واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: پروانه نه جاي تشكل صنفي را مي گيرد نه روابط كار را
موضوع را پيچيده نكنيم. خانه روزنامه نگاران را باز كنيم تا خود براي خود تصميم بگيرند و با برگزاري مجمع عمومي اعضاي جديد هيات مديره را برگزينند و آنان در تعامل با وزارت ارشاد و وزارت كار و مديران مسوول امور مختلف مربوط به روزنامه نگاران را پي گيري كنند. هر چندكار فعالان رسانه اي به لحاظ موضوعي با وزارت ارشاد مرتبط است اما به لحاظ روابط كار و جنبه هاي سنديكايي بايد همچون هر صنف ديگر پي گيري شود.
عصر ايران؛ مهرداد خدير- معاون مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي از تشكيل يك هيات 5 نفري با هدف رسيدگي به درخواست صدور" پروانه حرفه اي" براي خبرنگاران در روزهاي آينده خبر داده است.
به گفته دكتر حسين انتظامي اعضاي اين هيات عبارتند از:
1- يك استاد ارتباطات ( يا روزنامه نگاري) به انتخاب شوراي پژوهشي مركز مطالعات رسانه
2- نماينده شوراي هماهنگي تشكل هاي صنفي روزنامه نگاري
3- نماينده شوراي هماهنگي تشكل هاي مديريتي مطبوعات
4- نماينده انجمن خبرنگاران حوزه رسانه
5- مدير كل مطبوعات و خبرگزاري هاي داخلي
هر چند معاون مطبوعاتي در توجيه اين اقدام آن را به ايده مرحوم دكتر معتمد نژاد نسبت داده و اين كه به جاي وزارت ارشاد يك سازمان حرفه اي بايد اين پروانه را صادر كند. با همه علاقه و احترامي كه به ان استاد ابراز مي كنيم اما ايشان از منظر علوم ارتباطات مي نگريست و جنس دغدغه هاي شاغلان مطبوعات و خبرگزاري ها كه نه بر اساس مجوز شخصي كه براي يك بنگاه كار مي كنند و در معرض اخراج و تعطيل و موارد تهديد كننده شغلي ديگر هستند متفاوت است.
از سوي ديگر آيا يك هيات 5 نفري را مي توان " سازمان حرفه اي" توصيف كرد يا سازمان حرفه اي تعريف خاص خود را دارد؟
با توجه به اين كه آقاي انتظامي گفته است " با مشخص شدن نمايندگان رديف هاي 1 و 3 و 4 در روزهاي آينده اين هيات كار خود را آغاز مي كند" ذكر چند نكته خالي از لطف نيست:
1-اشاره به واژه " هيات" احتمالا الگو گرفته از " هيات نظارت بر مطبوعات" است. اما تركيب اعضاي اين هيات در قانون مطبوعات مشخص شده و ايده فردي نبوده است. حال آن كه قانون مطبوعات هيچ اشاره اي به چنين هياتي يا امكان تشكيل هر هيات ديگري ندارد و چنين مجوزي نيز صادر نكرده است.احتمالا گفته خواهد شد پيشتر اين كار را خود وزارت ارشاد انجام مي داده و اكنون مي خواهد بخشي از وظايف خود را به ديگري بسپارد. اما اين ديگري همان گونه كه خود آقاي انتظامي گفته اند بايد سازماني حرفه اي باشد و يك هيات را نمي توان سازمان حرفه اي دانست.
2-اشاره به مشخص شدن نمايندگان سه رديف در روزهاي آينده اين ذهنيت را ايجاد مي كند كه دو رديف ديگر هم اكنون مشخص است. درباره يكي كه مدير كل مطبوعاتي است حرفي نيست اما درباره رديف 2 مي توان ياد آور شد مطابق قوانين وزارت كار " صنف" روزنامه نگاران ايران در سطح كشوري يك تشكل بيشتر ندارد كه همانا " انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران" است. تشكل هايي را مي توان صنفي دانست كه در وزارت كار به ثبت رسيده باشند نه در وزارت كشور. از اين رو تشكل صنفي روزنامه نگاران در مرتبه نخست " انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران" است و در مرتبه بعد كه به دليل الزامات تخصصي منافات و موازي كاري با انجمن ندارند انجمن هاي عكاسان و ورزشي نويسان. تشكلي صنفي است كه اولا تشكل روابط كار باشد با ماهيت سنديكايي ثانيا صنفي – حرفه اي و ثالثا غير دولتي. بنا براين تشكل هاي ثبت شده در وزارت كشور، كميسيون ماده 10 احزاب و بخش نهادهاي غير دولتي نمي توانند صنفي تلقي شوند. ضمن اين كه خود شوراي هماهنگي به مرور به يك تشكل تبديل مي شود و چون منتسب به وزارت ارشاد است نمي تواند خود را صنفي بداند. چون قرار است اين شورا از وزارت ارشاد رسميت يابد و با اراده آن تشكيل شده يا روزي برچيده شود باز منتسب به دولت است و نمي توان آن را سازماني حرفه اي تلقي كرد و تنها همان كاري را كه پيشتر وزارت ارشاد انجام مي داد و نقشي در اشتغال روزنامه نگاران و خبرنگاران ايفا نمي كرد به ديگري مي سپارد. ضمن اين كه پيشتر كارت خبرنگاري براي خبرنگاران ازاد موضوعيت داشت كه از جانب موسسه اي معرفي نمي شدند و نياز به احراز هويت مستقل داشتند. شمار خبرنگاران و روزنامه نگاران ازاد در ايران كه براي خود كار مي كنند و طرف قرار داد يا همكاري با هيچ موسسه و مطبوعه يا خبرگزري يا سايت خبري نيستند بسيار اندك است و اكثر قريب به اتفاق در نشريانت و سايت ها و بنگاه ها فعاليت دارند و بحث اول آنان روابط كار است نه اين كه به عنوان خبرنگار پروانه بگيرند يا نگيرند. چون اين پروانه به خودي خود نمي تواند مانند پروانه وكالت يا پزشكي يا مهندسي براي خبرنگار ايجاد شغل و درآمد كند.
3-يكي از اهداف تشكيل اين هيات جايگزيني تا تشكيل نظام رسانه ها اعلام شده است اما مشخص نشده پس از آن برچيده مي شود يا موازي آن است يا قرار است جانشين آن شود؟ نام بردن از نظام پزشكي و مهندسي در حالي است كه در " نظام "ها همان گونه از نام آن بر مي آيد هدف " نظم دادن" است و انتظام بخشي است حال آن كه در بحث صنف" روابط كار " مطرح است.
4-انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران در يك دوره با همكاري وزارت كار و با بهره گيري از متخصصان آن با تهيه آيين نامه اي اقدام به صدور "شناسنامه كار" كرد كه پروانه صلاحيت حرفه اي درجه دار به حساب مي آمد. چرا كه سطح مهارت را مشخص مي كرد. وزارت كار در تعيين صلاحيت حرفه اي تفكيك هايي مانند " استاد كار، كارگر ماهر، كارگر ساده" را انجام مي دهد. در پروانه مورد نظر آيا سطح مهارت نيز مشخص مي شود و آيا اين هيات كه هيچ ارتباط ارگانيكي با وزارت كار ندارد مي تواند سطح مهارت را به لحاظ روابط كار كه در نوع و ميزان دستمزد تاثير بگذارد مشخص كند؟ ( شمار شناسنامه هاي كار صادره به 700 فقره رسيد).
5-بزرگ ترين و تنها نهاد بين المللي حرفه اي روزنامه نگاران در جهان، فدراسيون بين المللي روزنامه نگاران(آي.اف.جي) است كه مقر آن در بروكسل است و در حد بين المللي پروانه صادر مي كند و در ايران اين اختيار را منحصرا به انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران داده است. در اين پروانه بين المللي كه غالب روزنامه نگاران عضو انجمن دريافت كرده اند تصريح شده است: دارنده اين كارت روزنامه نگار حرفه اي به حساب مي آيد.
از سوي ديگر سازمان بين المللي كار يا آي.ال. او كه همه ساله مقامات وزارت كار ايران در عالي ترين سطوح در نشست هاي آنان شركت مي كنند انجمن صنفي روزنامه نگاران را به عنوان تشكل اكثريت به رسميت مي سناسند.
با اين توضيحات به نظر مي رسد اگر وزارت ارشاد واقعا مي خواهد تعيين صلاحيت حرفه اي روزنامه نگاران را به نهاد غير دولتي بسپارد اين نهاد همان انجمن صنفي روزنامه نگاران است كه ماهيت سنديكايي دارد و اميد به گشايش ساختمان آن با دستور مساعد آقاي رييس جمهور فزوني گرفته است.
مشكل روزنامه نگاران شاغل يا غير شاغل اين نيست كه پروانه كار آنان را وزارت ارشاد صادر كند يا يك هيات ديگر كه باز منتسب به وزارت ارشاد است بلكه بحث بر سر روابط كار است و نياز به پيمان هاي دسته جمعي كار.
از دولت تدبير و اميد كه در امور ديپلماسي و اقتصادي درصدد اختراع چرخ و ابداع و ايده پردازي برنيامد و مطابق قواعد معمول و متعارف بين المللي عمل كرده و به توفيقاتي يز دست يافته انتظار مي رود در امور مربوط به روابط كاردر " صنف " روزنامه نگاران و خبرنگاران نيز مطابق قواعد كشورهاي صاحب تجربه در اين زمينه عمل كند.
چه، در غير اين صورت اين شايبه پديد مي آيد كه در مقابل يگانه نهاد مدني و فراگير روزنامه نگاران ايران تشكل هايي پديد مي آيند كه ظهور و افول آنها به عمر مديريتي يك مقام دولتي وابسته است و پس از ان باز روز از نو وروزي از نو.
موضوع را پيچيده نكنيم. خانه روزنامه نگاران را باز كنيم تا خود براي خود تصميم بگيرند و با برگزاري مجمع عمومي اعضاي جديد هيات مديره را برگزينند و آنان در تعامل با وزارت ارشاد و وزارت كار و مديران مسوول امور مختلف مربوط به روزنامه نگاران را پي گيري كنند. هر چند كار فعالان رسانه اي به لحاظ موضوعي با وزارت ارشاد مرتبط است اما به لحاظ روابط كار و جنبه هاي سنديكايي بايد همچون هر صنف ديگر پي گيري شود.
پزشك و پرستار غير واقعي شايد بتواند مدعي شود اما فعال رسانه اي با نوع كار و استمرار و توليد محتوا توان و تخصص خود را نشان داده و بيش از پروانه – كه همانا كارت عضويت او در يك انجمن معتبر و ثبت شده حرفه اي و صنفي – است به " استقلال حرفه اي" و " امنيت شغلي" و " تامين حقوق مصرح مادي و معنوي در روابط كار" نياز دارد و بهتر است آقاي انتظامي كه همه وجوه اين كار را تجربه كرده در جايگاه كنوني از اين پروسه حمايت كند.
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]