واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - بایرامی، نویسنده رمان «مردگان باغ سبز» معتقد است تمام آرمانگرایانی که در هدف و عقیده خود صادق نباشند به سرنوشت «بالاش» قهرمان کتاب «مردگان باغ سبز» دچار میشوند. به گزارش خبرآنلاین، مراسم رونمایی از رمان «مردگان باغ سبز» نوشته محمدرضا بایرامی با حضور محسن مومنی، رییس حوزه هنری؛ مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری؛ کاوه بیات، تاریخ نگار؛ محمدحمزه زاده، مدیر عامل سوره مهر و جمعی از نویسندگان و خبرنگاران رسانه ها در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد. محسن مومنی، رییس حوزه هنری در این مراسم با اشاره به این نکته که بین تاریخ و ادبیات همسایگی صمیمانهای وجود دارد، می گوید: در کشور ما ادبای مورخ در میان مردم نقشی داشتند که تاریخنگاران اینگونه نیستند البته نقش تاریخ نگاران قابل انکار نیست. در تاریخ نگاری امروز از ادبیات به عنوان منابع تحلیل تاریخ استفاده میشود. وی ادامه می دهد: در دنیای امروز داستان و رمان منابع تحلیل تاریخ هستند. بیان تاریخ و معرفی آن به عامه مردم در قالب داستان میسر است و در این بین رمانهای تاریخی میتوانند، نقش عمده ایفا کنند از این رو برای معرفی تاریخ به نویسندگان نیاز داریم و باید نویسندگان برای معرفی آن اقدام کنند. مومنی با اشاره به اینکه بایرامی در کتاب «مردگان باغ سبز» به موضوعات مهم تاریخی اشاره میکند، موضوعاتی که در قالب ادبیات کمتر به آن پرداخته شده است، در این باره توضیح داد: آثاری از این دست برای مردم ما شنیدنی هستند چرا که مردم ایران با وجود تعصبات قومی در برابر دشمن متحد شده و کوتاه نمیآیند که این مطلب در اثر بایرامی دیده میشود. افرادی که با اتکا به بیگانه بر سر کار میآیند و به ملت خیانت میکنند در روزگار خود نتیجه خیانت خود را دیده و عاقبت به خیر نمیشوند. وی داستان «مردگان باغ سبز» را بسیار خواندنی ارزیابی و تصریح کرد: این داستان نشان میدهد ایرانیان چگونه با یکپارچگی خود، نگاهی فراتر از مسئله قومیت دارند و بیگانگان را از وطن میرانند. «مردگان باغ سبز» نشان میدهد، ایرانیان چگونه در طول تاریخ با حفظ یکپارچگی خود، نگاهی فراتر از مسئله قومیت دارند. رییس حوزه هنری درباره کتاب تازه بایرامی گفت: کتاب «مردگان باغ سبز» از نظر توصیف صحنه ها و وقایع، ویژگی های ادبی و نگارشی و ... در حد اعلا است و از این لحاظ از بایرامی تشکر می کنم. آثار بایرامی دارای نثری ساده و صمیمی هستند. در آثار این نویسنده علاوه بر نثری صمیمی شاهد حضور شخصیتهایی زنده هستیم که خواننده را مجذوب میکند و من نیز آثار بایرامی را دوست دارم. مومنی با تاکید بر این نکته که آنچه بایرامی را به عنوان نویسنده بزرگ معرفی میکند؛ ویژگیهایی چون حضور زندگی، توصیفات زیبا، پرداختن به آداب و رسوم مردم در آثار اوست، خطاب به نویسندگان می گوید: باید دغدغههای نویسندگان ما نیز چنین باشد که به خردهفرهنگها توجه داشته باشند و به اتفاقاتی که کمتر به آنها پرداخته شده بیشتر بپردازند. نویسندگان ایرانی، رمانهای تاریخی را دغدغه اصلی خود قرار دهند و از تاریخ که سراسر پند و عبرت است برای ارتقای آگاهی مردم بهره ببرند. در ادامه این مراسم محمد رضا بایرامی، نویسنده کتاب بر این نکته تاکید کرد که قصدش از نگارش این کتاب بیان مسایل تاریخی نیست چون نه تاریخ خوانده و نه سررشتهای از آن دارد از این رو معتقد است این کتاب تاریخی نیست بلکه رمان است. به نظر وی تاریخ را دروغگویان و راستگویان مینویسند که بخشی از آن راست و بخشی دیگر دروغ است و بستگی به استناد ما دارد که از آن چگونه استفاده کنیم. گاهی تکلیف با روایت مشخص نیست مقداری از تاریخ به داستان نویس رسیده و توسط او روایت میشود که بنده سعی کردم نسبت به آن وفادار باشم. تمام آرمانگرایانی که در هدف و عقیده خود صادق نباشند به سرنوشت «بالاش» قهرمان کتاب «مردگان باغ سبز» دچار میشوند. وی در پایان سخنانش با اشاره به این نکته که نویسنده با نوشتن حرفهای خود را میزند و به زبان آوردن حرفها برایش نوعی بیگاری است، ادامه داد: فکر میکنم نویسنده کاری که با حرف زدن میتواند انجام دهد با نوشتن انجام داده است به گزارش خبر، کاوه بیات، تاریخ نگار معاصر نیز در این مراسم «مردگان باغ سبز» را داستانی معرفی می کند که بر اساس تجربه فروپاشی حکومت دمکرات در تاریخ 1325 و مبتنی بر سرگذشت 2 شخصیت اصلی داستان «بالاش» و کودک یتیمی که به چوپانی اشتغال دارد، روایت شده است. بیات افزود: «مردگان باغ سبز» نوشتهای از ستایش و مبارزات به اصطلاح حقطلبانه به فرقه دمکرات در فاصله میان پائیز 1324 تا پائیز 1325 است و توصیف سیاهکاریهای رژیم پهلوی و سقوط حکومت و چیرگی بر آذربایجان است و روال اصلی کار بر تمجید از فرقه دموکراتها قرار دارد. بخش چشمگیری از کتاب به خون و خونریزی در آذرماه 1324 اشاره میکند و در فصل نهایی داستان سرایی به اوج خود میرسد، یکی از ابداعات ادبی در این اثر استفاده از واژه لباس شخصی است. وی توضیح داد: روال داستان هم لابد به گونهای است که اقتضای داستاننویسی است و صورتی منسجم مییابد و در نهایت با چفت شدن هر یک از این روایات در انتها، کار صورتی منسجم و پیوسته به خود میگیرد. این تاریخ نگار بر این نکته تاکید دارد که وقتی تاریخ و اسناد تاریخی جوابگو نباشد، باید به دامان داستانسرایی پناه برد و زمانی که شرایط برای پژوهشهای تاریخی مساعد نباشد نویسندگان به بیان داستانی پناه میبرند چرا که در این وضعیت دامنه قصهسرایی باید جایگزین اسناد تاریخی شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]