تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836074894
چرا سینما ادبیات را نمی‌بیند؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۷ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۰:۵۶
علیرضا بهنام می‌گوید: رابطه‌ای میان سینما و ادبیات ما نیست و سینما به آثار دغدغه‌مند و مؤثری که در ادبیات ما نوشته شده، بی‌توجه بوده است. این نویسنده در گفتوگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره فیلم‌های اقتباسی و کم‌تعداد شدن آنها در دهه‌های اخیر گفت: مسئله اصلی این است که ما ساز و کار حرفه‌یی برای رابطه میان سینما و ادبیات نداریم، وگرنه اقتباس ادبی در کارهای سینمایی انجام می‌گیرد. اما اقتباس‌ها یا کم هستند و یا ناموفق. برای مثال، از «بوف کور» هدایت اقتباس شده، اما فیلمی که ساخته شده به «بوف کور» ربطی ندارد. در کشورهای دیگر گروهی فیلم‌نامه‌نویس دور هم جمع می‌شوند، یکی دیالوگ می‌نویسد و یکی ساختار دراماتیک داستان را به ساختار دراماتیک فیلم بدل می‌کند؛ اما این رویکرد حرفه‌یی در کشور ما نیست. او افزود: برداشت‌ها از آثار ادبی بیش‌تر شخصی است، اما در خارج از کشور برداشت‌ها شخصی نیست، اگر هم باشد آنقدر قوی است که ما می‌گوییم یک ساختارگشایی رخ داده و وجه دیگری از رمان روشن شده است. برای مثال آخرین فیلمی که از رمان «آنا کارنینا» ساخته شد، نگاه جدیدی به این رمان است. اما در کشور ما چون نگاه حرفه‌یی در هیچ شاخه سینما نیست، در این بخش هم رشدی نکرده‌ایم. او درباره این‌که برخی کم‌کشش بودن داستان‌ها و رمان‌های معاصر را دلیل بی‌علاقگی سینماگران به ادبیات می‌دانند، گفت: من با این تلقی مخالف‌ام. ما آثار جدی و دغدغه‌مند بسیار خوبی در سال‌های اخیر داریم که البته بخشی از آنها برای ساخت دچار مشکل هستند، مثل رمان «عقرب روی پله‌های راه‌آهن اندیمشک» مرتضی آبکنار که می‌توانست یک فیلم جدی باشد، اما این رمان نتوانست به فیلم بدل شود. بهنام همچنین گفت: ما رمان‌ها و داستان‌های کوتاه موفقی داریم که به دلیل محافظه‌کاری حاصل از شرایط و نبود شناخت از سوی کارگردان‌ها، شانس فیلم شدن ندارند. وقتی کسی مثل تقوایی به هر دلیلی کار نمی‌کند، کارگردانی که جایش را در سینما می‌گیرد چقدر ادبیات را می‌شناسد؟ البته معیارها و رفتارهای دوگانه هم باعث شده که ادبیات مهجور بماند. رمانی یک بار منتشر می‌شود، اما بعد شانس چاپ دوباره را ندارد و یا جمع می‌شود. او در ادامه گفت: ادبیات ما در این سال‌ها یک گام به جلو رفته، اما این پیشرفت را کجا می‌توان دید؟ اگر جلوی این استعدادها گرفته شود، چه با مسائل مالی نشر و چه محدودیت‌ها، چقدر این ادبیات رشد می‌کند؟ ما داستان‌نویس‌های زیادی داریم که آثار خوبی منتشر می‌کنند، اما بعد از چند سال می‌روند در سکوت. ما داستان‌نویس‌هایی داریم که روی شانه‌های غول‌های پیش از خود ایستاده‌اند و برای همین از آنها قدشان بلندتر است. چه کسی مسئول این است که شهریار وقفی‌پور دیگر نتواند اثری منتشر کند؟ به این لیست می‌توان نام‌های زیادی اضافه کرد. بهنام همچنین با اشاره به محدودیت‌ها در توان تکنیکی سینما گفت: باید توان سینما را درنظر گرفت. سینماهای کشور ما چهارهزار سالن بیش‌تر ندارد و پروژه‌های بزرگ توانی بیش از این نیاز دارد. اما گذشته از ساخت فیلم‌هایی که اقتصاد سینمای ما در حد آنها نیست، همین رمان‌های شهری را می‌توان مورد اقتباس قرار داد، ولی در صورتی که ارتباط میان سینما و ادبیات ما برقرار باشد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها