گراني پوشاك در آشفته بازار عيد نوروز

واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: گراني پوشاك در آشفته بازار عيد نوروز
دلمان نمي خواهد دايم از گراني بشنويم. مي خواهيم باور كنيم كه همه چيز آرام است و همه چقدر خوشحال هستند. نمي خواهيم درگروه افرادي باشيم كه دايم نق مي زنند و نسبت به تورم و بيكاري و مشكلات اقتصادي و اجتماعي اعتراض مي كنند و خلاصه اينكه دوست داريم شرايط به اندازه اي مناسب و نه ايده ال باشد كه شرمنده زن و فرزندمان نشويم.
اما چه كنيم كه اينها فقط و فقط در رويا امكان پذير است و هنگامي كه از در خانه بيرون ميآييم، چه بخواهيم و چه نخواهيم بايد به نبردي نابرابر با گراني و تورم بپردازيم. البته اين اظهارات براي مستضعفان و حقوق بگيران معنا و مفهوم دارد و اقشار مرفه جامعه" گراني و تورم را حس نمي كنند اگر چه شايد آن را درك هم نمي كنند. نكته مهمتر آن است كه دولت پذيراي اين تورم و گراني نيست و هركس كه از مشكلات گلايه كند، به سياه نمايي متهم مي شود. متاسفانه با اين روش مديريتي كه دولت در پيش گرفته است، كارمندان و كارگران با اين دستمزدهاي ناچيزي كه مي گيرند، به زودي با مشكلات عديده اي رو به رو مي شوند و بايد شاهد افزايش تعداد كارتن خوابها البته از نوع افرادي باشيم كه كار مي كنند و آبرودار هستند. امروزه شرايط به گونه اي شده كه قيمتها لحظه اي افزايش مي يابد و اگر چند روز از خانه خارج نشويم يا به مسافرت در يكي از نقاط دور افتاده برويم، هنگامي كه بازمي گرديم مصداق داستان اصحاب كهف مي شويم با اين تفاوت كه آنها 300 سال به خواب رفتند و ما فقط چند ماه در بي خبري بوده ايم.
يكي از مواردي كه باعث مي شود گراني را باور كنيم، ايام عيد نوروز است. نمي دانيم چه مي شود كه با تغيير فصل و آمدن بهار، بايد مردم نيز لباس نو بپوشند و يك باره آنچنان خرج كنند كه گويي گنج قارون به دست آورده اند. در اين ميان فرصت براي كسبه مهيا مي شود تا از اين آشفته بازار بتوانند هزينه هاي يك سال گذشته و آينده خودشان را تامين كنند.
اگر چه مي توان از نقاط مختلف و مشاغل گوناگون اين بازار شب عيد گزارش تهيه كرد و گراني در همه ابعاد آن قابل لمس است، اما قصد داريم به گراني پوشاك بپردازيم و از اين بازار خبر بدهيم.
البته قيمت و نحوه عرضه پوشاك را مي توان در دو بازار لباس هاي نو و دست دوم فروشي تعقيب كرد. امروزه پوشاك ملقب به تاناكورا نيز جايگاه خاصي دارد و در ايام عيد مغازه هايي كه اين نوع لباس را عرضه مي كنند، بازار داغي دارند با اين تفاوت كه قيمت لباس دست دوم تغيير آنچناني نمي كند. اما قيمت پوشاك نو در اين روزهاي پاياني سال بنابر ادعاي بسياري از فروشندگان، بيست تا پنجاه درصد گران تر از سال گذشته شده است. كافي است سري به بازار بزنيم و بدون آنكه سوالي از خريداران بپرسيم، به گفت و گوهايشان توجه كنيم.
بازار تهران به عنوان مركز خريد و جايي كه مي توان اجناس را ارزانتر تهيه كرد، شهرت دارد. آقايي كه به همراه همسر و فرزندانش براي خريد به بازار آمده است در مقابل هر مغازه اي كه مي ايستد قبل از هر چيز به اعضاي خانواده اش مي گويد: اول قيمت ها را ببينيد، اگر مناسب بود آن وقت بپوشيد و ببينيد كه برازنده هست يا نيست؟
وي در پاسخ به اينكه چرا در مورد خريد لباس اين همه حساسيت نشان مي دهد مي گويد: من زياد اهل خريد نيستم و ترجيح مي دهم در اولين مغازه خريد كنم و زود به خانه برگردم اما چه كنم كه اگر بخواهم اين طور رفتار كنم بخش قابل توجهي از درآمدم را در همان مغازه اول از دست مي دهم.
همسر اين آقا ميان صحبت وارد مي شود و مي گويد: اين هم كه نمي شود به خاطر اينكه پول نداريم مثل گداها بگرديم. بايد لباس دوخت و رنگ خوبي داشته باشد. به عقيده من بهتر است كم بخريم اما يك چيز مناسب بخريم. تازه ما كه از آن آدم هايي نيستيم كه دايم در مغازه ها پلاس هستند. در تمام طول سال پس انداز مي كنيم و حسرت مي كشيم كه در ايام عيد لباس خوب بپوشيم و سرمان را پايين نيندازيم. حال فرض كنيد كه من ساكت ماندم و با لباس هاي سال قبل ساختم يا جنس نا مرغوب اما ارزان خريدم. به اين بچه ها كه نمي توانم بگويم جلوي فاميل، هم سن وسالها و همكلاسي هايشان شرمنده باشند.
مرد كه سكوت كرده و به سخنان همسرش گوش مي داد پاسخ مي دهد: يك مقدار از خارجي ها ياد بگيريد. آنها سالي يك بار لباس مي خرند و مانند ما نيستند كه يك النگوي 2 ميليون توماني طلا را بدون آنكه فايده اي داشته باشد به دستشان بيندازند. در مورد بچه ها هم بايد واقعيت را به آنها نشان بدهيم و بفهمانيم كه درآمد پدرشان پايين است. بايد صرفه جويي را ياد بگيريم و به فرزندانمان هم بياموزيم كه مدام نق نزنند.
زن كه گويا از استدلالهاي شوهرش به ستوه آمده است مي گويد: از صبح 50 تا مغازه را سر زده ايم و هر كدام كه لباس مناسبي داشته به دليل مشكل مالي نتوانسته ايم بخريم. آقا خيال مي كند كه اگر خيابانها را بگردد يك مغازه پيدا مي شود كه قيمتش نصف بقيه باشد.
اين خانم خطاب به شوهرش مي گويد: تو از صرفه جويي خارجي ها حرف ميزني اين را هم بدان كه كيفيت لباس هاي خارجي صد برابر بهتر از لباس هايي است كه ما مي خريم. اين لباس هايي كه ما مي خريم هنوز سر ماه نشده، همه درزهايش باز مي شود و بايد رفو كنيم. همين الان لباس هاي خارجي كه به قول شما يك سال پوشيده شده، به اسم لباس نو از تاناكوراها مي خريم و چند سال ديگرهم ما مي پوشيم.
از ترس اينكه سوال و جوابهاي يك گزارش باعث نشود كه يك خانواده به جان هم بيفتند، از آنها خداحافظي مي كنم. به نظرم مي رسد كه نيشتري به زخم هاي چركينشان زده ام و اگرهرچه زودتر خداحافظي نكنم، خانواده اي كه يك عمر با نداري ساخته اند، تحملشان طاق مي شود و يك باره از ادامه زندگي منصرف شوند.
به سراغ دختر و پسر جواني مي روم كه دست در دست هم داده و به ويترين مغازه چشم دوخته اند. بدون آنكه خودم را معرفي كنم مي گويم: قيمت لباسها نسبت به سال گذشته زياد هم گران نشده است؟!
آن دو يك باره با تعجب به من نگاه مي كنند و پسر مي گويد: انگار كه زياد هم اهل خريد نيستيد؟ همين لباس از دو ماه قبل تا الان 15 هزار تومان گرانتر شده است. البته همه چيز گران شده و مختص لباس نيست. رشته كاري من كامپيوتر است و مي گويند كه بازار كامپيوتر در ايام عيد راكد است اما اگر به آنجا سر بزنيد قيمت ها 2 برابر شده است. كرايه هاي ماشين هم نسبت به سال گذشته 2 برابر شده است. خلاصه اينكه از اجاره خانه تا حبوبات و لوازم خانگي، همه چيز گران شده است.
اين جوان ادامه مي دهد: البته قيمتها يك باره گران نشده بلكه به آرامي بالا رفته و مردم متوجه نمي شوند.
وي با اعلام اينكه با داشتن مدرك ليسانس" كارگري مي كند مي گويد: خلاصه اينكه قيمت همه چيز بالا رفته وفقط حقوق من كارگر بالا نمي رود.
اين جوان رو به همسرش مي كند و مي گويد: از صبح تا شب جلو مغازه ها راه مي رويم و لباس هاي خوب را مي بينيم و به به مي گوييم اما وقتي مي خواهيم آنها را بخريم پولمان نمي رسد.
وقتي موضوع تهيه گزارش را به آنان مي گويم خانم جوان نيز وارد بحث مي شود و مي گويد: الان يك مانتو معمولي 60 تا 100هزار تومان است واگر بخواهيم يك دست لباس شامل مانتو شلوار و روسري و كفش بخريم بايد حداقل 180هزار تومان بدهيم. يك نفر از اين آقايان نمي پرسد كه شوهر كارگر من از كجا بايد بياورد؟ ما حدود دو سال است كه عروسي كرده ايم و هنوز لباس هايي را مي پوشم كه از خريد عروسي برايم مانده است.
مرد جوان در ادامه صحبت هاي همسرش مي گويد: يك كلمه مي گوييم گراني و تمام مي شود. هنوز گراني در راه است. اين گراني ها مربوط به مرحله اول هدفمندي يارانه هاست، صبر كنيد مرحله دوم هدفمندي اجرايي شود، آن وقت حالتان را مي پرسم.
وي با اعلام اينكه دولت به همه مردم چراغ سبز كم فروشي را نشان داده است مي گويد: خوشبختانه راه دزدي را ياد گرفته ايم و بدون آنكه بدانيم سر همديگر كلاه مي گذاريم. اكنون براي آنكه مردم نسبت به گران فروشي اعتراض نكنند، در كيفيت و مقدار كالاها تغيير ايجاد مي كنند و به همان قيمت قبلي مي فروشند. اكنون قيمت ماكاروني، پنير، حبوبات بسته بندي، رب و خلاصه بسياري از كالاها تكان نمي خورد اما مردم به وزن اين اجناس توجهي ندارند و نمي دانند كه اگر چند ماه قبل رب يك كيلويي را 2 هزار تومان مي خريدند اكنون رب 700 گرمي را 2 هزار تومان مي خرند. وزن برخي اجناس هم غير واقعي است و هيچ كس جنسي را كه مي خرد وزن نمي كند!
البته توليد كنندگان نيز حرفهاي خودشان را دارند كه در جاي خودش منطقي است. محمد خدامي كه در بازار تهران به كار دوخت لباس زنانه مشغول است مي گويد: دلم مي خواهد قيمت يك مانتو 3 هزار تومان باشد و مردم بتوانند روزي يك دست لباس بخرند. در اين صورت كار من بيشتر مي شود و مردم هم دلشان نمي سوزد كه بخواهند لباسشان را نو كنند.
وي با اعلام اينكه به راستي چه كسي دلش ميآيد مانتو 100 هزار توماني را پس از گذشت چند ماه بيرون بيندازد مي گويد: مردم ناچار هستند كه در خريد كردن احتياط كنند.
اين توليدكننده لباس زنانه با تاكيد براينكه توليد لباس دردسرهاي خودش را دارد مي گويد: تا روزي كه قيمت سكه و دلار بالا نرفته بود ما نگراني نداشتيم اما از وقتي كه سكه و دلار گران شده با هر كس كه صحبت مي كنيم پاسخ مي دهد كه دلار گران شده و ديگر حاضر نيست جنسش را با قيمت قبلي بفروشد.
وي از معاملات بازار پوشاك انتقاد مي كند و مي گويد: اكنون جنس را به قيمت نقد مي خريم و اگر بخواهيم وعده اي بخريم بايد نزول آن را بدهيم. از طرف ديگر وقتي مي خواهيم لباس توليد شده را بفروشيم بنكدار آنرا وعده اي از ما مي خرد.
خدامي با نشان دادن چك هايي كه بابت فروش لباس دريافت كرده است مي گويد: اكنون چك 6 ماه بعد از عيد را گرفته ايم و تازه معلوم نيست كه آن موقع هم نقد بشود. اكنون كه بازار داغ است مغازه دار جنس را مي برد و هر چقدر را كه نتوانست بفروشد، مرجوع مي كند. دست توليد كننده هم زير سنگ مغازه دار است و چون جنس را چكي فروخته ايم بايد ناز و اداي فروشنده را تحمل كنيم و از روزي كه جنس را فروختيم بايد براي فروشنده دعا كنيم كه بازار داشته باشد و جنسش را بفروشد.

مقصر اصلي گران شدن كالا ها كيست؟

اما سوال اينجاست كه مقصر اصلي در گران شدن كالاها كيست و چه كسي بايد پاسخگو باشد؟ در اين رابطه داريوش قنبري، عضو كميسيون اجتماعي مجلس، گراني را نتيجه بي تدبيري دولت مي داند و مي گويد: دولت قوه مجريه كشور است و تمام برنامه ريزي ها از سوي دولت اعمال مي شود بنابراين اگر كالايي ارزان مي شود بايد از دولت تشكر كرد و اگر هم كالايي گران مي شود بايد دولت را بازخواست كرد.
وي با يادآوري اينكه قبل از آغاز هدفمندي يارانه ها نسبت به گران شدن كالاها هشدار داده بوديم افزود: امروزه شاهد تورم بالاي 25 درصد هستيم و اگر كالاهاي اساسي را نگاهي بيندازيم قيمتها يك جهش سوال برانگيز داشته است.
نماينده ايلام با ابراز تاسف از اجراي سليقه اي قانون گفت: متاسف هستيم كه دولت توجهي به قانون ندارد و بدتر آنكه وقتي تبعات اجراي غلط قانون را مشاهده مي كند حاضر نيست به اشتباه خود اعتراف كند.
وي با يادآوري اينكه نمايندگان مردم در خانه ملت بارها نسبت به گراني كالاها تذكر داده بودند گفت: واكنش نمايندگان به رشد بي رويه قيمتها به ويژه در آستانه سال نو، تذكرات كتبي و شفاهي به دولت بود اما با كمال تاسف دولت اين گراني را قبول ندارد.
قنبري با طرح اين مساله كه اگر دولت جايي را سراغ دارد كه قيمتها در آنجا پايين است اين كمال بي انصافي است كه دولت آن آدرس را به مردم ندهد افزود: شايد هم آقايان خودشان از آنجا خريد مي كنند و آدرس آن را به مردم نمي دهند كه با مراجعه مردم، كالاهاي آن مراكز تمام نشود!
وي با انتقاد شديد از دولتمردان كه در مقابل اذهان عمومي ادعا مي كنند همه چيز در كنترل است گفت: چرا با مردم رو راست نيستند؟ آيا مي شود گراني را از نزديك لمس كرد و منكر آن شد؟
عضو كميسيون اجتماعي مجلس با بيان اينكه دولت در كنترل قيمتها ناتوان است گفت: مردم اين ناتواني دولت را مي بينند و هرگاه كه دولتمردان ادعاي كنترل بازار را دارند مردم در بين خودشان از اين رفتار دولت گلايه مي كنند و مي گويند كه دولت مردم را گير آورده است.
وي با انتقاد از نحوه اجراي هدفمندي يارانه ها گفت: دولت بايد شهامت آنرا داشته باشد كه اشتباهات خود را بپذيرد و نسبت به اصلاح آن هر چه سريعتر اقدام كند.
قنبري با اشاره به حداقل دستمزد كارگران كه 330 هزار تومان است گفت: آيا دولتمردان مي دانند با اين مبلغ چگونه مي شود زندگي كرد؟
وي با اشاره به گراني و تورم گفت: بنابراين بود كه در اثر هدفمندي يارانه ها وضعيت مردم به ويژه محرومان و نيازمندان بهتر شود اما شاهد هستيم كه اين اقشار آسيب پذير همچنان در آرزوي خريد يك لباس مناسب و خوردن يك غذاي مناسب لحظه شماري مي كنند.
عضو كميسيون اجتماعي مجلس با تاكيد بر اينكه نمي توان توليدكنندگان را مقصر دانست گفت: هنگامي كه در مدت كوتاهي قيمت دلار از يك هزار به 2هزار تومان مي رسد و سكه بهار آزادي از 400هزار تومان به يك ميليون تومان مي رسد انتظار نداشته باشيد قيمت لباس ثابت بماند.
وي با تاكيد بر اينكه شايد قيمت برخي كالاها به سكه و دلار ربطي نداشته باشد گفت: نكته اينجاست كه جامعه تابع يك شوك رواني است و هنگامي كه قيمت دلار يا سكه بالا مي رود براي خريد هر كالايي كه مراجعه كنيد اين جمله را مي شنويد كه " مگر نمي دانيد قيمت دلار دو برابر شده است".
قنبري با تاكيد بر اينكه دولت با ادعاي كنترل بازار و انكار گراني و تورم، وجهه خود را در بين مردم از دست داده است گفت: اينكه هر گاه گراني و تورم به وجود مي آيد آقايان از يك دشمن فرضي سخن بگويند و ادعا كنند كه عده اي بسيج شده اند تا دولت را ناكارآمد جلوه دهند، باعث مي شود تا مردم باور كنند دولت به اندازه اي ناتوان است كه هر چند وقت يك بار عده اي سرمايه دار مي توانند دولت را به چالش بكشند و كشور را دچار بحران كنند.
وي تاكيد كرد: آنچه اكنون مردم باور دارند اين است كه دولت توانايي اداره كشور را ندارد و دايم سعي مي كند گناه را به گردن يك دشمن فرضي بيندازد.
قنبري با اشاره به گراني خودروهاي داخلي گفت: هنگامي كه قيمت خودرو توليد داخل كه مديريت آن زير نظر مستقيم دولت است يك شبه بين يك تا 4 ميليون تومان گران مي شود، انتظار داريد قيمت پوشاك ثابت بماند؟ كدام آدم عاقلي ماشين داخلي را حداقل يك ميليون تومان گرانتر مي خرد اما جنس مغازه اش را به همان قيمت قبلي مي فروشد؟

گراني و تورم همچنان تهديد مي كند

اما اين گراني ها در حالي اتفاق مي افتد كه معاون اول رييس جمهور در حضور وزير صنعت، معدن و تجارت و مسوولان اين وزارتخانه اعلام مي كند كه انبارها پر از كالاست و دولت با بمب ارزي، باعث مهار و كاهش قيمت ها مي شود. اين در حالي است كه تاكنون از بمب ارزي دولت خبري نيست و آن بمبي كه هر لحظه جامعه را تهديد مي كند، گراني و تورم است.
آقايان بايد بپذيرند كه همزمان با گران شدن دلار، بسياري از توليدكنندگان و مغازه داران از جمله صنف پوشاك، اجناس خود را نفروختند تا تكليف نهايي دلار روشن شود.
اگرچه برخي هزينه هاي سربار توليد از جمله دستمزد كارگر در نتيجه گراني دلار تغييري نكرد، اما بخش زيادي از مواد اوليه پوشاك همچون دكمه، انواع پارچه، نخ، لوازم چرخ خياطي، دستگاه هاي مرتبط با خياطي و بسياري اجناس ديگر گران شد.
البته پوشاك انواع و اقسام دارد و شامل 3 نوع مردانه، زنانه و بچگانه مي شود. در بين فروشندگان پوشاك، صنف بچه گانه رونق بيشتري دارد و لباس هاي زنانه و مردانه در رتبه هاي بعدي قرار دارند. رضا محمدپور كه يك مغازه فروش لباس نوزاد دارد در رابطه با گران شدن لباس كودك گفت: لباس بچه گانه به دو بخش وارداتي و توليد ايران تقسيم مي شود كه سود بيشتر در فروش لباس هاي وارداتي است.
وي با اشاره به تجربياتي كه در اين صنف به دست آورده است گفت: جامعه امروزي فرزند سالار شده و جلب رضايت كودك بر جلب رضايت همگان سبقت گرفته است.
اين فروشنده لباس كودك با تاكيد بر اينكه فروش لباس كودك بي دردسرتر است گفت: اول اينكه خانواده ها سعي مي كنند كودكشان را تميز بگردانند حتي اگر خودشان لباس مناسبي نپوشند سعي مي كنند براي فرزندشان لباس نو بخرند.
وي جامعه را به 3 گروه پردرآمد، متوسط و كم درآمد تقسيم كرد و گفت: هر كدام از اين اقشار يك نوع لباس براي فرزندشان مي خرند اما مهم اينجاست كه همه آنان براي فرزندشان لباس مي خرند.
محمدپور با اعلام اينكه فروشندگي يك نوع روانشناسي مي خواهد گفت: خريدار كه از در مغازه وارد مي شود بايد تشخيص بدهيم كه جزو كدام گروه است. بنابراين با توجه به وضعيت مالي، لباس برايشان مي آوريم.
وي با تاكيد بر اينكه امروزه لباس هاي چيني كار را براي فروشندگان آسان كرده است گفت: ديگر درد سر نداريم. اكنون تنوع پوشاك چيني بالاست و سود بالايي هم دارد. غلط انداز است و كيفيت رنگآميزي و مدل هاي آن به نوعي است كه جلب نظر مي كند.
اين فروشنده لباس كودك با اعلام اينكه لباس هاي چيني كيفيت لازم را ندارد گفت: لباس كودك نبايد هم كيفيت داشته باشد. اين اشتباه توليدكنندگان ايراني است كه سعي مي كنند لباس با كيفيت توليد كنند امروزه اولويت خريد لباس با كودكان سپس فرزندان نوجوان و جوان و بعد مادر خانواده است و چون آن كس كه بايد پول بدهد پدر خانواده است و توان مالي لازم را ندارد اگر پول اضافي داشته باشد براي خودش لباس مي خرد.
وي با اعلام اينكه اكنون يك جفت كفش يا يك شلوار بچه گانه از لباس بزرگترها گرانتر است گفت: عده اي گمان مي كنند چون لباس بچه گانه كوچكتر است و موارد اوليه كمتري مي برد بايد قيمتش پايين تر باشد. البته اين درست است اما آنچه مهمتر است علاقه پدر و مادر به فرزندشان است. بنا بر اين شايد بتوان چنين گفت كه دليل گراني لباس هاي بچه گانه دراثر سو»استفاده از علاقه پدر و مادر نسبت به فرزند است.
محمد پور با تاكيد بر اينكه بازار شب عيد مختص به كودكان است گفت: اگر مي خواهيد دليل اين ادعا را متوجه شويد نگاهي به ديد و بازديدهاي شب عيد بيندازيد و ببينيد كه چند درصد پدر و مادرها همان لباس سال قبل را پوشيده اند و چه تعداد از فرزندان نيز لباس نو بر تن دارند؟
وي به روز بودن طرح لباسهاي كودكان و تغييرات سريع مدلها در لباس كودكان را مورد تاكيد قرار داد و گفت: امروزه مدل هاي لباس هاي بچه ها تابع كارتون هاي تلويزيوني است. يك روز لباس با عكس مرد عنكبوتي، يك روز با عكس سوپرمن و روز ديگر با عكس "تن تن" مشتري دارد. وقتي بچه اي در مدرسه با لباس منقش به عكس شخصيت كارتوني جديد وارد مي شود انگار كه يك بيماري در مدرسه شايع شده و ظرف يك هفته همه مدرسه را مي گيرد.
وي با تاكيد بر اينكه تنوع در لباس هاي بچگانه همانقدر كه مفيد است زيان هم دارد گفت: هنگامي كه لباسي به سرعت تغيير مي كند، به سرعت هم بنجل مي شود. بنابراين توليدكننده بايد در توليد آن دقت كند و فروشنده نيز در ميزان خريد آن دقت داشته باشد.
وي در پاسخ به اين سوال كه درصد سود فروش چقدر است گفت: امروزه هيچ مغازه اي نمي تواند به سود 10 درصد قناعت كند و كمترين سود بين 30 الي 50درصد است. زيرا فروش لباس مانند خواربارفروشي نيست كه تعداد زياد باشد. گاهي در طول روز يك لباس مي فروشيم و گاهي هم 10 لباس مي فروشيم. بنا بر اين بايد سود به اندازه اي باشد كه نه تنها هزينه هاي مغازه را جوابگو باشد بلكه هزينه هاي زندگي فروشنده را نيز تامين كند و سود سرمايه اي كه خوابيده نيز تامين شود. افزون بر آنكه برخي از مشتريان اهل چانه زدن هستند و بايد قيمت را به اندازه اي بالا بگوييم كه پس از چانه زدن و تخفيف دادن، سودي برايمان بماند.
نكته مهم ديگر آن است كه بايد در اين ايام مراقب كلمه حراج باشيم و قيمتها را با قبل از حراج مقايسه كنيم تا متوجه شويم كه چقدر سود براي يك دست لباس در نظر گرفته بودند.
خانمي كه وارد يكي از اين حراجي ها شده است مي گويد: آدم بايد عاقل باشد. من هميشه لباسهايم را در پايان فصل مي خرم و براي سال بعد نگه مي دارم. در نتيجه با آغاز فصل، لباس هاي نو را استفاده مي كنم.
وي در پاسخ به اينكه آيا اين لباس ها از مد نمي افتد گفت: اول اينكه مگر در طول 6 ماه چقدر مدل عوض مي شود؟ از طرف ديگر لباس هايي را مي خرم كه زياد به مد ربطي نداشته باشد و بتوان در هر شرايطي استفاده كرد.
وي با تاكيد بر اينكه در ايام حراج فصلي لباس را تا 50 درصد زير قيمت هم خريداري كرده است گفت: من اين را مي دانم كه اين فروشنده بايد لباسش را بفروشد تا براي سال آينده از مد نيفتد و پولش هم راكد نشود. بنابراين عجله نمي كنم و سر وقت براي خريد مي روم. آن وقت هم فروشنده حوصله دارد و هم من فرصت دارم.
اين خانم با اعلام اينكه هرگاه در ايام عيد براي خريد به مغازه ها مراجعه كرد با برخورد نامناسب فروشنده روبه رو شده است گفت: متاسفانه كارمندان و كارگران هنگامي مي توانند خريد كنند كه پول زيادي به دست ميآورند و براي قشر حقوق بگير اين فرصت در ايام عيد و همزمان با دريافت عيدي محقق مي شود. در نتيجه يك باره براي خريد هجوم ميآورند و مغازه دار نيز اين مساله را مي داند.
وي با اعلام اينكه بارها از زبان فروشندگان شنيده كه با ورود يك خريدار به مغازه، به همكارش گفته كه بايد پول اين بابا را از چنگش در بياورم گفت: امروزه كاسب ها از دور مي دانند كه طرف چند مرده حلاج است و قبل از اينكه آن كارگر يا كارمند عيدي اش را بگيرد برايش نقشه كشيده اند.

جمعه|ا|26|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مردم سالاری]

[مشاهده در: www.mardomsalari.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1489]