تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 5 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر کاتالیزور

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1797664215




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ترس و ترديد سرنوشت پناهجويان غيرقانوني در استراليا


واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: "ترس" و "ترديد" سرنوشت پناهجويان غيرقانوني در استراليا
ost.jpg

مهاجرت به عنوان پديده‌اي جهاني با افزايش و تراكم جمعيت جهان گسترده‌تر و پيچيده‌تر شده است. در اين بين همه ساله هزاران تن نيز به صورت غيرقانوني اقدام به مهاجرت مي‌كنند كه تبعات اين اقدام براي دولت‌ها و پناهجويان گاه چنان دامنه وسيعي مي‌يابد كه شرح جزئيات آن بي شباهت به فجايع بزرگ انساني نيست.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، استراليا يكي از كشورهايي است كه نامش همواره در بين كشورهاي مور نظر پناهجويان مطرح است. بر اساس اعلام دولت استراليا در سال جاري ميلادي بيش از 7 هزار و 500 پناهجو از طريق 100 كشتي خود را به استراليا رسانيده است. از طرفي از سال 2001 به اين سو نيز 964 تن در آب‌هاي استراليا غرق شده اند. براساس آخرين اخبار منتشر شده يك قايق به صخره‌هاي ساحل جزيره كريسمس برخورد كرد كه در اثر آن 50 مهاجر كشته شدند. از آنجا كه اين قايق‌ها به طور غيرقانوني به سمت استراليا حركت مي‌كنند و جهت‌يابي و يادداشت رسمي از مسير آنها در دريا وجود ندارد و تعداد مهاجرين كه در دريا جان شان را از دست مي‌دهند، نامعلوم است.

مقامات اندونزي چندي پيش اعلام كردند در تازه‌ترين سانحه غرق شدن قايق حامل مهاجران غيرقانوني به استراليا در آب‌هاي اقيانوس هند پس از چندين روز جست‌وجوي آبي و هوايي تنها 6 نفر از حدود 160 مسافر يك قايق پيدا شدند.

شرايط مهاجران غيرقانوني كه موفق مي‌شوند خود را به آبهاي استراليا برسانند نيز بسيار تاسف برانگيز است و براي افرادي كه از دور دل به ادعاهاي حقوق بشري استراليا مي سپرند قابل تصور نيست.

حوادث دريايي و مرگ اين مهاجران تنها بخش كوچكي از مخاطرات اين نوع مهاجرت محسوب مي‌شود. به دليل غيرقانوني بودن اين اقدام و همراهي با خلاف‌كاران و قاچاقچيان حرفه‌اي، بسياري از اين مهاجران در طول اين مسير با سخت ترين شرايط انساني مورد بازداشت، تعرض، سرقت و تجاوز قرار گرفته‌اند و اگر هم از اين حوادث جان سالم به در برده‌اند پس از رسيدن به خاك كشور استراليا سرنوشت روشني در انتظار نداشته‌اند.

افرادي كه به وسيله قايق خود را به استراليا مي‌رسانند، بايد حدود 10 ماه در بازداشتگاه به سر ببرند. زندگي در فضاي غير قابل باور و بدون هرگونه امكانات اوليه و از دست دادن تمامي پس‌انداز زندگي در پرداخت به قاچاقچيان كه از انسانيت هيچ‌گونه آگاهي ندارند بسيار دشوار است. پناهجويان بازداشت شده به دليل فشار روحي ناشي از بازداشت‌هاي طولاني مدت و نرسيدن به آرزويشان دچار افسردگي‌هاي شديد و حتي خودكشي نيز مي‌شوند. آنها پس از سپري كردن مدت طولاني در بازداشتگاه‌هاي اداره مهاجرت و پرداخت مبلغ كلان براي آزادي ناگزير به ماندن اجباري براي طولاني مدت بدون امكان اشتغال، تحصيلات رسمي براي فرزندان و يا هرگونه امكانات پزشكي و اجتماعي هستند كه در بسياري از اين موارد با توجه به مشكلات بسيار زندگي مجبور به بازگشت به ايران مي شوند.

در اين رابطه سعيد زارع، رييس اداره تابعيت، امور پناهندگان و مهاجرين وزارت امور خارجه در گفت‌وگو با ايسنا با اشاره به وضعيت پناهجويان در كشورهايي مانند استراليا گفت: كشورهاي مهاجرپذير مانند كانادا، استراليا و غيره عموما مهاجراني را مي‌پذيرند كه صاحب ثروت و سرمايه و تحصيلات بالا باشند. افرادي كه با ورودشان به اين كشورها بتوانند به اقتصاد، صنايع، مراكز علمي و دانشگاهي آنها كمك كنند. اين كشورها به دنبال جذب نخبگان ممالك ديگر هستند نه افراد معمولي. كساني كه از تخصص و سواد بالايي برخوردار نبوده و بدون داشتن برنامه اي مشخص و صرفا به اميد دستيابي به آينده اي بهتر به سمت ممالك ديگر سرازير مي شوند، راه به جايي نمي برند.

زندگي در جزاير كريسمس، نارو و مانوس براي مهاجران غيرقانوني و پناهندگان به استراليا از جمله مصاديق جنايت‌هاي دولتي خاموشي است كه هيچ‌گاه به باور اين افراد راه نيافته بود.

زارع درباره وضعيت پناهجويان در استراليا نيز خاطرنشان كرد: جزيره كريسمس در استراليا كه در حال حاضر به منظور اسكان مهاجران مورد استفاده قرار گرفته، مكاني است كه بيشتر به اردوگاه‌هاي اسيران جنگي شبيه است و پناهجويان پس از مدتي اقامت در آنجا دچار افسردگي، ياس و نوميدي و تالمات روحي و رواني مي شوند.

وي افزود: اين افراد بيشتر به سمت كشورهاي غربي از جمله اروپا و استراليا مي‌روند. اما پس از مدتي توسط پليس محل شناسايي و دستگير مي‌شوند و چون اغلب گذرنامه و ساير مدارك هويتي خود را معدوم كرده‌اند، بنابراين مشكلات آنها دو چندان مي‌شود.

نارو جزيره‌اي در اقيانوس هند است كه در فاصله‌اي دور از استراليا قرار دارد. اين جزيره در زمان جان هاوارد، نخست‌وزير سابق استراليا هم جهت نگهداري پناهجويان به كار گرفته مي‌شد. بر اساس گزارش‌ها در جزيره نارو ميزان عنصر فسفر از حد معمولي بيشتر است و در گذشته از اين جزيره فسفات استخراج مي‌كرده اند. وجود فسفر فراوان در خاك اين جزيره زندگي انسان را تا اندازه‌اي دچار مشكل مي‌كند و اقامت در اين شرايط باعث بيماري‌هاي پوستي و آسم مي‌شود.

پناهجوياني كه در نارو و مانوس زندگي مي‌كنند از امكانات زندگي محرومند و مانند انسان‌هاي قرون وسطا و بدون امكانات در حال بدي به سر مي‌برند. در چادرهايي كه براي آنها نصب شده هيچ گونه امكاناتي وجود ندارد. پناهجويان در اين شرايط با زندگي تحقيرآميز روبرو هستند و به اين دليل دچار بيماري‌هاي رواني مي شوند. در موارد گزارش شده كه آنها دست به آزار خود مي‌زنند يا خود را با تيغ زخمي مي‌كنند و با آتش سيگار دست‌ها و پاهايشان را مي‌سوزانند.

ح. د. يكي از ايرانياني كه همسرش به قصد مهاجرت غيرقانوني به استراليا عازم آبهاي اندونزي شده و سپس توسط پليس اين كشور در دريا بازداشت شده است

در تماس با خبرگزاري ايسنا ضمن تشريح شرايط ناگوار همسرش پس از بازداشت در استراليا مي‌گويد: همسر من به صورت غيرقانوني از طريق اندونزي با كشتي وارد آب‌هاي استراليا شده. پليس پس از بازداشت، آنها را 20 روز در جزيره كريسمس نگه داشت و پس از آن گروه گروه آنها را به جزيره "نارو" برده‌اند.

وي ادامه داد: استراليا تصميم گرفته است كه پناهندگاني كه با كشتي وارد خاك استراليا مي‌شوند را به اين جزيره بفرستند. اين جزيره فاقد تمام امكانات اوليه زندگي است. در اطراف اين جزيره حصاركشي شده است و آنها را در چادر اسكان داده‌اند. وضعيت پناهندگان بسيار نامناسب و غيرانساني است.

ح.د. با اشاره به وضعيت ايرانياني كه به صورت غيرقانوني به مقصد اين كشور عازم آبهاي اقيانوس هند مي‌شوند، گفت: از زمان تصويب قانون محدودسازي ورود مهاجرين غيرقانوني به استراليا تاكنون 14 هزار نفر وارد استراليا شده‌اند كه از اين تعداد تاكنون 480 نفر به نارو منتقل شده‌اند. 250 نفر هم به جزيره مانوس برده شده‌اند كه متعلق به گينه است. نارو پيش از اين مستعمره انگليس بوده و اكنون نيز دولت نارو در مورد اين پناهجويان با دولت استراليا همكاري‌هايي مي‌كند.

اخبار منتشر شده از اين جزيره حاكي از شرايط بسيار ناگوار و رفتار غيرانساني مسوولان استراليا با پناهجويان جزيره نارو دارد.

آنها بايد با آب شور حمام كنند و اندك مقدار آب آشاميدني در اختيار دارند. آنها صرفا زماني كه باران مي‌بارد مي‌توانند بدن خود را با صابون بشويند.

ح.د. در اين مورد مي‌گويد: با تمام ادعاهاي حقوق بشري كه مقامات استراليا دارند، هيچ شغلي به پناهندگان نمي‌دهند و به راحتي اعلام مي‌كنند ما براي شما كارت دعوت نفرستاده بوديم. از نظر روحي آنها را تضعيف مي‌كنند و مانند يك حيوان با آنها برخورد مي‌كنند. حتي وب‌كم هايشان را گرفته‌اند و فقط هر دو يا سه روز آنها مي توانند از طريق فيس بوك با خانواده هايشان ارتباط برقرار كنند. نمي‌گذارند خبرنگاري پايش به آنجا باز شود و اطلاع‌رساني كند و نمي‌خواهند از درون كمپ اطلاعي به بيرون داده شود.

وي با اشاره به شرايط همسرش در اين اردوگاه افزود: شرايط آنها در اين جزيره بسيار وحشتناك است. حدود 700 نفر در حال حاضر در اين جزيره هستند كه همچنان اين تعداد در حال افزايش است. دولت استراليا در مورد انجام اين اقدامات اطلاع‌رساني كرده است اما نسبت به شرايط نگهداري اين افراد و فشارهايي كه به آنها وارد مي‌كند هيچ جزئياتي منتشر نكرده است و اجازه انتشار اخبار درست دراين باره نمي‌دهد. عكس‌هايي كه منتشر شده است كاملا مخفيانه گرفته شده است كه اعلام كنند وضعيت پناه‌جويان بسيار وحشتناك است.

اين تبعه ايراني ادامه داد: يك پسر ايراني اخيرا در اين اردوگاه خودكشي كرده است. به اين دليل سايرين را تهديد كرده‌اند كه هيچ اطلاع‌رساني در اين اين باره نبايد انجام دهند. آنها هيچ حقوقي ندارند و به آنها گفته شده است كه ممكن است حتي اين وضعيت براي آنها ده سال به طول بكشد. قرار گرفتن در جزيره‌اي كه مانند زندان اطرافش با حصار پوشيده شده است و درمجموع 11 هزار نفر جمعيت دارد و كوچه و محل‌هاي خاك آن آلوده است روحيه اين افراد را خراب كرده است.

ح.د. افزود: همسرم مي‌گويد در نارو تحقير مي شويم و ما را به عنوان "جهان سومي آشغال" خطاب مي‌كنند.

وي گفت: از دولت استراليا مي‌خواهيم كمترين امكاناتي كه براي حيات يك انسان نياز است به آنها بدهد. خواسته‌هاي ما حتي نيازهاي معنوي و روحي نيست. استراليا بايد اين پناهجويان را در ساختمان اسكان دهد، نه مانند حيوان و يا انسان‌هاي جنايتكار با آنها برخورد كنند. آنها جنايتكار نيستند بلكه انسان‌هايي هستند كه به دليل مشكلاتي ناگزير از پناهندگي به دولت ديگر شده‌اند. آنها كه ادعاي داشتن موازين حقوق بشري و احترام به انسانها دارند چرا با اين افراد مانند حيوان برخورد مي كنند! چرا در گرماي 50 درجه آنها را در چادر نگهداري مي‌كنند !

وي تاكيد كرد: آنها مي خواهند اين افراد را از نظر روحي نابود كنند. حتي اجازه كار كردن به اين افراد را نمي دهند التماس مي كنند كه فقط براي سرگرم شدن، كم ترين كاري را به آنها بدهند، اما اجازه نمي دهند و هر هفته اخباري به آنها مي‌دهند كه آنها را از نظر روحي از بين ببرند. من تمام زندگي‌ام را از دست داده ام. حتي لباس‌هاي فرزندانم را فروختم و به دلار تبديل كردم تا بتوانيم از ايران برويم.

ح.د. كه ماه‌ها است همسرش در وضعيت مبهمي در جزيره نارو به سر مي‌برد در ادامه اين گفت وگو توضيح داد: مرد خانواده‌اي كه لباس بچه هايش را فروخته است و هيچ راه برگشتي ندارد را مگر مي‌توانند 5 يا 10 سال اسير نگه دارند! مگر مي شود 10 سال تمام، شوهر من پاسپورتي نداشته باشد تا بتواند پسر هشت ماهه و دختر دو ساله خود را ببيند. درخواست روشن شدن وضعيتش توقع بسيار كمي است.

وي اضافه كرد: يك ماه پيش به آنها گفته شد كه حدود يك يا دو سال در اين جزيره مي‌مانيد و سپس با پاسپورت استراليا از اين جزيره خارج مي‌شويد اما هفته گذشته به آنها گفته‌اند كه كمترين زمان شما 5 تا 10 سال است و اصلا مشخص نيست كه تا چه زماني در اين جزيره خواهيد بود و مدت حضورتان نامحدود است . چيزي مشخص نيست . در پي اين مساله يك پسر ايراني خود را به دار آويخت.

وي گفت: آنجا به هيچ وجه ظرفيت 500 هزار نفر را ندارد؛ چون همين حالا نيز آنها تعداد زيادي از پناهجويان را در 28 چادر جا داده‌اند كه در زمان بارش، آب به داخل آن نفوذ مي كند. تعداد زيادي از كشورهاي مختلف را در يك چادر جا داده‌اند كه ظرفيت بسيار كمي دارد. آنها نتوانسته اند 700 نفر را هم در اين شرايط جا دهند چه رسد به 500 هزار نفر.

پناهجويان در چادرهايي تنها به عنوان سرپناه براي خوابيدن زندگي مي‌كنند. به علت آب و هواي بسيار گرم تعداد بيماران در حال افزايش است، مكان‌هاي نامناسب براي خواب و فقدان ابتدايي‌ترين امكانات بهداشتي خطر بيماريهاي مسري ميان پناهندگان را تشديد مي كند. بوي بد زمين و رطوبت زياد تحمل فضاي داخل چادر را غيرممكن مي‌كند.

به علت كمبود دارو و بي توجهي مسوولان كمپ پناهندگان كه مبتلا به بيماري‌هاي پوستي هستند از دريافت قطره دارويي كه براي درمان مورد نيازشان هست محرومند.

چندي پيش برخوردهاي غيرانساني و وحشيانه در اين جزاير با اعتراض پناهجويان روبرو شد كه در پي آن پناهجويان خيمه ها را به آتش كشيدند و پليس براي آرام كردن اين فضاي متشنج از گاز اشك آور استفاده كرد كه در نهايت تعدادي از پناهجويان در اين درگيري ها جان خود را از دست دادند.

ح.د. در اين باره مي‌گويد: در چند هفته گذشته 6 نفر از ايرانيان در اين جزيره لب‌دوزي كرده اند چند نفر هم چشمان خود را دوخته‌اند. 40 نفر در اعتصاب غذا به سر مي‌برند و به دليل تداوم اين اعتصاب‌ها دچار مشكلات شديد جسمي و روحي شده‌اند. به دليل فشارهاي روحي يك ايراني دچار جنون شده است و به ديوانه‌خانه استراليا منتقل شده است.

طي آخرين اخبار منتشر شده از اين جزيره تعدادي از مهاجرين غيرقانوني ايراني كه بر طبق قوانين جديد استراليا بازداشت و جهت رسيدگي به پرونده‌شان به جزيره كوچك و دورافتاده نارو در اقيانوس آرام منتقل شده‌اند، در اعتراض به امكانات محدود و شرايط سخت زندگي در اين اردوگاه اقدام به شورش كردند كه با مداخله پليس و بازداشت تعدادي اين درگيري خاتمه يافت.

به گزارش ايسنا، در پي تصويب قوانين جديد سختگيرانه مهاجرت براي مقابله با قاچاق مهاجران غيرقانوني و توافق دولت استراليا با دولت ناورو براي تاسيس بازداشتگاه و انتقال اين افراد به اين جزيره دور افتاده، اين مهاجران ايراني غيرقانوني به اين جزيره منتقل شدند.

سخنگوي حزب مخالف اين قانون جديد در استراليا نيز گفته است: اين طرح همه امتيازات پناهجويان را گرفته است؛ همه حقوقشان را.

نهادهاي مدافع حقوق بشر و پناهجويان، اين دو جزيره را براي زندگي نامناسب مي‌دانند. همان زمان تظاهرات معدودي در شهر ملبورن و سيدني در اعتراض به اين طرح برگزار شد.

سازمان هاي حقوق بشر و دولت استراليا، بايد اوضاع پناھجويان را در جزيره نارو و مانوس ناديده نگيرند و بايد براي حل مشكل آنان اقدامات جدي كنند.

گيد كييرني (Ged Kearney) كميسرعالي اداره مهاجرين سازمان ملل به دولت استراليا تذكر داده است كه پناهجويان نبايد براي مدتي طولاني دراين جزاير نگهداري شوند.

جوليان بيرنسايد كيو سي، يك وكيل مدافع حقوق بشر، اين سياست را "ديوانگي" خواند و درمورد ظرفيت جزيره نارو مي گويد: اين جزيره (خود) داراي 8000 شهروند بوده و فعلاً براي شهروندان خودش آب و غذاي كافي ندارد. آيا جدا كسي خواهد پذيرفت كه اين جزيره مي تواند 10، 20 و 30هزار پناهجوي ديگر را در خود جا دهد؟

سازمان عفو بين‌الملل اين مكان كه از سوي دولت استراليا براي نگهداري پناهجويان در جزيره نارو تشكيل شده را «ترسناك» خوانده و گفته است كه اين اردوگاه با تعهدات نسبت به مهاجرين برابر نبوده است.

در گزارشي كه از سوي سازمان عفو بين‌الملل منتشر شده است، گراهام تام گفته است: « من فكر مي‌كنم كه اين عادلانه است، اگر گفته شود كه استراليا دوباره درحال تخطي از تعهدات بين‌المللي‌اش است.

سازمان عفو بين الملل، از دولت كانبرا خواسته تا مركز نارو را ببندد و وضعيت موجود در اين جزيره را تركيبي زهرآگين از "ترديد"، "توقيف مغاير قانون"، و "حالت غيرانساني"، تشريح كرده است.

اين سازمان گفته است كه اردوگاه جزيره نارو در ارايه وسايل مناسب براي اقامت پناهجويان، آزادي حركت و يا هرگونه روند در بيان ادعاهاي‌شان براي پناهجويي، ناكام مانده است و اين عوامل مي‌تواند سبب ايجاد ضربه‌هاي روحي جدي و يا حتي منجر به مرگ شود.

رييس اداره تابعيت، امور پناهندگان و مهاجرين وزارت امور خارجه در اين باره به ايسنا گفت: ايران همواره كشورهايي كه خود را مهد آزادي مي‌دانند و شعارهاي دفاع از حقوق بشر سرمي‌دهند، اما در عمل رفتارهاي غير انساني و نامناسب با پناهجويان و اتباع كشورهاي ديگر دارند را مورد انتقاد قرار داده و از حقوق مهاجران دفاع كرده است.

اينكه چه آينده‌اي در انتظار پناهجويان است؟! سوالي است كه هنوز بي پاسخ مانده است. تاكنون تجمعاتي در حمايت از پناهجويان نارو در شهرهاي مختلف استراليا برگزار شده است ولي دولت استراليا اقدامي در جهت پاسخگويي درباره وضعيت موجود پناهجويان نارو نكرده است.

انتهاي پيام

سه|ا|شنبه|ا|22|ا|اسفند|ا|1391





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3127]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن