، حنظله و برخی دیگر از اصحاب به شهادت رسیدند.
در درگیری شدید نبرد احد یکی از جنگجویان کافر به نام «عمرو بن قمیه» سنگی به سوی پیامبر افکند، که موجب مجروح شدن پیشانی و شکستن بینی و دندان و شکافته شدن لب پایین آن حضرت شد، به طوری که خون چهره نازنین حضرت را پوشانید، او خواست آن حضرت را بکشد، یکی از سرداران جوان و رشید اسلام به نام «مصعب بن عمیر» که شباهت زیادی به پیامبر داشت، خود را سپر آن حضرت قرار داد و با حملههای کوبندهاش از پیشروی دشمن جلوگیری کرد و در این میان به شهادت رسید.
دشمن خیال کرد که پیامبر را کشته است، از این رو با صدای بلند همین خبر را اعلام کرد و موجب شایعه شد.
این شایعه باعث تضعیف روحیه مسلمانان شد و در مدینه پیچید و زن و مرد را نگران و گریان کرد، حتی عدهای از مسلمانان آن چنان خود را باختند که از میدان گریختند، در این هنگام آیه 144 آل عمران نازل شد که «محمد(ص) فقط فرستاده خدا است، و پیش از او فرستادگان دیگری نیز بودند، اگر او بمیرد یا کشته شود، آیا شما به عقب بر میگردید؟ (اسلام را رها کرده و به دوران جاهلیت و کفر بازگشت میکنید؟) و هر کس به عقب برگردد، هرگز به خدا ضرری نمیزند، خداوند به زودی شاکران مقاوم را پاداش خواهد داد.»
رهبر معظم انقلاب درباره تاثیر لغزش سربازان تنگه احد فرمود: اثر منفی عمل روی ایمان و ایمان روی عمل، نتیجهاش شکست جنگ احد می‌شود؛ نتیجهاش عقب رفتهای گوناگون دیگر می‌شود؛ نتیجهاش این می‌شود که 50 سال بعد از هجرت پیغمبر و 40 سال بعد از وفات آن حضرت، نوه او - یعنی امام حسین (ع) - در مقابل حکومت جانشین پیغمبر قرار میگیرد و با آن وضع فجیع به شهادت میرسد. من یک وقت گفتم اینها عبرت های تاریخ است؛ فراتر از درس است.
فراهنگ(2)** 1003**1569
20/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها