محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840340861
دولت،غرض ورزی ها را افشا کند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
دولت،غرض ورزی ها را افشا کند تهران - ایرنا - روزنامه ایران با حجت الاسلام دعاگو مصاحبه داشته و روز شنبه آن را منتشر کرده است که در آن جملات «نباید برای مغرض زمینه و فرصت غرض ورزی ایجاد کرد.» و «شاخصه اصلی تندروها دروغگویی، فریب مردم، ریاکاری و نفاق ورزی است.» برجسته شده است.
در این مطلب که به کوشش «فرناز حسنعلی زاده» تهیه شده این جملات نیز به عنوان بخش های مهم مصاحبه برجسته شده است: اعتدال، گفتمان اسلام است و آقای روحانی از آن درست استفاده کرد./اصل مذاکرات هسته ای و مذاکره کنندگان مورد تأیید هستند./ قانون دست نماینده را باز نگذاشته که هر چه دلش خواست بگوید./بداخلاقی های سیاسی برخی از نمایندگان تندرو نگران کننده است./اگر بلای تندروی را از ساحت مقدس وحدت و امنیت ملی پاک کنیم، آینده کشور آرمانی خواهد بود./ ناطق نوری جریان اعتدال گرایی را قبول دارد، کمک می کند و در حوزه مشورت، راه حل ارائه می دهد.
در این مطلب می خوانید:
یکی از اتفاق های نادری که بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در فضای سیاسی رخ داد، انتقاد از دولتی بود که هنوز تشکیل نشده بود.
این انتقادها پیش از مراسم تنفیذ و تحلیف آغاز شد و بعد از روی کار آمدن دولت نیز هر روز با قوت بیشتری ادامه می دهد.
انتقادهایی که به نظر می رسد گاهی اوقات برخاسته از مواضع سیاسی و جناحی است اما این افراد معتقدند اظهاراتشان «نقد» است و واکنش به اظهاراتشان را با سخنان آقای روحانی مبنی بر «نقد پذیری» دولت مغایر می دانند.
سوال هایمان در این باره را با حجت الاسلام «محسن دعاگو» امام جمعه شمیرانات که چهارشنبه گذشته میهمان روزنامه ایران بود در میان گذاشتیم که مشروح آن را در زیر می خوانید.
* مرز بین «نقد» و «غرض ورزی» به نام نقد کجاست؟
** نقد در حقیقت پرداخت درست به واقعیت هاست؛ پرداختن به آن چه واقعاً هست. دیدن زیبایی ها و زشتی ها، خوبی ها و بدی ها، قوت ها و ضعف ها در کنار هم است. اساساً کسانی که به مسائل به طور مطلق خوشبین یا بدبین هستند در موضع نقد قرار ندارند.
کسانی که چه هنگام دفاع و چه هنگام مخالفت مطلق گرایی می کنند، نقاد نیستند و نباید عنوان مقدس نقادی را به آن ها نسبت داد.
کسانی که قبل از آغاز کار دولت به نقادی پرداختند مغرض هایی هستند که جمهوری اسلامی باید از نقش آفرینی آن ها فاصله بگیرد.
نقد یا نقد «اندیشه» است یا «عملکرد»؛ کسانی که قبل از آغاز کار دولت وارد نقد شدند نه با سیاست ها نه با راهبردها و نه با روش های آن آشنا نبودند و بیشتر اعمال غرض جناحی و گروهی نسبت به دولت اسلامی داشتند. باید منتقدین را از مغرضین جدا کنیم.
نباید برای مغرض، زمینه و فرصت غرض ورزی ایجاد کرد. با غرض ورزی ها باید مقابله و از انتقادها استفاده کرد.
واقع بینی و انصاف گرایی دو شاخصه اصلی نقد هستند و وقتی این شاخصه ها نباشد، نقد صورت نمی گیرد.
هدف نقد واقعی، تقویت دولت است اما هدف افرادی که به خاطر مواضع جناح سیاسی شان دولت را نقد می کنند، تضعیف دولت به منظور کسب قدرت است.
من تقابل سیاسی با دولت آقای روحانی را دعوای قدرت می دانم. اگر کسی حرفی منطقی دارد باید با استدلال عاقلانه و دلایل منطقی به افکار عمومی عرضه کند و از پاسخ هایی که به نقدش داده شود استقبال کند. نقاد باید از این که خودش هم نقد شود استقبال کند.
نباید تصور شود چون خودم نقادی می کنم نباید نقد شوم.
نقد افرادی درست است که حاضر هستند خود هم نقد بشوند و آن را بپذیرند.
*گفتید دولت باید حساب نقد و غرض ورزی را جدا کرده و از انتقاد ها استقبال و با غرض ورزی مقابله کند. منظورتان از مقابله چیست؟
** جواب واژه، واژه است. کسانی که نقاد واقعی نیستند و غرض ورزی می کنند با واژه ها حقیقت را تغییر می دهند؛ یا همه حقیقت را بیان نمی کنند؛ یا دروغی را نسبت می دهند. دولت باید گروهی را آماده کند که نقدهای نادرست را منطقی پاسخ دهد و نقدهای درست برای مردم را باز کرده و محتوای آن را برای افکار عمومی بشکافد.
دروغش را هم نشان دهد. نقاط قوتی که غرض ورزان به عنوان نقطه ضعف جلوه می دهند را برای مردم روشن کنند.
اگر نقطه ضعف کوچکی را بزرگ کرده اند به مردم بگویند. دولت باید حق پذیر باشد. هر کجا نقدی وارد است با تواضع بپذیرد و هر جا نقدی نادرست بود پاسخش را داده و رشته های غرض ورزی را برای مردم باز کند.
بارها پیش آمده که وقتی وزیری به کمیسیون یا صحن علنی مجلس فراخوانده می شود، فارغ از هر توضیحی که بدهد، طیفی از نمایندگان منتقد هرگز قانع نمی شوند. وزیر با «واژه» جواب نقد و سؤالی که با «واژه» مطرح شده را می دهد اما نماینده قبول نمی کند.
اینجا با فضای رسانه ای و مناظره فرق دارد. قانع نشدن یا قبول نکردن همین «واژه» هزینه دارد.
یا در مسائل کلانی مانند مذاکرات هسته ای فقط با واژه سر و کار نداریم. بیلبورد نصب می کنند، مسابقه می گذارند، فیلم می سازند و اینجا چه باید کرد.
مواردی که نمایندگان مردم منطق را نمی پذیرند و از پاسخ منطقی وزیر قانع نمی شوند نادر است. طبیعی است بین 300 نماینده مجلس، افرادی باشند که به هر دلیلی قانع نشوند اما فضای عمومی مجلس این گونه نیست.
وزیر می تواند با توضیح درست برای نمایندگان و شرکت در کمیسیون ها از خود دفاع کند. در مجلس هم نظامی وجود دارد که اگر نماینده ای اشکال نادرستی را مطرح کرد به او تذکر داده شود که این اشکال شما وارد نیست یا نادرست است.
به اعتقاد بنده طبیعت یک نظام دموکراتیک این است که توضیح داده شود، طبیعی است که عده ای قانع شوند و عده ای هم نشوند. این گونه بحث و گفت وگو ادامه پیدا می کند و مصوبه تکمیل می شود. آنچه مهم است نتیجه گفت وگو ها است. نتیجه این بحث ها تصویب مصوبه هایی است که بتواند تأیید شورای نگهبان را بگیرد.
درباره مذاکرات هسته ای هم به نظر من تأثیر این حرف ها مثبت است. طرف های غربی که با نمایندگان کشورمان مذاکره می کنند شرایط مذاکره را درک می کنند. می بینند چه موانعی در داخل کشور وجود دارد و این مذاکرات در چه شرایطی انجام می شود و از همین رو موضع آن ها را نرمتر می کند.
خارجی ها وقتی شرایط سخت مذاکره کنندگان را می بینند واقع بین تر می شوند.
این استدلال وقتی منطقی است که طرف مقابل ایران حسن نیت داشته و دلسوز کشورمان باشد.
اما همین منتقدان هم می دانند که همه طرف های مذاکره کننده با ایران حسن نیت ندارند و حتی تلاش های رژیم صهیونیستی برای شکست دادن مذاکرات وجود دارد.
آن هایی که حسن نیت ندارند و دشمن قطعی ما هم هستند باید این واقعیت را درک کنند که در این طرف، مذاکره خیلی آسان نیست. به اعتقاد بنده فشار افکار عمومی وسط مذاکرات به نرمش طرف مقابل می انجامد و تأثیر دیگری بر مذاکرات ندارد.
مذاکره کنندگان در چارچوب توافق شده مذاکره می کنند. مهم این است که ایران اصل مذاکره را پذیرفته و به مذاکره کنندگان هم اختیار داده و مذاکره کنندگان مورد تأیید هستند. چارچوب مذاکرات هم از قبل تعیین شده و سر و صداهای داخلی در سرنوشت مذاکرات تأثیر قابل ملاحظه ای ندارد. ممکن است گاهی مواضع ناشیانه موضع مذاکره کنندگان را ضعیف کند که البته این اشتباه است.
*اما مسأله اینجاست که اغلب انتقادها به خاطر لایحه دولت نیست یا از دل حرف و نقدهایی که مطرح می شود مصوبه ای بیرون نمی آید. برای مثال وقتی اعتراض می کنند که همسر رئیس جمهوری نباید در مراسم مولودی روز زن شرکت می کرده یا این که 8 ماه مدام اعتراض می کنند چرا معاون وزیر علوم می گوید موضوع دانشجویان ستاره دار بررسی شود. از دل این چه مصوبه ای بیرون می آید که به نفع مردم باشد؟
** من خواستم حوزه مصوبات را جدا کنم و بگویم در حوزه مصوبات حقی ضایع نمی شود چون هم تذکر رئیس مجلس هست؛ هم اظهار نظر دیگر نمایندگان؛ هم نظارت شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام.
بنابراین با جار و جنجال ها مصوبه غلط تصویب نمی شود.
ولی بداخلاقی برخی نمایندگان کار زشتی است؛ افکارعمومی را متشنج کرده و طرف های مورد اعتراض را نگران می کنند. بد اخلاقی های سیاسی نمایندگان نگران کننده و موج آفرین است اما در سرنوشت مصوبات تأثیر نمی گذارد.
البته این مقدار هم قابل تحمل است. در مجالس دیگر کشورها کار حتی به برخورد فیزیکی می رسد و با هم دست به یقه هم می شوند. اختلاف خوشایند نیست اما معتقد نیستم این جریان خطری برای نظام دارد؛ فقط بد اخلاقی سیاسی است. ضمن این که اگر در تریبون مجلس سخن مجرمانه ای مطرح شود و به کسی نسبتی داده شود که جرم باشد، این حق برای مردم و دولت وجود دارد که از نماینده شکایت کنند. قانون دست نماینده را باز نگذاشته که هر چه دلش خواست بگوید و هر کار دلش خواست انجام دهد.
* در جریان انتخابات سال گذشته کاندیدایی پیروز شد که گفتمان اعتدال را انتخاب کرده بود. برخی می گویند این گفتمان پدیده نوظهوری نیست و فقط بازطرح شده و عده ای هم می گویند هر آنچه تندروی و کندروی نباشد، اعتدال است. نظر شما در این باره چیست؟
** در قرآن، دعای واجب داریم و می گوییم «اهدنا الصراط المستقیم»، خدایا ما را به راه راست که همان عبادت و اطاعت خداست، هدایت کن. صراط مستقیم در حقیقت مسیر اعتدال است. قوانین اسلام از افراط و تفریط دور است. اعتدال، متن اسلام است. اسلام، دین اعتدال است. امت اسلامی، امتی معتدل است. اساساً احکام اسلامی عین اعتدال است.
اعتدال حرکت خارج از افراط و تفریط است. اعتدال، آن چیزی است که باید باشد. حکومتی اسلامی است که معتدل باشد. حاکمی اسلامی است که معتدل باشد. اعتدال، گفتمان آقای روحانی نیست؛ گفتمان اسلام است و آقای روحانی به عنوان شعار خود از آن استفاده کرد و درست هم استفاده کرد.
تندروی ضد اسلام، عقل و منطق است. هر کس معتقد باشد تندروی به رشد و شکوفایی جامعه کمک می کند متحجر و عقب مانده است. اساساً تندروی یعنی مخالفت با احکام دین، عقل و منطق. تندروی از دین نیست از شیطان است. دین هرگز تندروی را تأیید نمی کند.
* این روش چه نفعی برای آنها دارد؟
** تندروها غالباً از سرمایه خرد، منطق و دانش کمی برخوردار هستند. یعنی قدرت خرد ورزی و توان علمی و منطق شان ضعیف است. می خواهند با تندروی خود نمایی کرده و منافع خود را تأمین کنند. جز تندروی، چیزی برای عرضه ندارند. آدمی که منطق ندارد، فقط فریاد و جیغ می زند. تنها می تواند ناسزا بگوید.
این افراد از انجام کارهای خوب به لحاظ عادت ناتوان هستند. به کارهای ناهنجار عادت دارند و از هنجار گرایی فاصله گرفته اند. خودشان ناهنجارند و به ناهنجاری گرایش دارند. می خواهند با تندروی هم ابراز وجود کرده و هم منافع خودشان را تأمین کنند.
به اعتقاد بنده در دولت آقای روحانی، تندروها باختند و چون باختند می خواهند قاعده سیاسی را به هم بزنند و کشور را به شرایطی برگردانند که بتوانند در آن وضعیت عرض اندام کنند. اینها را دشمنان وحدت، منافع و امنیت ملی می دانم. متأسفانه فقط از دین بهره برداری می کنند.
* چه چیزی باعث می شود با این حجم اطلاع رسانی و دانش، افرادی با فریب و دروغ موفق به ایجاد امواج تنش در جامعه شوند؟
** برخی از سران جریان تندروی مورد عنایت و محبت برخی از شخصیت های دینی و ملی قرار می گیرند ؛ مردم هم تشخیص نمی دهند این افراد زمانی مورد حمایت بوده و الان نیستند. گاهی نمی شود به مردم گفت این افراد دیگر مورد حمایت نیستند. ولی تندرو ها از سابقه برخورداری شان از حمایت، در جامعه القا می کنند هنوز مورد عنایتند و در نتیجه مردم از حلقه های اصلی انحراف گرایی فریب می خورند و زمینه توفیق تندرو ها و منحرفین فراهم می شود.
* آیا با این سخن عده ای می گویند که مردم برای فرار از آن فضا به آقای روحانی رأی دادند و معتقدند مردم فقط می دانستند از چه فرار می کنند و چندان مهم نبود که به چه پناه می برند موافقید؟
** این که ما تصور کنیم مردم برای فرار از جریانی که حاکم بود، به گزینه دیگری روی آوردند و به آقای روحانی رأی دادند درست نیست. ممکن است افراد اندکی با این اندیشه در صحنه حاضر شده باشند اما اکثریت قریب به اتفاق افرادی که به آقای روحانی رأی دادند، ایشان را به عنوان چهره ای معتدل می شناختند که از حمایت شخصیت های اندیشمند و دلسوز برخوردار است.
من معتقدم آینده آقای روحانی و دولت آینده خوبی است. درگیری ایران با غرب تمام می شود. مذاکراتی که درباره فناوری هسته ای صورت گرفته، حتماً به پایان خوبی می رسد. روابط ایران با کشورهای دیگر جهان بویژه در اروپا و امریکا بهبود پیدا می کند. فرصت های نوینی برای رشد و شکوفایی ملی در عرصه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و... پیش می آید. معتقدم نخستین تغییر پیش آمده ایجاد آرامش در افکار عمومی است و دومین تحول، کاهش قیمت هاست. من به آینده خوشبینم و معتقدم شاهد تقویت اقتدار سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی خواهیم بود. به عبارت دیگر اگر بلای تندروی را از ساحت مقدس وحدت و امنیت ملی پاک کنیم و جریان های تندرو را منزوی کنیم آینده کشور آرمانی خواهد بود.
* نقش و رسالت ائمه جمعه و جامعه روحانیت را در رسیدن به این اهداف چگونه بود؟
**وظیفه ائمه جمعه و جماعت و روحانیت در کشور آگاهی بخشی، روشنگری و پاکسازی چهره آیین مدنی از آلایندگی های فرهنگی و سیاسی است که تندروها به دین اضافه کرده اند. به اعتقاد من بزرگترین رسالت جامعه روحانیت در هر کجا آگاهی بخشی، هدایتگری و انتقال درست پیام های دینی و دفاع درست از آیین مدنی است. تصورم این است که به نحو شایسته ای در این جایگاه قرار نداریم و باید این جایگاه را احراز کنیم.
* در این راستا فعال کردن ظرفیت های روحانیونی چون حجت الاسلام ناطق نوری و آیت الله مهدوی کنی نیز در دستور کار قرار می گیرد؟
**آقای مهدوی کنی، رئیس مجلس خبرگان رهبری و دبیر کل جامعه روحانیت مبارز است. ایشان ساکت نیستند و اگر زمینه ای پیش بیاید برای نقش آفرینی حضور پیدا می کنند. آقای ناطق نوری نیز مصلحت می بینند خارج از هیاهوی رسانه ها نظر مشورتی بدهند، نظر من با نظر آقای ناطق نوری متفاوت است و به اعتقاد من انتظار می رود ایشان نقش پر رنگ تری داشته باشد. موضع ایشان مشخص است. جریان اعتدالگرایی را قبول دارد و کمک می کند و در حوزه مشورت، راه حل ارائه می دهد.
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
06/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]
-
گوناگون
پربازدیدترینها