تعطيل چيز، تكثير، كاردان و مدرس!

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: تعطيل "چيز"، تكثير، كاردان و مدرس!
از: محمد تقي فهيم - سريال هاي ماه مبارك رمضان امسال ،متاسفانه انتظارها را برآورده نكرده اند.

ضعفي كه باعث شده تا ساخته هاي مناسبتي اين ماه از رونق بيافتد، تنها در تكنيك و ساختار آن ها تجلي ندارد بلكه از نظر موضوعي و محتوايي نيز علاوه بر اينكه طراوت و تازگي به چشم نمي خورد برخي گرايشات آن ها پرسش انگيز است .
اگر تا حدودي از رويكرد فرهنگي " مثل هيچكس" ساخته "عبدالحسن برزيده" و خوش آب و رنگي و تعليق هاي "روز حسرت" كار "سيروس مقدم" بگذريم به واقع آثار ويژه اين ماه در برخي جوانب تعرض هايي به مباني اين ماه هم دارند.
اتفاق امسال ثابت كرد كه هزينه و چهره، حرف اول را نمي زند. شايد مديران سيما از اين بابت كه مي توانند به اين گروه ها اعتماد كنند كه در صورت سپردن كار به آن ها بالاخره "چيزكي" خواهند آورد و خيالشان راحت خواهد بود كه آنتن خالي نخواهد ماند، اما حالا بايد بپذيرند كه با "چيز، چيز" گفتن نمي توانند سر مردم را گرم و آن ها را از نزديك شدن به "چيز" متنبه كنند.
علي ايحال برنامه هاي اين ماه ثابت كرد كه به جاي گروه هاي دائمي و حرفه اي بايد به دنبال ايده خوب ، قصه هاي ناب ، هنرمندان با انگيزه و متعهد و فرصت توليد باشند تا خداي نا كرده اين جوري نشود كه ميليون ها پول صرف وقت كشي مردم در محبوب ترين ماه خدا بشود.
مصداق بارز كارهاي كم هزينه اما با دستاورد مناسب را مي توان در كنار اين سريال هاي گران قيمت برنامه "ماه من سلام" در شبكه دوم ذكر كرد.
اين برنامه كه به صورت زنده قبل از اذان شروع مي شود كاري پلاتويي است كه توسط "كاردان" و "مدرس" اجرا مي شود.
اگر چه اين برنامه به سياق كارهاي از اين دست با حضور مهمان طراحي شده است اما هم محتواي برنامه و هم سبك و سياق اجرا به صورت آشكار با نمونه هاي مشابه فرق دارد.
"ماه من سلام" آكنده از رويكرد فرهنگي است در طول اجرا دعا، شعر، لطيفه، مباحث ادبي، پند واندرز اخلاقي، حديث هاي مذهبي و اشاره هاي تاريخي، يك هارموني را بوجود مي آورند كه باعث تاثير دو چندان بر مخاطب مي شود.
اجراي برنامه با فاصله از عوام گرايي هاي متداول اما كاملا عامه فهم است حتي حضور نخبگان و ادبا و هنرمندان هم باعث به قول معروف خشكي برنامه نمي شود. دو نمونه بارز "ماه من سلام" حضور "جواد پورمخبر" و "مصطفي رحماندوست " بود كه اگر چه هر كدام فاصله بسياري از هر نظر با يكديگر و حوزه هاي كاري خود داشتند اما تو گويي فرم كار ايجاب مي كرد كه فرقي با هم نداشته باشد.
لطافت اشعار رحماندوست و رفتار كودك منشانه مردمي پورمخبر باعث فضايي متفاوت و حال و هوايي در خود تامل مي شد.
تركيب كاردان و مدرس كه يكي جدي و ديگري طناز است زمينه ضد و نقيض منتهي به حلاوت را به برنامه مي بخشد. تكه پراني هاي كاردان، خنده هاي مدرس را به دنبال دارد كه خنده گيري از بيننده را تشديد مي كند.
خلاصه برنامه اي كه باعث مي شود تا مخاطب در عين روحيه گرفتن و آماده افطار شدن چشم هايش را بشويد تا جور ديگري همه چيز را ببيند.
در جايي از برنامه كاردان مي گويد: "من افسوس مي خورم كه بعضي ها برنامه ما را نمي بينند و دارند سريال ها را تماشا مي كنند " كه شايد اين جمله كاردان براي پر كردن وقت برنامه ابراز شده بود اما به واقع هم همين طور است. حيف كه برنامه هايي از اين دست كم ،اما سريال هاي وقت پر كن فراوان داريم. برنامه هايي كه در آن ها "چيز" فراوان ، اما تعهد و تنبه اخلاقي كم است.
وجود برنامه هايي مانند "ماه من سلام" ثابت مي كند كه در صورت برنامه ريزي سنجيده، دادن كار به كارشناس و مخاطب شناسي در خور هر ماه و مناسبت مي توان حتي با هزينه هاي كمتر هم سرگرمي سالم و فرهنگي توليد و پخش كرد.
بي ترديد چنين نظري بر اين نيست كه همه تلويزيون بشود "ماه من سلام " اما اين نظر هم پر بيراه نيست كه رويكرد هايي از اين دست را تكثير و "چيز" ها را تعطيل كنيم بهتر است تا حداقل در ماه خدا، تلويزيون همان دستگاهي شود كه بنيانگذار انقلاب اسلامي از آن تعبير دانشگاه داشتند.
شنبه 23 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]