واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
ناشنوایی کودکان درمان میشود ناشنوایی یا محروم ماندن از احساس شنیدن اصوات، ناتوانی جسمی بزرگی است که به دنبال خود اختلالات گفتاری را نیز به همراه میآورد، زیرا یادگیری سخن گفتن از شنیدن آغاز میشود.
اما چرا باید کودکان از تجربه حس شنیدن و صحبت کردن محروم بمانند آن هم در شرایطی که به گفته متخصصان گوش، حلق و بینی 95 تا 98 درصد نوزادانی که با اختلالات شنوایی متولد می شوند در صورت تشخیص بموقع و تا قبل از شش ماهگی درمان می شوند و می توانند از نعمت شنوایی نزدیک به افراد طبیعی برخوردار شوند؟ آمارهای جهانی نشان می دهد که از هر ده هزار کودک، سه کودک به افت شنوایی مبتلاست و براساس برخی آمارهای داخلی در کشورمان، روزانه ۳۰ نوزاد کم شنوا و ناشنوا متولد می شوند در حالی که فقط 50 درصد نوزادان متولد شده در طرح پیشگیری از ناشنوایی غربالگری می شوند. در نتیجه فقط دسته ای از مبتلایان به اختلالات شنوایی شناسایی می شوند و بقیه بی آن که حق شان باشد از نعمت شنوایی محروم می شوند. دکتر محمد اجل لوئیان، متخصص گوش، حلق و بینی با تاکید بر این که کم شنوایی به عنوان یک پدیده شایع در کودکان در بیشتر موارد، قابل درمان است، می گوید: کم شنوایی در کودکان اگر ریشه ژنتیکی نداشته باشد معمولا به دنبال یک سرماخوردگی و تجمع مایع پشت پرده گوش اتفاق می افتد. در چنین شرایطی کم شنوایی با درمان های دارویی به طور کامل درمان می شود، اما در شرایطی که درمان کامل از این طریق صورت نگیرد و شنوایی کودک با کاهش 20 تا 40 دسی بل (20 تا 40 درصد کاهش شنوایی ) مواجه شود ومشکلاتی را از نظر شنوایی و گفتاری برای وی به همراه آورد می توان از شیوه های درمانی تکمیلی یعنی جراحی و کاشت حلزون شنوایی، استفاده از سمعک و دوره های بازتوانی شنیداری و گفتار درمانی برای بهبود شنوایی کودک و ارتقای آن به حد تقریبا طبیعی بهره گرفت. وقتی اختلال شنوایی ادامه می یابد اگر کاهش شنوایی در کودکی بموقع تشخیص داده شود، درمان آن با درصد موفقیت بالایی یعنی 95 تا 97 درصد همراه خواهد بود تا جایی که دکتر اجل لوئیان در گفت وگو با جام جم تاکید می کند: اگر اختلال شنوایی کودک به دنبال بیماری های عفونی باشد باید حداکثر طی دو، سه ماه به طور کامل درمان شود و ادامه آن بیش از این مدت، انجام درمان های تکمیلی را ضروری می سازد. فراموش نکنید که بیشتر عفونت های گوش از طریق میکروب ها و ویروس ها وارد گوش میانی، گوش خارجی یا گوش داخلی می شود و در این زمینه عفونت های مربوط به گوش خارجی به شکل ورم و درد شدید بروز می کند. در عفونت گوش میانی عفونت از راه خون و گاه به دنبال یک سرماخوردگی ساده ایجاد و به تجمع چرک در گوش منجر می شود، اما با تشخیص درست و بموقع این نوع عفونت ها می توان از اختلالات شنوایی ناشی از آن پیشگیری کرد. بررسی عوامل موثر در کم شنوایی کودک خوب است بدانید که ریشه بیشتر موارد ناشنوایی و کم شنوایی در کودکان، ژنتیکی و مادرزادی است که یا ناشی از ژن های نهفته و آشکاری است که از پدر یا مادر به جنین منتقل می شود یا از بیماری هایی نشات می گیرد که مادر طی بارداری مبتلا می شود. از سوی دیگر ابتلا به برخی بیماری های عفونی که کم خطر ترین آنها سرماخوردگی است، موجب ابتلای کودک به اختلال شنوایی می شود. به گفته دکتر اجل لوئیان، اگر اختلال ناشنوایی ناشی از تجمع عفونت در گوش میانی باشد تخلیه ترشحات عفونی از طریق باز کردن پرده گوش و خروج ترشحات به بهبود و درمان شنوایی کودک کمک می کند، اما در شرایطی که کم شنوایی ناشی از آسیب های وارده به عصب یا حلزون شنوایی تحت تاثیر مصرف برخی داروها، آسیب های محیطی یا مادزادی باشد بر حسب عامل بروز اختلالات، ناشنوایی قابل رفع و درمان است. ناگفته نماند که با انجام تست غربالگری شنوایی طی دو ، سه هفته پس از تولد نوزاد وتشخیص اختلالات شنوایی، پیش از سه ماهگی می توان با انجام اقدامات درمانی ازبروز ناشنوایی و اختلالات گفتاری متعاقب آن در کودک به طور کامل پیشگیری کرد. این متخصص گوش، حلق و بینی تاکید می کند: اگر کاهش شنوایی ناشی از مشکلات گوش میانی کودک به از دست رفتن بیش از 40 درصد شنوایی وی منجر شود می توان با روش های کمک شنوایی مانند سمعک به احیای شنوایی کودک تا حد بسیار زیادی کمک کرد؛ اما درباره کم شنوایی های بسیار عمیق تا شدید که با کاهش 90 درصدی شنوایی همراه است باید به طور همزمان از جراحی کاشت حلزون شنوایی، سمعک و گذراندن دوره های شنوایی و گفتار درمانی بهره گرفت. در چنین شرایطی نیز اگر کاشت حلزون و توانبخشی بموقع در کودک صورت بگیرد بازگشتن به زندگی عادی و تحصیل کردن در مدارس معمولی برای کودک امکان پذیر خواهد بود. تشخیص زودهنگام کم شنوایی به گفته دکتر اجل لوئیان دو راه حل برای پی بردن به اختلالات شنوایی در کودک تازه متولد شده وجود دارد که اولی انجام تست غربالگری شنوایی طی دو، سه هفته پس از تولد است و دیگری این که والدینی که مواردی از کم شنوایی یا ناشنوایی را در خانواده نزدیک خود دارند باید نسبت به کم شنوایی فرزند خود مشکوک شوند و ببینند که آیا نوزاد به تغییرات صدا از خود واکنش نشان می دهد یا نه تا در این صورت به تشخیص زودرس بیماری هم کمک کنند. این متخصص می افزاید: بی شک اقدامات درمانی را درباره نوزادانی که از نظر شنوایی غربالگری می شوند، می توان بموقع انجام داد. با این حال تشخیص دیر هنگام اختلالات شنوایی، استفاده از سمعک یا انتقال کودک به مراکز کاشت حلزونی را بیشتر ضروری می سازد. پونه شیرازی / گروه سلامت
چهارشنبه 27 فروردین 1393 6:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]