واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
عطاران بار دیگر ناجی سینمای ایران شد
«رد کارپت» دربردارنده نماهای دلی و خودخواسته از سفر شخصی یک بازیگر به جشنواره کن است که قوام ساختاری لازم را ندارد اما مخاطب به دلایلی از آن استقبال میکند و از این استقبال نیز رضایت دارد.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، جدیدترین ساخته «رضا عطاران» را نمیشود از منظر یک فیلم سینمایی به نقد کشید و با نگاهی دیگر، به عنوان اثری ماقبل نقد مطرح است. حتی با کمی اغماض میتوان ادعا کرد که عنوان فیلم بلند سینمایی نیز چندان برازنده این فیلم نیست. «رد کارپت» دربردارنده شاتهای دلی و خودخواسته از سفر شخصی یک بازیگر به جشنواره کن است که قوام ساختاری لازم را ندارد اما مخاطب به دلایلی از آن استقبال میکند و از این استقبال نیز رضایت دارد. «رد کارپت» فیلمنامه ندارد و گویی بر اساس یک طرح دو خطی ساخته شده است که همین طرح، به یکی از دو دلیل زیر تبدیل به فیلمنامه نشده است: نخست آنکه این طرح در فاصله کمی تا برگزاری جشنواره کن مطرح شد و زمان اینکه این طرح به فیلمنامه تبدیل شود نمانده بود وگرنه باید گروه کم تعداد این اثر، یک سال دیگر منتظر برگزاری این جشنواره میماندند ضمن آنکه در جشنواره بعدی، شاید خبری از اسپیلبرگ یا هر سینماگر بزرگی نبود که بخواهند از او استفاده کنند و دوم آنکه، شاید صاحبان فیلم به فکر رقم زدن اتفاقی تجربی در سینمای ایران بودند که بیشتر مبنایی کلامی داشته باشد تا بصری یا درام. تمام داستان «رد کارپت» منحصر به یک فرد 38 سالهای است که سالها، سیاهی لشکر سینما بوده و حال میخواهد با رساندن طرحی به دست «استیون اسپیلبرگ» که رئیس داوران جشنواره کن است، مسیر فعالیت در سینمای آن سوی مرزها را برای خود هموار نماید. همین دو خط در کنار موقعیتهای بصری فیلم و ری اکشنهای کلامی فوق العاده عطاران سبب میشود که فیلم، با آنکه زیرساختهای کلاسیک مشهودی در راه ارائه یک اثر کمیک کلاسه بندی شده ندارد، اما رضایت مخاطب خود را فراهم آورد. مهمترین شاخصه «رد کارپت» تعلق بیش از اندازه فیلم به جنس کمدی موقعیت است. فیلم، تماما بر همین مبنا شکل میگیرد و توجه چندان هم به شخصیت پردازی نمیکند چرا که درام قابل توجهی ندارد که بخواهد بر مبنای آن، مثلا حال و روز درونی و بیرونی تنها کاراکتر خود را پس از سرقت ناجوانمردانه به تصویر کشیده یا اینکه برنامه ریزی خاصی برای به تصویر کشیدن آینده این فرد در فرانسه به تصویر بکشاند. همه چیز متوجه تب داغ رساندن طرح بازیگر به دست اسپیلبرگ خلاصه شده و فیلم در این زمینه، چنان حدتی از خود نشان میدهد که دیگر انتظار ولو بحق دیگری در مخاطب خود به وجود نیاورد به همین دلیل وقتی در ابتدای این متن اشاره میکنیم که حتی نمیتوان به «رد کارپت»، عنوان فیلم بلند سینمایی داد و اثری ماقبل نقد است از این جهت میتوان فیلم را تقدیر کرد و از آن به عنوان یکی از بهترین کمدیهای موقعیت چند سال اخیر سینمای ایران نام برد. البته در این موفقیت، هم موقعیتهای خودخواسته و ساده کمیک مهم است و هم ری اکشنهای عطاران. ما در تاریخ سینمای ایران با فیلمهای کمدی بسیاری از آنچه بر بازیگر نقش اصلی این فیلم گذشت، مواجه شدهایم که نتوانسته بودند تا بدین اندازه تاثیرگذاری مشهودی داشته باشند اما چرا «رد کارپت» میتواند به این مهم نائل شود؟
برای پاسخ به این پرسش، باید به سراغ طرح بسیار محکم فیلم رفت؛ طرح با همان ایجازی که دارد، به اندازهای کامل است که شاید یکی از دلایل اینکه صاحبان اثر نخواستند آن را به فیلمنامه تبدیل کنند، همین باشد چون فکر میکردند وقتی با یک فیلمنامه بلند و مدون طرف باشند، نمیتوانند چنین فضای پرموقعیتی را داشته باشند و این خود به عنوان دلیل سومی است که سبب شده تا طرح فیلم به فیلمنامه کامل تبدیل نشود. پس از کمدی موقعیت خاص این فیلم، نوبت به بازی آن میرسد که در برابر تلورانس بالای موقعیتهای کمیک فیلم، بسیار موفق ظاهر میشود. عطاران در این فیلم به خوبی توانست از زبان بدن خود استفادهای کاربردی داشته باشد و هم چنین، تکیه کلامهای خود را به خوبی به عنوان وصلهای کمیک به فیلم الصاق کند. مثلا شما نقش همان تکه کلام Where are you from را در فیلم ببینید تا ببینید عطاران با ادای این جمله بسیار ساده، در چند جای اثر توانسته مخاطب خود را بخنداند. مطمئنا این فیلم نیز به مانند چند فیلم اخیر، اگر از بازی عطاران محروم میشد نمیتوانست به این میزان از موفقیت و استقبال برسد. عطاران با این فیلم، برای چندمین بار ناجی سینمای ایران شده است و سلسله وار بر ارزشمندی سینمایی خود به عنوان بازیگر، روز به روز میافزاید. تسنیم 130
۱۲/۰۵/۱۳۹۳ - ۰۹:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]