محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840240066
می‌ترسم یک روز صدایش درنیاید!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۰
یکی از غصه‌هایش این است که اگر صدا از حنجره‌ی گوینده محبوبش درنیاید، رادیو چه خواهد کرد؛ می‌گوید از او خاطره دارد، هم در تلویزیون و هم در رادیو. این دغدغه‌ی یکی از مخاطبان پر و پا قرص رادیو است که در جریان گفت‌وگوی خبرنگار ایسنا با شنوندگان رادیو در سالگرد 74 سالگی این رسانه، مطرح می‌شود. به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با وجود اینکه گرفتاری‌های روزمره و در کنار آن رسانه‌های جدید و پیشرفته‌تر اجازه نمی‌دهد مخاطبان همانند گذشته، شنونده‌ی رادیو باشند، اما به نظر می‌رسد این رسانه‌ی قدیمی همچنان برای عده‌ای آرام‌بخش است و هنوز افرادی هستند که از نشنیدن صدای پرخاطره‌ی گویندگان مورد علاقه‌شان به عنوان یک غصه بزرگ یاد می‌کنند. رادیو از سال‌های درخشان فاصله گرفته دختری 24 ساله دانشجوی رشته حقوق درخصوص اینکه آیا رادیو را به عنوان رسانه‌ی تاثیرگذار می‌داند یا نه؟ می‌گوید: بیشترین علاقه و توجه من به رادیو سال‌های پایانی دهه 80 بود. در این سال‌ها به نظرم برنامه‌های رادیو با تحول بزرگی روبه‌رو شدند؛ به ویژه اینکه جسارت در پرداختن به موضوعات اجتماعی و روز، توجه به جوانان و علائق و سلایق آنان از بزرگترین امتیازات برنامه‌های رادیویی در آن سال‌ها بود. او ادامه می‌دهد: از طرف دیگر مجریانی در این سال‌ها به رادیو اضافه شدند که سهم بزرگی در جذب مخاطب برنامه‌هایشان داشتند کسانی که در عین جوانی توانستند با خلاقیت در اجرای برنامه، جوانان زیادی را به دنبال کردن برنامه‌های رادیویی علاقه‌مند کنند و شاید در همان سال‌ها بود که استارت پخش موسیقی‌های جوان‌پسند از خوانندگان محبوب نسل جوان زده شد و تا امروز هم ادامه دارد. او با بیان اینکه پخش موسیقی تنها رویکردی در رادیو بود که توانست سازندگان برنامه‌های رادیویی را به رقابت وادارد، می‌گوید: هرچند از سال 89 مثل گذشته برنامه‌های رادیویی را دنبال نمی‌کنم اما آنطور که شنیده‌ام برنامه‌های رادیو جوان که در ساعات پایانی شب پخش می‌شوند، طرفداران زیادی دارند. دلیل این دور شدن هم بیشتر به گرفتاری‌های روزمره بر‌می‌گردد، نه برنامه‌های رادیو؛ اما معتقدم رادیو از آن سال‌های درخشان کمی فاصله گرفته است. رادیو بیش از تلویزیون شأن خود را حفظ کرده است مخاطب دیگری که بعضا رادیو را با حضور در تاکسی به طور اتفاقی گوش می‌دهد، اظهار می‌کند: رادیو تاکنون توانسته است خیلی بیشتر از تلویزیون شأن خود را حفظ کند. از این جهت که گاهی اوقات که برنامه‌های رادیو را به طور اتفاقی در تاکسی گوش می‌دهم، بیش از تلویزیون می‌پسندم. اما باید بگویم اگر دسترسی رادیو مثل قدیم فقط از خانه بود و بسط و گسترش نداشت، این رسانه با شکست روبرو می‌شد اما بزرگ شدن رادیو باعث شد تا جایگاهش از بین نرود. به گونه‌ای که شاید آدم‌ها فرصت روزنامه‌خوانی نکنند اما زمانی که در تاکسی هستند به راحتی می‌توانند از طریق رادیو از وقایع روز دنیا مطلع شوند. رادیو را دوست دارم، اما نه هر ساعتی دختری 32 ساله و شاغل با بیان اینکه رادیو را دوست دارد، اظهار می‌کند: خیلی از رانندگان را می‌بینم که فقط رادیو گوش می‌دهند و به ندرت می‌بینم که ضبط صوت روشن کنند؛ به ویژه اینکه موسیقی‌هایی که رادیو در شب پخش می‌کند، بسیار جذاب و لذت‌بخش است؛ هر چند باید بگویم پیش از این رادیو و رادیو جوان مخاطبان زیادی داشت اما اکنون از میزان مخاطبانش کاسته شده است. او ادامه می‌دهد: رادیو مسابقاتی را پخش می‌کند که برای برخی مخاطبان که حتی در داخل تاکسی نشسته‌اند لذت‌بخش است و برای گوش کردن آن تمایل دارد. حتی برنامه‌هایی را گاهی اوقات گوش می‌کنم که اصالت خود را حفظ کرده است. اما مجریانی نیز در رادیو وجود دارند که برای اینکه مخاطب را جذب کنند، رفتار سخیفی از خود نشان می‌دهند و با الگوبرداری از گویندگان و مجریان پر انرژی، به شکل تظاهری سعی در جذب شنونده دارند. این مخاطب همچنین می‌گوید: رادیو مجریانش انگشت‌شمار است و باید بگویم مجریان قَدَری ندارد. وی همچنین در پایان اظهار نظرش می‌گوید که رادیو را دوست دارد اما نه هر ساعتی از روز و توضیح می‌دهد: بد نیست شکل برنامه‌ها کمی عوض شود و مجری‌های پُرحرف جای خود را به کارشناسانی بدهند که در زمان کوتاه می‌آیند و صحبت‌هایی می‌کنند که چیزی عاید مردم می‌شود. با وجود شبکه‌های جدید تلویزیون، مخاطب کمتر سراغ رادیو می‌رود مخاطب دیگری که راننده تاکسی است، می‌گوید: من فقط عاشق برنامه «صبح جمعه با شما» هستم. به جهت اینکه در تاکسی که هستم خیلی از برنامه‌ها را گوش کرده‌ام اما معتقدم چیز جذابی ندارد؛ البته به غیر از این برنامه، اخبار و مباحثی که مربوط به اتفاقات روز باشد را نیز از طریق رادیو پیگیری می‌کنم اما باید بگویم بیشتر مردم به خاطر راه‌اندازی شبکه‌های جدید تلویزیون کمتر به سراغ رادیو می‌روند. او همچنین به تبلیغات بیش از حدی که در تلویزیون صورت می‌گیرد، اشاره می‌کند و می‌گوید: در این زمینه رادیو حداقل تبلیغات کمتری نسبت به تلویزیون دارد و شاید بهتر است بگویم که هنوز اصالت خود را حفظ کرده است. رادیو مثل کتاب، هیچ وقت حذف نمی‌شود پسری 18 ساله و طراح نیز از علاقه‌مندی‌اش به رادیو می‌گوید و اینکه گه‌گداری رادیو گوش می‌کند. او می‌گوید: رادیو به لحاظ جذب مخاطب از تلویزیون بهتر است؛ به ویژه شبکه‌های ورزش، نمایش و جوان. او اظهار می‌کند: به طور کلی عادت ندارم رادیو گوش دهم. اما باید بگویم وقتی کسی رادیو گوش می‌دهد، قوه تصویری تخیلی او قوی می‌شود. مثل کتاب است و هیچ وقت حذف شدنی نیست. این مخاطب همچنین اظهار می‌کند: رادیو نسبت به تلویزیون محدودیت‌های کمتری در ساخت برنامه دارد. و برنامه سازان آن راحت‌تر هستند و راحت برنامه اجرا می‌کنند. برخی شبکه‌های رادیویی آرامش و شادی را فراهم می‌کنند خانمی 29 ساله و شاغل در گزارش مردمی ایسنا شرکت می‌کند و می‌گوید: من و خانواده‌ام رادیو گوش می‌دهیم. او تعدد شبکه‌های رادیویی را اقدامی مثبت می‌داند و ادامه می‌دهد: به ویژه شبکه‌هایی از جمله صبا و یا شبکه آوا که موسیقی‌هایی را پخش می‌کنند که غیرمنتظره است و انتظارش را نداریم و حتی شبکه نمایش که فیلم‌ها و سریال‌هایی را پخش می‌کند که به نوبه خود تجربه خوبی است؛ در نتیجه تخصصی شدن شبکه‌ها را دوست دارم به ویژه اینکه برخی از این شبکه‌ها آرامش و شادی را برای ما فراهم می‌کنند. او در ادامه نیز اظهار می‌کند: یکسری از برنامه‌های طنز قدیمی که هنوز از رادیو پخش می‌شوند، با نوع قبل خودشان تغییر کرده‌اند و به‌روزتر شده‌اند. اما در بعضی از موارد متاسفانه وقتی یک برنامه‌ای را می‌شنوی زمانی که به انتها می‌رسد تازه متوجه می‌شوی که اشخاص و یا صنوفی را تبلیغ می‌کند. این مخاطب که شنونده پر و پاقرص رادیو است، می‌گوید: یکی از غصه‌هایم این است که اگر خدای ناکرده صدا از حنجره منوچهر والی‌زاده درنیاید رادیو چه خواهد کرد؛ من با صدای والی‌زاده در رادیو و هم در تلویزیون خاطره‌های زیادی دارم و یکی از دغدغه‌ها و غصه‌هایم درباره صدای این پیشکسوت است. «جمعه ایرانی» خاطره یک برنامه رادیویی پسری 24 ساله دانشجوی رشته فناوری اطلاعات نیز «جمعه ایرانی» را یکی از خاطره‌انگیزترین برنامه‌های رادیویی می‌داند و می‌گوید: رادیو را دوست دارم اما متاسفانه فرصتی برای گوش کردن ندارم. ولی باید بگویم اسم رادیو را که می‌شنوم احساس آرامش می‌گیرم. در میان برنامه‌های رادیو تنها برنامه‌ای که برایم خاطره انگیز بوده است و اصالت خود را حفظ کرده است برنامه «جمعه ایرانی» است. او در عین حال می‌گوید، رادیو رسانه پاک و معصومی است و خیلی از قدیمی‌ها با وجود رسانه‌های جدید همچنان رادیو را رها نکرده‌اند. رادیو آرامش‌دهنده است مخاطب دیگری در این گزارش مردمی می‌گوید، رادیو از همان ابتدا اصالت و بزرگی خودش را حفظ کرده است و اظهار می‌کند: برنامه‌های رادیو را بیش از تلویزیون دوست دارم اما چون رادیو تصویر ندارد از بسیاری از برنامه‌هایش جا می‌مانی به جهت اینکه مجری آنقدر سریع صحبت می‌کند که از حرف‌هایش جا می‌مانی. اما باید بگویم رادیو را به عنوان رسانه‌ی ساده شنیداری خوب و مفید می‌دانم و وقتی گوش می‌دهم حس آرامش به من دست می‌دهد. رادیو باید جنبه سرگرمی داشته باشد نه چیز دیگر مخاطب دیگری در این گزارش مردمی ساختار رادیو در کشورمان را با ساختار رادیو در کشورهای دیگر مقایسه می‌کند و می‌گوید: ساختار رادیو در کشورهای دیگر خیلی جذاب‌تر است؛ به جهت اینکه در آنجا رادیو را به عنوان یک رسانه سرگرمی تلقی می‌کنند اما رادیو در کشور ما چنین رویکردی ندارد. او در ادامه می‌گوید: برنامه‌هایی که سال‌هاست به روی آنتن می‌روند و شکل فانتزی و طنز خودمانی دارند را به برنامه‌هایی که گفت‌وگو محور باشد، ترجیح می‌دهم. او در ادامه می‌گوید: وجود برنامه‌های فانتزی در رادیو این رسانه را جذاب می‌کند اتفاقی که در خارج از کشور رایج است و نگاه غیررسمی و فانتزی به رادیو رایج است. رادیو پرنفوذترین رسانه است مخاطب خانم دیگری درخصوص رادیو و حضورش در میان رسانه‌های عظیم و غول پیکر اظهار می‌کند: رادیو به عنوان یک رسانه شنیداری و شفاهی یکی از پرنفوذترین رسانه‌ها در سطح دنیاست. او می‌گوید: مردم کشور ما از آن سال‌های دور به ویژه زمان انقلاب با رادیو خاطره دارند؛ به ویژه اینکه من خودم زمانی که یک رادیو قدیمی را می‌بینم که در جایگاهی گذاشته شده است، حس آرامش و حس خوبی به من دست می‌دهد و همیشه دوست داشته‌ام یک رادیوی قدیمی را برای خودم داشته باشم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها