واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: درمان سرطان با مخلوط نانوذرات! محققان دانشگاه کاليفرنيا و موسسه فناوري ماساچوست (MIT) به مخلوطي از نانوذرات دستيافتهاند که ميتوانند به صورت هماهنگ درون جريان خون حرکت کرده و تومورهاي سرطاني را شناسايي كرده به آنها چسبيده و آنها را از بين ببرند. مايکل سيلور، استاد شيمي و بيوشيمي دانشگاه کاليفرنيا در سنديگو ميگويد: اين اولين نمونه از مزاياي به کارگيري يک نانوسامانه هماهنگ در مبارزه با سرطان است. اين محققان يک سامانه حاوي دو نانوماده مختلف با اندازه تنها چند نانومتر توسعه دادهاند که قابل تزريق در خون ميباشد. نانوماده اول ميتواند تومورها را در موش شناسايي کرده و به آنها بچسبد و نانوماده دوم اين تومورها را از بين ميبرد. قبلاً ابزارهاي نانومقياسي براي چسبيدن به سلولهاي بيمار يا رهايش داروها به صورت اختصاصي به اين سلولها توسط محققان توسعه يافتهاند؛ اما عملکرد اين ابزارها اغلب با يکديگر تداخل پيدا ميکند. سانگيتا باتيا، استاد فيزيک، زيستمهندسي و علوم و فنآوري سلامتي در MIT ميگويد: « به عنوان مثال نانوذرهاي که براي چرخش طولانيمدت در بدن بيمار سرطاني طراحي شده است، بسيار محتمل است که با تومور برخورد کند. با اين حال شايد اين ذره نتواند پس از يافتن سلولهاي سرطاني به آنها بچسبد. به همين ترتيب ذرهاي که براي چسبيدن به سلولهاي سرطاني طراحي شده است، شايد نتواند آنقدر در جريان خون باقي بماند که با تومور سرطاني برخورد کند.» زماني که دارويي روي يک بيمار اثر نميکند، پزشک معالج مخلوطي از مولکولهاي دارويي را تجويز ميکند. اين راهبرد ميتواند در درمان سرطان بسيار موثر باشد، زيرا در آنجا بايد بيشترين تعداد جبهه ممکن را در برابر تومور بگشاييم. درمان تومورها با استفاده از نانوذرات بسيار دشوار است، زيرا سلولهاي ايمني بدن به نام فاگوسيتهاي تکهستهاي به آنها حمله کرده و با حذف آنها از جريان خون، از رسيدن نانومواد به مقصدشان جلوگيري ميکنند. دو تن از دانشجويان تحصيلات تکميلي دانشگاه کاليفرنيا و موسسه فنآوري ماساچوست در رأس تلاش براي توسعه دو نانوماده مجزا (با قابليت کار به صورت هماهنگ) بودند تا بتوانند بر اين مشکل و مشکلات ديگر غلبه کنند. اولين ذره، «فعالکننده» نانوميله طلاست که به وسيله تراوش از طريق رگهاي خوني وارد تومورها شده و در آنجا جمع ميشود. ذرات طلا کل تومور را پوشانده و با جذب تابش ليزر مادون قرمز که در شرايط عادي بيخطر است، همانند يک آنتن عمل نموده و تومور را گرم ميکند. پس ازگردش نانوميلههاي طلا در جريان خونِ موشِ داراي تومور اِپيتليال به مدت سه روز، محققان از يک ليزر ضعيف براي گرم کردن ميلههاي متصل به تومور بهره بردند. اين امر موجب حساس شدن تومورها شده و در اين مرحله نانوذره دوم که نانوکرمهاي اکسيد آهن و يا ليپوزومهاي حاوي دوگزوروبيسين بود، به موش تزريق شد. اين نانوذره دوم با مولکول خاصي که ميتوانست تومور حساس شده با گرما را هدف بگيرد، پوشانده شده بود. سِيلور ميگويد: «عملکرد اين سامانه همانند حمله سربازان به مقر دشمن است. ابتدا نيروهاي ويژه وارد پايگاه دشمن شده و هدف را نشانهگذاري ميکنند. سپس نيروي هوايي وارد عمل شده و بمبهاي هدايت شونده با ليزر را روي هدف ميريزد. اين سامانه به نحوي طراحي شده است که کمترين آسيب جانبي را به بدن وارد كند.» جزئيات اين تحقيق در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است. http://salamatnews.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1674]