سوپرمن اصلاح طلبان كيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: سوپرمن اصلاح طلبان كيست؟
گروه سياسي- با وجود آنكه ماه ها از طرح زودهنگام مباحث مربوط به انتخابات رياست جمهوري دهم در جبهه اصلاحات مي گذرد، هنوز داعيه داران اين ميدان براي رويارويي با محمود احمدي نژاد به نتيجه مشخصي دست نيافته اند و افزوده شدن نام ميرحسين موسوي نيز بر دامنه اين اختلافات افزوده است.

در ميان گزينه هاي متعددي كه نام آنها در جريان اصلاح طلب براي كانديداتوري معرفي شده است، رگه هاي جستجو براي يافتن يك قهرمان كه كشتي به گل نشسته اين جريان را به حركت درآورد، مشاهده مي شود.

پيش از اين، صادق زيباكلام از چهره هاي شاخص جريان موسوم به اصلاح طلب گفته بود: «هيچ يك از كانديداهاي دو جريان اصولگرا و اصلاح طلب به جز خاتمي شانسي براي رقابت با احمدي نژاد در انتخابات 88 ندارند.» او همچنين تصريح كرده بود كه براي اصولگراياني مثل ناطق نوري، قاليباف، علي لاريجاني، احمد توكلي و حدادعادل هم هيچ شانسي نمي بيند.

اما حضور خاتمي هم به خاطر احتمال عدم استقبال مردمي و شكست در انتخابات و خسارت جبران ناپذير ناشي از آن، با ابهامات و ترديدهاي جدي مواجه شده تا آنجا كه برخي اصلاح طلبان وي را از پذيرفتن اين ريسك سياسي برحذر داشته و تأكيد كردند: «نامزدي سيد محمد خاتمي پريدن اصلاح طلبان از آخرين طبقه ساختمان است؛ اگر پروازي در كار نباشد، استخوان اصلاح طلبان سخت تر خواهد شكست.»

در اين ميان، طبق روال دوره هاي گذشته اسامي كانديداهاي مختلفي نيز مطرح مي شود. گو آنكه داعيه داران اين جبهه درصددند تا با ايجاد نوعي فضاي تبليغاتي، مرهمي براي اختلاف ها، ضعف ها و ناكارآمدي هاي خويش پيدا كنند. و طبعاً آنچه در اين ميانه بيش از هر چيز آسيب خواهد ديد، وجهه سياسيوني است كه هزينه فرآيندهاي تبليغاتي جبهه اصلاحات خواهند شد.

اما در تازه ترين اظهارنظرها به دنبال عدم رغبت خاتمي به كانديداتوري، نام ميرحسين موسوي نيز براي چندمين بار طي سال هاي گذشته به ميان آمده است.

پيش از اين در آستانه انتخابات رياست جمهوري نهم نيز نام ميرحسين موسوي به عنوان كانديداي احتمالي اصلاح طلبان مطرح شده بود. آن روز برخي چهره هاي اين جريان لب به طعنه گشودند و سخناني گفتند كه جاي تأمل داشت. هاشم زاده هريسي عضو كميته پيگيري قانون اساسي در خصوص طرح اين احتمال گفت: «در بعضي مواقع احزاب از شخصيت هايي نام مي برند كه اين شخصيت ها به هيچ وجه تمايل ندارند كه در انتخابات شركت كنند.»

رحمان شمس دبير سياسي جمعيت ايران فردا نيز طي اظهاراتي مشابه گفت: «اطلاعاتي در دست دارم كه نشان مي دهد موسوي در رقابت هاي انتخاباتي شركت نمي كند و مطالبي كه عنوان مي شود، صرفاً جنبه تبليغاتي دارد.»

آن روز برخي از چهره هاي اصلاح طلب حتي پا را از اين نيز فراتر گذاشتند و هم كيشان خود را به فريب كاري متهم كردند. اين سؤال طبيعتاً به ذهن خطور مي كرد كه چه طور مي شود يك جريان سياسي از جايگاه مردم و راي مردم و آزادي مردم سخن به ميان بياورد و در عين حال براي بهره برداري هاي سياسي و جناحي مطلوب نظر خود، همان مردم كه حفظ حقوقشان جزو شعارهاي پرطمطراق پيشين بود، مورد بي اعتنايي قرار بگيرند و يا از سر فريب با آنها سخن گفته شود.

آن روز متهم كردن اصلاح طلبان نه از جانب جناح مقابل كه از درون خود اصلاحات صورت گرفت و اين محمد رضا دولت آبادي عضو مجمع روحانيون مبارز بود كه گفت: «مسائلي كه امروز در مورد حمايت تمام گروه هاي جبهه دوم خرداد از ميرحسين موسوي عنوان مي شود، بسيار تاكتيكي و فريبكارانه است.» او همچنين بر اين واقعيت تكيه كرد كه: «ديدگاه هاي سياسي و اقتصادي بسياري از گروه هاي دوم خردادي با نوع تفكر اجرايي ميرحسين موسوي ناسازگار است.» وي ادامه داد:«اين گونه حمايت از ميرحسين موسوي در سال هاي گذشته نيز سابقه داشته است و با اين گونه حمايت هاي فريبكارانه مي خواهند در لحظه نهايي براي كانديداهاي مدنظر خود حمايت و محبوبيت جلب كنند.»

اظهار نظرهاي اين عضو مجمع روحانيون مبارز در حالي مظرح مي شد، كه تا پيش از آن مجمع روحانيون رسما از كانديداتوري ميرحسين موسوي حمايت كرده بود. به نظر اظهارنظرهاي اين چنيني خود گواه نوع نگاه برخي چهره هاي اصلاح طلب به عرصه سياسي كشور و نيز نوع مناسبات حاكم بر تصميمات آنان است.
اما همان زمان روزنامه شرق مقاله اي را منتشر كرد كه مي توانست حقايق پشت پرده ديگري را نيز مورد توجه قرار دهد. حقايقي كه اصلاحاتيان كمتر تمايل به اظهار آن داشتند. روزنامه شرق طي تحليلي نوشت: «ميرحسين موسوي را دوم خردادي ها از سر استيصال انتخاب كردند.»

به نظر آنچه امروز نيز باني دعوت از ميرحسين موسوي و طرح احتمال كانديداتوري او در فضاي سياسي كشور شده است، بي ارتباط با انگيزه هاي دوره هاي قبل نيست. اينكه چگونه جريان هاي سياسي راست گرا در حوزه اقتصاد به شخصيتي با گرايش هاي چپ رجوع مي كنند و در عين حال اينكه او چگونه خواهد توانست پيگير سياست هاي كلان كشور من جمله سياست هاي اصل 44 قانون اساسي باشد، محل سؤال است. علاوه بر اينكه نسبت او با توسعه سياسي مطلوب تندروهاي اصلاحات و مواضع افراطي آنان نيز كاملاً پاردوكسيكال به نظر مي رسد.

به هر حال، اصولگرايان نبايد پازل تبليغاتي حريف را كامل كنند و ديگر آنكه شخصيت هايي كه هزينه اين پازل مي شوند، خود بايد بيش از هر كس متوجه مختصات آن باشند و اجازه ندهند اين قدر ارزان خرج بازي هاي روزمره سياسي شكست خوردگان صحنه انتخابات شوند.

نظرات كاربران:
شنبه 9 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]