تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836158287
زودباوري و خوش بيني در کاهش دستوري قيمت خودرو
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۷ فروردين ۱۳۹۳ (۱۳:۲۳ب.ظ)
زودباوري و خوش بيني در کاهش دستوري قيمت خودرو گروه صنعت و تجارت
به گزارش خبرگزاري موج، در 21 اسفندماه سال 92 و در حاشيه جلسه هيات دولت در جمع خبرنگاران گفته شد که قيمت خودرو در سال 93 گران نخواهد شد!
مي‌گويند ايراني‌ها علاوه بر اينکه زيادي زود‌باورند، کمي تا قسمتي خوش‌بين هم هستند؛ آنقدر که با کوچک‌ترين خبر خوبي، مشکلات را حل‌شده مي‌دانند، گويي الساعه قرار است تمام قفل‌هاي زندگي‌شان باز شود.
اين «خوش‌بيني» ايراني‌ها اتفاقاً پس از «توافق ژنو»، بيش از پيش به چشم آمد؛ تا جايي که خيلي‌ها گمان مي‌برندقرار است در کوتاه‌ترين زمان ممکن، بهترين رخدادها روي دهند. آنچه اين روزها مردم ايران به شدت پيگيرش هستند، کاهش قيمت کالاها و صد البته ورود تکنولوژي و فناوري روز دنيا به بازارها و خطوط توليد کشور است و در اين ميان، «خودرو» به طور ويژه تحت پيگردقرار دارد!
حدوداً دو سالي مي‌شود که خودروسازي ايران درگير بحران توليد شده و بحران توليد از آنجا آغاز شد که خزانه خودروسازان ته کشيد و بانک‌ها نيز تسهيلات مالي در اختيارشان قرار ندادند و از همين رو پول به قطعه‌سازان تزريق نشدو توليد رفته‌رفته پايين و پايين‌تر آمد.
در کنار اين «بي‌پولي»، سايه سنگين تورم 300درصدي مواد اوليه و رشد سه برابري نرخ ارز و تحريم هاي بين المللي نيز بر سر آبي و نارنجي‌هاي جاده مخصوص آوار شد تا آنها بحراني‌ترين روزهاي عمرشان را پس از دوران جنگ، تجربه کنند. اين اتفاق سبب شد وضع صنعت خودرو ايران بيشتر پيچيده شود و غول‌هاي جاده مخصوص حالا نه‌تنها با افت شديد توليد و رشد باورنکردني قيمت روبه‌رو بودند، بلکه دو شريک بزرگ‌شان را نيز از دست‌رفته مي‌ديدند. جاده مخصوص در نااميدي غوطه‌ور شده بودتا اينکه باد موافق از «ژنو» وزيد.
به خيال مردم، حالا که قرار شده سايه سنگين تحريم آمريکايي‌ها از سر جاده مخصوص برداشته شود، مشکلات صنعت خودرو نيز حل خواهد شد و در کنار رشد چشمگير کيفيت، قيمت نيز اساسي پايين خواهد آمد؛ حال آنکه خيالي است خوش و رويايي است شايد دست‌نيافتني! هنوز مسائل و موانع اصلي بر سر راه افزايش توليد و کاهش قيمت، پابرجاست. از طرفي هنوز مساله نرخ ارز و تورم عمومي و تزريق تسهيلات بانکي نيز حل نشده و اين يعني قيمت خودرو پايين نخواهد آمد.
در شرايط فعلي، اوج هنر خودروسازان تثبيت قيمت خودروهاست که به نظر مي‌رسد آن هم فقط تا پايان سال گذشته برقرار بود. کاهش قيمت خودرو مستلزم رشد توليد است و اين «رشد» نيز در صورتي تحقق خواهد يافت که تورم مواد اوليه کنترل و کاهش پيدا کند، ارز ارزان به خودروسازان داده شود و بانک‌ها بپذيرند که تسهيلات و منابع مالي لازم را در اختيار صنعت خودرو قرار دهند. از آن سو البته لغو کامل تحريم‌هاي مرتبط با خودروسازي نيز ضروري است. به اعتقاد بيشتر کارشناسان هزينه‌هاي توليد به حدي رشد يافته که عملاً امکان کاهش قيمت خودرو وجود نداردو حتي اگر متغيرها (تورم، نرخ ارز، تسهيلات بانکي و تحريم‌هاي بين‌المللي) روندي مطلوب را در پيش بگيرند، در نهايت قيمت خودرو ثابت خواهد ماند.
به عنوان مثال الان اگر خودروسازان حداقل 15تا 20 درصد به خودروهايشان اضافه کنند تازه به يک درصد، دو درصد سود مي‌رسند. حالا واي به حال اينکه قيمتي هم کم کنيم. ببينيد چه اتفاقي مي‌افتد؟
يکي از دلايلي که خودروسازها واقعاً قيمت تمام‌شده‌شان بالاست، هزينه‌هاي مالي است. مثلاً وقتي آنها مجبور هستند روي هر خودرو چهار، پنج ميليون فقط هزينه مالي داشته باشند ، اين را چه کسي مي‌تواند کاهش دهد؟ چطور خودروساز داخلي را با خودروساز خارجي مقايسه مي‌کنيم اما اعطاي تسهيلات را يادمان مي‌رود مقايسه کنيم که با دو، سه درصد هزينه مالي خودروسازان خود را تامين مي‌کنند.
چرا ما خودرو را تافته جدا بافته مي‌دانيم و فرض مي‌کنيم نبايد اين اتفاق برايش بيفتد. خودروساز چه گناهي کرده که خودروساز خارجي منابع مالي‌اش را با دو درصد تهيه مي‌کند و خودروساز ايراني بايد با 30 درصد و ... يعني الان واقعاً هزينه‌هاي مالي خودروسازها بالاي 27، 28 درصد است.
چرا پيکان‌ها همه به سمت صنعت خودرو است؟ مثلاً به سمت صنعت لبنيات و ميوه و آجيل و پسته نيست؟ فقط خودرو به چشم مي‌آيد.
پيش‌بيني من اين است که قيمت خودرو با بايدها قابل پايين آمدن نخواهد بود؛ و بهترين راه‌حل اين است که قيمت‌هاي خودرو را در اختيار خود خودروسازها بگذاريم، به سمتي که خود خودروسازها براي اينکه بتوانند تيراژ داشته باشند و بتوانند کارخانه را بگردانند، خودبه‌خود مجبور مي‌شوند قيمت تمام‌شده‌شان را پايين بياورند.
به قول خودروسازان؛ دولت اگر مي‌خواهد قيمت خودرو به دو سال پيش برگردد، بايد نرخ ارز و تورم مواد اوليه را به اوايل سال 90 برگرداند و در کنار اينها نيز نقدينگي مناسبي از سوي بانک‌ها به خودروسازان تزريق شود و البته تحريمي هم در کار نباشد، آنگاه روياي کاهش قيمت خودرو محقق خواهد شد.
داوود نوروزبيگي – کارشناس صنعت و رسانه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]
-
گوناگون
پربازدیدترینها