محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840270708
ورزشکارانی که روی تخت بیمارستان اسطوره می شوند+عکس
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: بیمار مورد نظر یا باید خیلی زود دار فانی را وداع بگوید که در این صورت به چهرهای ماندگار و اسطورهای بی‌بدیل تبدیل خواهد شد یا اینکه سرپا شود و برود دنبال زندگی‌اش. در صورتی که اتفاق دوم رخ دهد او باید این نکته را مدنظر داشته باشد که هرگز دنبال قول‌هایی که در دوران وخامت حال کنار گوشش زمزمه کردند، نرود. آن وعده و وعیدها برای این بود که روحیه بگیرد و حالش روبه‌راه شود وگرنه استخدام و حقوق ثابت و بیمه و هزار و یک وعده دیگری که یکی، یکی برایش شمردند، سرابی بیش نیست. به گزارش آخرین نیوز به نقل از پارس فوتبال دومین دهه خانه نشینی محمد پارسا – فوتبالیستی که در ۱۷ سالگی با پیراهن تیم پیام برای سرزدن به هوا بلند شد و پس از آن چهار ماه به کما فرو رفت و دیگر هرگز نتوانست روی پاهایش بایستد – روبه اتمام است. پارسا در ماهها و سالهای ابتدایی خانه نشینی یکی از سوژههای بکر رسانهها بود و شاید به همین دلیل مسئولان و مدیران ورزشی و غیر ورزشی هر از گاهی دور و بر او آفتابی می‌شدند و سر کیسه را شل می‌کردند. هزینه درمان محمد پارسا کمرشکن بود و حاتمان طایی وقتی دریافتند او به احتمال زیاد سالهای زیادی با همین وضعیت در کنج خانه نفس خواهد کشید، ناپدید شدن را ترجیح دادند. از جمع فوتبالیست‌ها علی دایی و مارکار آقاجانیان سعی کردند دست پارسا و خانواده‌اش را بگیرند و باشگاه پیام هم حقوق ناچیزی – حدود ماهانه ۲۰۰ هزار تومان – را به حساب او می‌ریزد. حقوقی که شاید حتی هزینه دو جلسه از فیزیوتراپی و گفتار درمانی پارسا را هم تامین نکند. فدراسیون فوتبال تا چند ماه قبل ماهیانه مبلغی را به حساب او واریز می‌کرد اما اخیرا به این بهانه که طبق قانون کسی نباید از دوجا حقوق بگیرد این مستمری هم قطع شده و این در حالیست که تعداد زیادی از مدیران فدراسیون حتی بیش از دو شغل دارند و جمع حقوق دریافتی ماهیانه شان عددی با صفرهای متوالی را به تصویر می‌کشد. در روزهایی که پارسا در مسیر بهبودی قرار گرفته بود و آرام آرام قاشق به‌دست گرفتن را تمرین می‌کرد بخشی از کمک‌های مالی قطع شد و چندی بعد هپاتیت هم به کلکسیون گرفتاری‌های او و خانواده‌اش اضافه شد. اولین اظهارنظر رسمی ناصر حجازی پس از منفجر شدن خبر ابتلای او به بیماری سرطان مثل همیشه ماهیتی انتقادی و تهاجمی داشت. او گفت:« از هیچ مسئولی انتظار کمک مالی ندارم. مسئولان من مردمی هستند که همیشه پشتیبانم بودند و وقتی متوجه شدند بیمار شده‌ام، گریستند.» در همان دوران واعظ آشتیانی، مدیرعامل وقت استقلال پست مشاور مدیرعامل را به حجازی پیشکش کرد اما وقتی حجازی روزهای سخت بیماری را پشت سر گذاشت و توان ادای جملات انتقادی را به‌دست آورد رابطه آنها تیره شد و عملا هیچ مشاوره‌ای صورت نگرفت. چند هفته بعد وقتی حسن روشن در مقطعی کوتاه بستری شد به کنایه درباره حال عمومی‌اش به خبرنگاران گفت:« مشکل حادی ندارم. شدت بیماری من به اندازه صدور حکم مشاور مدیرعامل نیست.» حجازی معتقد بود عده‌ای حتی از بیماری او هم برای کسب شهرت استفاده می‌کنند و وعده‌هایی می‌دهند که اعتقادی به عملی کردن آنها ندارند. او در مصاحبه‌ای گفت:
«مثل بقیه کارهایشان فقط شعار می‌دهند. من نیازی به کمک آقایانی که درصدد شهرت‌طلبی و سوءاستفاده هستند ندارم. اگر هم می‌خواستند کاری بکنند منتی نداشت. این پول بیت‌المال و حق مردم است که خودم هم جزئی از آنها هستم. متاسفانه تربیت بدنی پول خودم را که از ۳۰ سال پیش طلب دارم به من پرداخت نمی‌کند. در جامجهانی ۱۹۷۸ آرژانتین قرار بود سازمان تربیت بدنی به همه بازیکنان مبلغ ۱۰۰هزار تومان بدهد. اما این مبلغ هیچ وقت به من پرداخت نشد.» با این حال حجازی به سینه تمام کسانی که برای کمک‌های مالی پا پیش گذاشتند دست رد نزد. پزشکان بیمارستان کسری حتی یک ریال هم طی مراحل درمانی از او نگرفتند. مدیرعامل فولادگسترش تبریز ماهیانه چهار میلیون از هزینه درمان حجازی را تقبل کرد و حسین هدایتی هم وقتی در بیمارستان به ملاقات او رفت مبلغی را که گفته می‌شود ۳۰ میلیون تومان بوده نزد حجازی گذاشت و رفت. تیر ماه سال ۱۳۸۷ خبر ابتلای بابک معصومی به سرطان خون جامعه فوتبال را تحت تاثیر قرار داد. هزینه‌های مداوای معصومی بسیار بالا بود و کمک ناچیز فدراسیون فوتبال دردی را دوا نمی‌کرد. حضور علی کریمی در بیمارستان ایران مهر اما به تمام نگرانی‌ها پایان داد. کریمی که در اواسط دهه ۷۰ با معصومی در تیم فوتسال خاطره انگیز فتح تهران همبازی بود تمام هزینه‌های بیمارستان را متقبل شد و درخواست انتقال او به اتاق یک تختخوابی را مطرح کرد. حبیب کاشانی هم تلاش کرد روی دست کریمی بلند شود و با حاضر شدن بر بالین معصومی به او قول داد چنانچه حالش مساعد شود تیم فوتسال پرسپولیس را دوباره تشکیل می‌دهدد و هدایت آن را به او می‌سپارد. روند بهبودی معصومی ناگهان شدت گرفت و او که با روحیه بالا به جنگ سرطان رفته بود زودتر از آنچه پزشکان تصور می‌کردند از روی تخت بیمارستان بلند شد. معصومی بلافاصله دنبال وعده‌ای که کاشانی داده بود را گرفت و سرپرست باشگاه پرسپولیس هم به قولش عمل کرد. همکاری این دو اما زیاد دوام نیاورد و دوستان دیروز خیلی زود در تقابل با یکدیگر قرار گرفتند.
مصاحبه‌های معصومی علیه کاشانی آن قدر ادامه پیدا کرد که علی دایی به نمایندگی از کاشانی با او تماس گرفت و تقاضا کرد دست از افشاگری در رسانهها بردارد. اوایل سال ۱۳۸۹ نام مجتبی محرمی پس از مدتها دوباره سر زبان‌ها افتاد. او این بار نه به واسطه مهارت‌های فوتبالی و شیطنت‌های ذاتی‌اش که به دلیل اشغال کردن یکی از تخت‌های بیمارستان پارسیان روی جلد روزنامه‌ها رفت. می‌گفتند مجتبی مشکل کبد دارد اما اطرافیانش مشکل را چیز دیگری می‌دانستند که نباید علنی می‌شد. محرمی درقیاس با بسیاری از هم دوره هایش از مکنت مالی بالایی برخوردار نبود و به همین دلیل لزوم تعدد کمک‌های مالی در مورد او بیشتر احساس می‌شد. علی دایی، علی کریمی و افشین پیروانی در این مسیر پیش‌قدم شدند و گفته می‌شود افشین پیروانی آپارتمانی را به قیمت ۳۰ میلیون تومان برای او رهن کرد.
حبیب کاشانی هم تصمیم گرفت یکی از تیم‌های پایه پرسپولیس را به محرمی بسپارد اما وقتی او با استیل آذینی‌ها دور یک میز نشست و در مصاحبه‌ای از حسین هدایتی تمجید کرد به اجبار راه در خروجی باشگاه پرسپولیس را در پیش گرفت. تخت بیمارستان دوباره پیشکسوتان فراموش شده را به دنیای شهرت برمی گرداند اما نام‌های ماندگاری مثل صفر ایرانپاک، حمید شیرزادگان و منصور امیرآصفی بدون آنکه دوباره مزه شهرت را بچشند و چند صباحی با دنیایی از وعده و وعیدها خوش باشند، رفتند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها