واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سه روز مشكل در سرنوشت انسان
یک جنین در دنیای محدود رحم مادر با آرامشی تمام رشد میکند و سیری تکاملی دارد همین که کامل میشود باید با آن محیط امن و امان خداحافظی کند هر چند آنجا برای او دیگر محیط مناسبی نبود اما با این حال این تغییر مکان از جایی به آن محدودیت در مقایسه با این جهان گسترده صد البته که ترسناک و هراس انگیز است لذا به همین دلیل روز تولد یکی از روزهای سخت و بلکه از سخت ترین روزها در زندگی هر شخص است . به هر ترتیب این موجود کوچک و جدا شده از مأمنش اکنون باید با دنیای جدیدش کنار بیاید و باز شروع میکند به تکاپو میبیند میشنود آگاه میشود از اطرافش بهره میبرد و قدرت میگیرد دنیاییش را میسازد اما باز آن تجربه هول انگیز تکرار میشود باز باید از این دنیا نیز دل بکند و وارد جایی بزرگ تر شود با ابعادی عظیم تر که در ذهن او جا نمیشود وای چه تجربه عظیمی و شاید ترسناک به این خاطر که چیزی نمیداند از دنیای جدید همان قدر ناآگاه که روز تولدش از این دنیا تصوری نداشت اکنون باز همانقدر نمیداند و جهان آخرت مادری است که دنیای ما را در رحم دارد ما از این دنیای تنگ باید به در آییم و وارد آنجا شویم و این است که روز مرگ انسان به خاطر کوچش از مأمنی آرام و مآنوس به جایی که هیچ چیز از آن نمیداند صد البته که میترسد و این روز نیز روزیست بس هولناک چون دیگری مادر مهربانی آنجا نیست که او را در آغوش پر مهرش بگیرد و پرورش دهد او دیگر خود میماند و خود و آنچه کرده است که باز زیاد مشخص نیست که چه کرده آیه آنچه برداشته او را کفایت میکند یا نه ؟ آیا از آن دسته ایست که خداوند رحمت ویژه خود را شامل حالش قرار میدهد؟ قرآن میفر ماید : «وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا»1 ؛ سلام بر او ، روزی که زاده شد و روزی که می میرد و روزی که دیگر بار زنده برانگیخته می شود. در تاریخ زندگى انسان و انتقال او از عالمى به عالم دیگر سه روز سخت وجود دارد، روز گام نهادن به این دنیا و روز مرگ و انتقال به جهان برزخ و روز برانگیخته شدن در جهان دیگر و از آنجا كه این سه روز انتقالى طبیعتا با بحرانهائى روبرو است خداوند سلامت و عافیت خود را شامل حال بندگان خاصش قرار مى دهد و آنها را در این سه مرحله طوفانى در كنف حمایت خویش مى گیرد. مشمول این سلامت خواهند بود.در روایتى از امام على بن موسى الرضا (علیهماالسلام ) مى خوانیم : ان اوحش ما یقوم على هذا الخلق فى ثلاث مواطن : یوم یلد و یخرج من بطن امه فیرى الدنیا، و یوم یموت فیعاین الاخرة و اهلها، و یوم یبعث حیا، فیرى احكاما لم یرها فى دار الدنیا و قد سلم الله على یحیى فى هذه المواطن الثلاث و آمن روعته فقال و سلام علیه ..وحشتناكترین دوران زندگى انسان سه مرحله است ، آن روز كه متولد مى شود و چشمش به دنیا مى افتد، و آن روز كه مى میرد و آخرت و اهل آنرا مى بیند و آن روز كه برانگیخته مى شود و احكام و قوانینى را مى بیند كه در این جهان حكمفرما نبود. اگر لحظه ای دقت کنیم میبینیم که هر مرحله نسبت به مرحله قبلش چقدر عظیم است وقتی دنیا که در نظر ما اینقدر بزرگ مینماید عالم پس از مرگ چگونه خواهد بود؟ و پناه میبریم به خدا از روزی که در وصف نمی آید روزی که دوباره زنده میشویم روزی که عظمتش در وهم نمی آید و از خدا میخواهیم ما را یاری کند و سلامتش را در روزی سختی که پیش رو داریم نصیب ما کند. انشاء الله. منبع : تفسیر نمونه جلد 13فرآوری : محمدی - گروه دین و اندیشه تبیان1- سوره مریم آیه 15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]