تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836448412
گفت وگوی خبرآنلاین با داماد اشرف،خواهر شاه / چه کسانی می خواستند جمهوری اسلامی را به هم بزنند؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: تاریخ - گفت وگوی وِیژه خبرانلاین در پاریس با سرهنگ عیسی پژمان، داماد اشرف که رئیس نمایندگی ساواک در عراق و رئیس اداره اطلاعات شهربانی کل کشور در دوره پهلوی بود. گفت وگوکننده: عرفان قانعی فرد از پاریس - او داماد اشرف - خواهر شاه - و از عناصر نزدیک به دربار پهلوی بوده است که اکنون در پاریس زندگی می کند. سرهنگ عیسی پژمان فرزند عبدالله در سال 1303 در سنندج دیده به جهان گشود وی از دانشگاه ملی لیسانس حقوق قضایی گرفت و بعد از خدمت در ارتش به ساواک منتقل شد که تا سال 1355 ادامه یافت. عیسی پژمان رئیس نمایندگی ساواک و وابسته نظامی در عراق و رییس اداره اطلاعات شهربانی کل کشور قبل از انقلاب اسلامی بود . وی احتمال انجام کودتای عبدالکریم قاسم در عراق را پیش بینی کرد و به اطلاع تیمور بختیار رساند که او هم در دیدار با کندی این موضع را مطرح ساخت. اما مورد توجه سیا و شاه قرار نگرفت و شاه از خواندن این گزارش نیز خشمگین شد. مدتی بعد کودتا رخ داد و سپس پژمان به عنوان نمایندگی ساواک در عراق رهبری عملیات نظامی کردستان عراق را بر عهده گرفت تا قصد شاه به انجام کودتا علیه عبدالکریم قاسم و بازگرداندن حکومت پادشاهی در این کشور را تحقق بخشد . سرانجام پس از 14 سال حمایت از قیام مسلحانه کردها با قرار داد 1975 الجزیره این موضوع پایان یافت. عملیات سری ساواک در کردستان عراق و استفاده از کردهای بارزانی در جهت نیت شاه ، اسرار پشت پرده قرارداد الجزایر و نقش بارزانی ، چگونگی ترور تیمور بختیار درعراق ، خدمت یا خیانت فردوست , تلاش بختیار به کودتا علیه انقلاب اسلامی موضوعات مورد برررسی در این گفت وگو بوده است. گرچه سرهنگ پژمان قبلا نوشته هایی در این زمینه ها در خارج از ایران منتشر کرد اما در این گفت وگو به روایت ناگفته های خود از تاریخ معاصر ایران پرداخته است. این گفتگوی اختصاصی توسط عرفان قانعی فرد، محقق تاریخ معاصر در پاریس صورت گرفته است که درمجله نوروزی گروه تاریخ خبرآنلاین منتشر می شود. قانعی فرد مولف چندکتاب درباره تاریخ شفاهی ایران است. ************** • در شهریور 1320 و رفتن رضا شاه از ایران، شما کجا بودید ؟ در شهریور 1320، ایران بدون اقدامی تحریک آمیز مورد هجوم قرار گرفته بود و شاید کمتر حوادثی از وقایع جنگ جهانی دوم را می توان برشمرد که تا به این حد با بحران فعلی خلیج فارس پیوند داشته باشد.وضع کشور آشفته بود و ارتش نوین ایران از سوم شهریور1320 از هم پاشیده بود. نظریات مختلفی در همه مردم از یک روستایی ساده بی سواد تا فرد تحصیل کرده و وارد به امور سیاسی وجود دارند و هر کدام کسی یا کسانی را مقصر می دانند و گروه دیگری آنها را مبرا می شناسند و گروهی اشخاصی را مرتکب خیانت می دانند که دیگران آنها را خادم و خدمتگذار قلمداد کرده اند. به هر روی واقعه ای در تاریخ قرن اخیر به وقوع پیوست که اگر چه تالمات و جراحات و خسارات روحی آن هرگز برای میهن پرستان فراموش شدنی نیست و هنوز هم گوشه های تاریکی درباره آن وجود دارد که البته تاریخ قضاوت خود را درباره آن واقعه ناگوار خواهد کرد و امیدوارم که برای ایرانی فهیم و با شعورو نسل های جدید در آینده چنین صحنه هایی تلخ و دهشت زا تکرار نشود. آنچنان مشکلات غیر قابل وصف بود که حد و حصری را برای آن نمی توان متصور بود. مصالح و منافع ملک و مملکت با اتفاقی غیر مترقبه روبرو شده بود. در آن گرفتاری و گیر و دار که به اصطلاح سگ صاحب خودش را نمی شناخت و برای یافتن سوراخ موش برای فرماندهان لشگری و فرمانداران کشور ، از شرق به غرب و از شمال به جنوب در حال فرار بودند. من سال 1319-1320 داوطلب رفتن به مدرسه نظام بودم و اسم نویسی هم کرده بودم. بعد از 2 ماه - یعنی در اوایل آذر 1320 - به لباس نظام ملبس و در کلاس چهارم دبیرستان نظام کرمانشاه حاضر شدم. یادم هست که در صبحگاه و شاهگاه هم کارم دعا خوانی بود که همه مدرسه برای برقراری و پایداری میهن و طول عمر شاه، از پروردگار استمداد می جستیم. • بعد از سقوط حکومت محمد رضا شاه همچنان حواشی پیرامون رییس سازمان مطبوع شما - یعنی فردوست - همه جا نقل می شود. از سازمان ساواک و رئیستان بگویید؟ من تنها نماینده ساواک در خارج از کشور بودم که فردوست مرا به حضور می پذیرفت. شخصیت فردوست، عالی و متین و آرام و راحت بود و اصلا غروری نداشت . البته انسان به تدریج از اطرافیان خود متاثر می شود و دچار دگرگونی در اندیشه. فردوست مستثنی از این اصل نبود و اگرچه هیچگاه قادر به دگرگونی در اندیشه خود نشده بود. بر اساس تعلیم و تربیت و آموزش و دمخوری با شاه از دوران کودکی، روحا در هیچ زمانی و در هر تغییراتی آمادگی برای دگرگونی در اندیشه و کردار و گفتار نداشت. همیشه تسلیم اراده ولی نعمت خود بود که به مرده ای بیش از یک زنده شباهت داشت و این تسلیم محضی است بدون دخالت اراده و نه احترام و دیسیپلین و این خود ایجاد یک سری ناهنجاری و کجروی و تصمیم گیری ناصواب و نابجا در مخدوم می نماید. اگر فردوست به جای اطاعت کورکورانه و تسلیم محض، ایجاد شخصیت توام با شهامت و شجاعت می شد چه بسا که خیلی کارهای شایسته و به صلاح مملکت انجام می گرفت و از اقدامات بی رویه و تصمیم گیری های غلط و زیانبار جلوگیری به عمل می آمد. تسلیم و بی ارادگی محض به مخدومان و بزرگان جز ضرر و زیان جبران ناپذیر، ثمره ای دیگر به دنبال نخواهد داشت. اگر لغزش شاه و اشتباه وی را بپذیریم پس فردوست می توانست در تصمیم گیری وی موثر باشد، اما چنین نبود . آنچه فردوست - به عنوان جانشین ریاست ساواک و ریاست دفتر ویژه اطلاعات و امنیت و بازرسی شاهنشاهی - در طول سال ها کرد، بر طبق دستور و اراده شاه بود و او خیلی ضعیف تر و بی اراده تر از آن بود که بتواند در مقابل شاه و اراده وی، اظهار نظر و وجود بکند و بعد هم آنچه کرد به خواست شاه بود. فردوست جزو سرنشینان همان کشتی شکسته بود که مانند افرادی معدود نتوانست بگریزد اما زنده ماند. زنده ماندنی با همه متانت، آرامی، کم حرفی و بی آزاری. فردوست با شاه دوران های خوش و ناخوش و روزگاران پرحادثه و وقایعی سخت و مشقت بار را پشت سر نهاده بود. بسیار مورد اعتماد شاه بود اما هرگز تظاهری از خود مبنی بر دوستی با شاه نداشت. اصلا انسانی متظاهر نبود بلکه فطرتا فردی کم رو و خجالتی بود و در جشن ها و اعیاد و مراسم رسمی - مگر بنابر اجبار یا ضرورت - حاضر نمی شدو دوستان معدود و محدودی داشت. بسیار به ندرت به سفر و تفریح می رفت چون هرگز بی کار نبود . خانه اش پشت دانشگاه تهران بود و یک باغ کوچک هم در تجریش داشت. از موقعیتش سواستفاده نمی کرد و به ندرت توصیه و سفارش کسی را می پذیرفت به همین دلیل کسی از وی توقع و انتظاری نداشت. تا درجه سپهبدی رفت اما به عنوان آجودان مخصوص شاه مفتخر نشد. در ساواک با نهایت دقت و کمال حوصله کار می کرد و تنها به پیشرفت ساواک می اندیشید. روزی شاید 16 ساعت کار می کرد. شاه هنگام خروج از فردوست خواست که در کشور بماند و با نیروهای مسلح و ساواک همکاری و همراهی داشته باشد و فردوست هم تمام اوقات خود را به همکاری و تبادل اطلاعات و اظهار نظر درباره موارد مختلف با سازمان های انتظامی و اطلاعاتی کشور اختصاص داده است. شاه نمی توانست و به مصلحتش نیز نبود که فردوست را با خود بیرون ببرد. شاه نمی خواست که کشور و ملت به دست توده ای ها و کمونیست ها و مجاهدین خلق و فدائیان و .... بیفتد هر کدام برای ایران خوابی دیده بودند و شاه نمی خواست ایران به دامن شوروی بیفتد. فردوست با انقلابیون همکاری کرد، خوب اگر نمی کرد چه می توانست و چه می باید می کرد ؟ او به خاطر همکاری با دولت شاهنشاهی در ایران ماند . • اما علاوه بر تردید شاه درباره فردوست ، نظریاتی را هم در کتابش درباره ماموریت هایزر اظهار داشت که خیلی شبهه برانگیز بود. چرا؟ انقلاب ایران به ضرر آمریکا بود. در ان دوران ارتش ، انتظامات، امنیت، ثروت و .... همه چیز در اختیار آمریکا بود. در افسران و درجه داران نفوذ داشت. آمریکا به چند برابر قیمت به ما اسلحه می فروخت و پول را هم نقد می گرفت. شاه تصمیمی در برابر انقلاب نداشت و اگر هم تصمیمی می گرفت با ارتش و ساواک و شهربانی چه می خواست بکند ؟ هایزر آمده بود که 100% اطمینان بدهد که شاه رفتنی است و شاه کاره ای نیست. قره باغی بعدها تمام جزئیات را برایم تعریف کرد. در همین خانه ام حکایت ها را بازگفت. شاه دروغ می گفت از همه چیز اطلاع دارد. 100% اطلاع یافته بود که هایزر آمده تهران و خودش تصمیم داشت که از مملکت خارج بشود و می گفت که می روم و هرگز بر نمی گردم. حتی اشرف و آزاده به این منویات قلبی شاه آگاه بودند . اشرف و آزاده - همسر من که دختر اشرف بود - با برادرش شهریار می روند کاخ دیدن شاه، می گوید چرا آمده اید ؟ هرچه دارید بردارید و بروید و ببرید. شاه وقتی آمد مراکش، فرح به نشاط فرمانده گارد جاویدان تلفن زد که با هواپیما 2 ماشین شکاری و چند چمدان را بفرستد و او هم فرستاد. ژسکاردستین وزیر کشورش را نزد شاه فرستاد که حاضریم آیت الله خمینی را ترور کنیم اما شاه خودش نپذیرفت و گفته بود که در ایران حمام خون راه می افتد. می دانست که دیگر نمی تواند ماندگار بشود. • شما قبل از انقلاب از ایران خارج شدید و ناگهان مدتی را با آریانا و بختیار گذراندید که بنا به اصطلاح خودشان می گفتند منجی ایران در مقابل سقوط پهلوی هستند. چرا اخبار پشت پرده ایشان را منتشر نکردید. 2 سال قبل از انقلاب ایران به آمریکا رفتم که در ابتدا وکیل شوم و سعی کردم. چون در دانشگاه شهید بهشتی تهران لیسانس حقوق گرفته بودم. اما متمایل شدم که در علوم سیاسی فوق لیسانس بگیرم. من در هی ورد در نزدیکی سانفرانسیسکو داشتم تز می نوشتم که آریانا زنگ زد که بیا و می خواهیم در ایران قیام کنیم. من هم گفتم مشغول نوشتن تز هستم و دارم فوق لیسانس می گیرم که گفت : فرزندم بیا بعدا حل می شود . گفتم پول بلیط ندارم که گفت بخر بعدا حساب می کنیم و هرگز بازپرداخت نکرد . من آمدم پاریس و دیدم با فرزندنش و همسر و یک خدمتکار نشسته است تنها و گفتم با این وضع می خواهی در ایران قیام کنی ؟ جناب فرمانده می دانی که ریاست کل ستاد بزرگ ارتش ایران ، فرار کرد و رفت. حالا تو می خواهی نجات بدهی ؟ گفت که شاه در قاهره یک روز قبل از مرگش دست مرا فشار داده و گفته که آریانا، ایران را نجات بده! گفتم : قربان! شاه حرف مفت زده، چی را نجات بدهیم ؟ گفت : خوب به تدریج! من هم یک ماهی آمدم و در پاریس نشستم در هتل و دیدم که بیشتر از این نمی توانم بمانم و این کارها به نتیجه نمی رسد و هزار مکافات هم در آمریکا داشتم که البته بعدها برگشتم و شرکت فراورده های گوشت راه انداختم. سرهنگ امیری از بغداد آمد و رئیس ستاد آریانا شد. من گفتم آقا شاپور بختیار و علی امینی در پاریس هستند و کاری از اینجا نمی شود کرد و باید برویم ترکیه. یک نفر زرتشتی در اسپانیا بود که به آریانا خیلی علاقه داشت و برایش پول جمع می کرد و به ترکیه می فرستاد. و پول ها دست جناب آریانا بود و خانمش نیز مرتب به این کشورو آن کشور مسافرت می کرد و زن های زیادی هم جواهرات شان را هدیه می دادند برای خانم فرمانده ارتش آزادی بخش ایران که مثلا به قول خودشان ایران را نجات دهند. بعد متوجه شدم که بدون مشورت و اطلاع ما یک حساب بانکی به اسم خودش و خانمش باز کرده و آن پول ها و جواهرات را آنجا می گذارند و من اعتراض کردم نسبت به این مسئله که چرا باید پول و بودجه جنبش به حساب شخصی ان دو نفر واریز شود. تهدید کردم که به پاریس بازمی گردم و رهایشان می کنم . به هر حال از آریانا خداحافظی کردم و به پاریس بازگشتم . متوجه شدم که شاپور بختیار در فرانسه از سرتیپ علوی کیا مرا طلب کرده بود. می دانست که موقتا به خاطر آریانا به فرانسه آمده ام. سال های 1981 - 1982 بود. به دیدار شاپور بختیار رفتم و ناگهان بی هیچ مقدمه ای پرسید می توانی به تهران بروی ؟ گفتم : چرا ؟ گفت می خواهم که از نزدیک یک برآورد داشته باشی از اوضاع. می توانی بروی ؟ گفتم قربان من مدیر کل ساواک بوده ام اما چشم. اول قرار شد که دکتر بهار را ببینم چون اطلاعات زیادی داشت و یک نفر راننده ای آمد مرا به آدرس آنجا ببرد البته دیدار با بهار جزو برنامه و ماموریت من نبود اما رفتم و بسیار مورد توجه ام قرار گرفت. شاه را هم دیده بود و حتی شاه به وی پیشنهاد نخست وزیری داده بود اما نپذیرفت. انسان معروفی بود و کتاب خوبی هم درباره آمریکایی ها داشت. به هر حال راننده ای که آمد تا مرا به نزد بهار ببرد، فورا شناختم کارمند قبلی ساواک بود و اسمش را به زبان آوردم و گفت درست است اما شما از کجا می دانی ؟ که من به روی خودم نیاوردم چون به من مربوط نبود موضوع. البته مرا شناخت . چون قوم و خویش آزاده - دختر اشرف - بود و می دانست که من با وی زندگی می کنم. مرا 2-3 خانه ای برد تا به خانه بهار رسیدیم. شاید می خواست رد گم کند. بهار گفت : با ارتشبد فردوست مرتبط هستم و عوامل و عناصرش را می شناسم که من در آن لحظه باور کردم اما بعدها عقیده ام چنین نبود و اگر هم با عناصری از حکومت جمهوری اسلامی همکاری می کرده برای مدت کوتاهی بوده برای آنکه محفوظ باشد. 3-4 ماهی خودش را پنهان کرده و شوهر خواهرش - که پسر عموی بازرگان بود - واسط می شود تا نظریاتش را درباره مسایل مختلف بدانند. فردوست اصلا هیچ مداخله ای در آینده ساواک نداشت. بهار گفت که می خواهی فردوست را ببینی ؟ گفتم : صد البته! مرا خوب می شناسد. پس از 48 ساعت مرا نزد فردوست برد. راننده مرا به منزل پدر فردوست برد که قبلا بارها از عراق می آمدم و برایش صندوق پرتقال و چای آورده بودم و به عنوان تبرک عراق و عتبات عالیات می پذیرفت. فردوست را دیدم و گفت به این افسرها و آریانا بگو : ول معطل اند! که چی بشه ؟ ایران را نجات بدهند !؟ ایران تازه نجات پیدا کرده و هیچ کسی نیست که بتواند کاری بکند و نمی توانند هم کاری از پیش ببرند. می دانی که من به وضع مملکت آشنا و مسلط ام. محمد رضا با آن قدرت و شوکت، رفت و حالا آریانا و ثریای زنش می خواهند منجی ایران باشند و یا اشرف ایران را نجات بدهد ؟! بیخود می کنند. فکر بیخودی می کنید به هیچ عنوان کاری نمی توانند بکنند. فردوست درباره انقلاب 57 تصورش این بود که این انقلاب ملت ایران است که ملت خودش 100% انقلاب کرده و شاه هم تصمیمی نداشت. به هر حال یک گزارش 44 صفحه ای از برآورد اوضاع و احوالی را که در ایران دیده بودم ، نوشتم و به بختیار دادم و قبلا به وی گفته بودم که من مدیر کل بررسی اطلاعات بوده ام نه عامل اطلاعاتی. بختیار قصدش زیر و رو کردن مملکت بود اما من قصدم همکاری با وی یا آریانا نبود و فقط رفتم تهران و بازگشتم و حتی برای یک روزهم در جهت قیام و جنبش علیه ایران با احدی همکاری نکردم. حتی یک بار برادر نقشبندی می خواست که مرا به عراق ببرد تا با صدام کمک کنم و نپذیرفتم. در پاریس وقتی که از آمریکا بازگشتم، یک بار هم آزاده - همسر من که دختر اشرف بود - می خواست که من رضا پهلوی را ببینم. البته در هتلی رضا را دیدمش. گفت طرح شما چیست ؟ گفتم کدام طرح ؟ گفت : طرح نجات ایران. گفتم : من دستم جایی بند نیست و 2 سال قبل از انقلاب من کاره ای نبودم در ایران و مقامی ندارم. به اپوزیسیون و قمپزیسیون و .... هم ایمان و اعتقادی نداشته و ندارم و با هیچ سازمانی هم کار نمی کنم. موقتا با آقای ارتشبد آریانا کار کردم در ترکیه و امروز هم به درخواست آزاده خانم ، شما را دیده ام. این رضا پهلوی عین مادرش فرح، شخص بی ربطی بود. • اشرف پهلوی هم از شما دعوت کرد که در کودتایی علیه انقلاب مردم ایران، به وی یاری برسانید. من 3 بار اشرف - خواهر شاه - را دیده بودم و همانطور که می دانی مدت های مدید آزاده - دختر اشرف - همسر من بود. اما شخصیت اشرف کثیف ترین نوع ممکن یک شخصیت بود. یک کثافت مالی، جنسی، فکری، شخصیتی و همه چیز را با هم داشت. یک ام الفساد واقعی و تمام عیاربود. یک بار توطئه ترور وی را کشف کردم. به ایزدی گفته بود که مرا احضار کند تا ملاقات کنیم. من در اداره اطلاعات کل شهربانی کشور بودم. مرا احضار کرد و رفتم ببینم چه اوامری دارد که گفت : می خواستم شما را ببینم و اینکه از مرگ من جلوگیری کردید تشکر نمایم. من هم پاسخ دادم که خواهش می کنم من کاری نکرده و فقط وظیفه ام را انجام داده ام. بار دوم پس از انقلاب لود که در نیویورک اشرف را دیدم. زنگ زدند - یکی از همین خوانین بزرگ زنجان بود - که والاحضرت شما را احضار کرده. من هم در دل خودم گفتم : چه غلط ها! اما در پاسخ وی گفتم : من اکنون در دانشگاه مشغول تحصیل هستم و بیکار نیستم که فراغت دید و بازدید داشته باشم. چه امری دارند ؟ بالاخره اصرار وابرام شد و در روز تعطیلات آخر هفته رفتم نیویورک. گفت : می خواهم در بین کردها، شبکه سازی کنم و حکومت آخوندها را براندازم و چه و چه..... چه طرحی دارید ؟ گفتم : قربان! زمان گذشته و وضعیت تغییر کرده. اما اگر طرح و برنامه می خواهید بگذارید که فکر کنم بعدا به عرض خواهم رساند. رفتم و هرگز نه پاسخی دادم و نه برنامه اش را جدی گرفتم. تا اینکه دوباره تماس گرفتند و مرا خواستند که دوباره خواستم بهانه ای بیاورم که مثلا میهمان دارم و .... چون سردار جاف با خانواده اش از بغداد به نزد من آمده بود، قبلا رئیس تشریفات دربار بود. تا گفتم سردار جاف میهمان من است، اشرف گفت : بدهید گوشی را به سردار! بعد از تلفن، سردار گفت برویم و ببینیم. ما هم رفتیم نیویورک. اشرف از من پرسید : طرح و برنامه چه شد ؟ من هم با صراحت گفتم که قربان! بزرگ ارتشداران و اعلی حضرت همایونی با آن همه ارتش و ژنرال و .... فرار فرمودند. شما با چه امکاناتی می خواهید بروید و بساط حکومت جمهوری اسلامی را به هم بزنید ؟ گفت : دراویش نقشبندی را داریم که مسلح هستند! پاسخش دادم که خانم جان! با یا الله گفتن و ذکر کردن و دف زدن که خبری رخ نمی دهد. اصلا از آقای جاف بپرسید. سردار جاف که خنده اش گرفته بود هنوز جوابی نداده بود که اشرف گفت : خنده داشت ؟ سردار گفت : بله که خنده دارد، آخر دراویش که تفنگ چی نمی شوند و جنگجوی نجات دهنده ایران نمی شوند. اشرف کمی فکر کرد و گفت : خوب چه باید کرد ؟ من هم فورا گفتم : هیچ! دست از این کارها بردارید و از زمان خود استفاده ببرید و بگذارید مردم ایران زندگی شان را بکنند. تا این را گفتم، انگار قهر کرد. بلند شد و رفت و از اتاق کناری سکرترش را صدا می زد! زنیکه پدر سگ بی شرف بی آبرو! می خواست با 4 تا حرف مفت انقلاب کند اما فقط دنبال پول بود که به عناوین و بهانه های مختلف از این و آن پول جمع کند مثلا وقتی اسرائیلی ها قایق ایرانی را دزدیدند، می خواست از صدام حسین باج خواهی کند. اشرف یک دزد پدر سوخته بود. • بعدها بنا به مصالح اطلاعاتی و امنیتی خودتان با نیروهای خارجی، همکاری نکردید؟ ابدا! آمریکایی ها دنبالم فرستادند آمریکا یک مدیر کل اطلاعاتی آمد لندن و دعوتم کرد و آمد پاریس و دعوتم کرد بیا برای دعوت به همکاری. پاسخی ندادم. فرانسوی ها خواستند به من پاسپورت بدهند که درباره ارامنه و کردها اطلاعات بدهم که باز هم نپذیرفتم . یا وقتی در ترکیه و نزد آریانا بودم درباره اقامت من ، ریاست اداره خواست مرا ببیند که رفتم و تا رسیدم از اویسی پرسید. من هم گفتم برای صدور کارت اقامت مرا خواسته ای یا سوال و جواب و کسب اطلاعات؟ گفت قصدم اطلاعاتی است و ادامه همکاری با شما. نپذیرفتم و سپس گفت جناب ارتشبد متوجه مکالمه ما نشود و چیزی نگو. اما رفتم برای آریانا سیر تا پیازش را گفتم و در کمال تعجب دیدم که می گوید : چه اشکالی دارد، همکاری می کردی و اطلاعات می دادی. پس از 2 هفته کارت اقامت فرستاد و من وقعی به وی ننهادم. ساواک در 4 بهمن 1357 عملا تعطیل شد. سازمان امنیت چرا شکست خورد؟ تظاهر!...تظاهر اصولا ساواک را شکست داد و عامل د وم در زمانی بود که فردوست به ان دستگاه امد. ایشان طرحش این بود که دیگر از افسران زبده و وطن پرست ارتش - که بعدها در تجاوز صدام خونخوار علیه ایران، جوانمردانه جنگیدند - در ساواک، استفاده نشود و حتی افسرها را هم تدریجا منتقل کنند و در فکر استخدام اشخاص تحصیل کرده در طبقه بالا - لیسانس و فوق لیسانس و دکترا و .. - نباشند و تنها می خواست دیپلمه ها بیایند و آموزش ببینند. • شاه چه؟ اینکه می گویند که دیگر ساواک و فردوست با وی کاری نداشتند، درست است ؟ ابدا! به هیچ عنوان!.. من قبل از اینکه بیایم آمریکا رفتم به دیدار مرحوم پاکروان و این دیگر بعد از وقایع تبریز بود و کمی قبل از انقلاب. به من گفت که 1 سال قبل از انقلاب نزد شاه می رود و می گوید که قربان! وضع دیگری است و تصمیمی درست اتخاذ کنید و این جاوید شاه و ... حقیقی و واقعی نیست. نصیری و هویدا هم می گویند که نخیر ما به همه چیز مسلط هستیم و نصیری تلفن می زند به پاکروان که شما که الان رئیس ساواک نیستید و چطور چنین حرفی می زنید... پاکروان این بار نزد فردوست می رود و به او اظهار می کند، فردوست هم می گوید که این وضع پابرجا نیست و ضامن بقای رژیم نخواهد بود و فردوست در پاسخش می گویند : من وضعم خیلی بدتر از توست من گزارشات را می برم و می دهم به او و می دهد دستم بر می گردم اگر سابق بر این شاه علامت هایی می گذاشت، الان دیگر این کار را هم نمی کند، پس شما بروید و کاری از من دیگر ساخته نیست. فردوست زحمت می کشید که شیرازه نهاد امنیتی مملکت فروپاشی نکند و تا دقیقه آخر با شاه، رابطه داشت. اما اشتباه شاه این بود که می گفت ساواک هست و به اوضاع مسلط است و این امر به او مشتبه شده بود و اکثر اوقاتش را به اوپک و مسایل خارجی و شاخ آفریقا و اقیانوس هند و قرارداد خارجی و ...می گذشت که اله می کنم بله می کنم و توجهی نداشت به وضع داخل مملکت. اما کدام ساواک ؟ ...بعدها پاکروان به من گفت که شاه همه اش اصرار دارد و برود از مملکت و اصلا به حرف کسی گوش نمی داد، اصلا مسخ شده بود. پاکروان رفته بود نزد شاه، و داشت توضیح می داد که قربان من از لندن آمدم و وضع این است و باید چنین بکنیم و چنان و بعد بدون توجه به پاکروان چند قدم زده و از در خارج شده، بدون خداحافظی... غرورش یا بی اطلاعی از وضع داخلی، حالتی را به وجود آورده بود که نمی توانست هیچ تصمیمی بگیرد. .. مثلا ثابتی گزارش می فرستاد دربار، اما کی بود مطالعه کند ؟ کی بود بررسی کند ؟ ..شاه 37 سال در مملکت بود و ناخدای کشتی بود و در یک دریای طوفانی، ناگهان گفت قایق نجات من رو بدهید که من بروم، این شما و این مملکت شما.این خودتان و این هم کشتی تان...همه چیز را ول کرد و رفت. قره باغی بعد تلفن می زند به اسوان که دستور هایزر را چه کنند، اما شاه اصلا جوابش را نمی دهد ، دیگر قره باغی و افسران دیگر، چکار باید بکنند ؟ افسران ارتش جزو مردم اند، آدمکش که نیستند، پس گفتند آقا ما ارتش این مردمیم و اسلحه به روی مردم نمی کشیم. • نظر شخصی تان درباره حکومت جمهوری اسلامی چیست؟ من از نگاه امنیتی و نظامی می بینم. معتقدم کاملا امروز قدرت ایران برجسته تر شده است. آمریکایی ها امروزه منت ایران را می کشند . چون دست اجنبی و آمریکایی در ایران کوتاه شده است. ثروت های ایران توسط اروپایی ها حیف و میل نمی شود. از این همه سیاست توسعه فرهنگی و عمرانی و صنعتی و .... از پل سازی تا مترو در آن ایام خبری نبود. 20 سال شاه گفت مترو می سازم اما خبری نشد! ایران امروزه صاحب صنایع و دانشگاه و ... است که در آن ایام نبود. معتقدم ارتش ایران از نظر تدارکاتی و سازمانی، یک ارتش خوب است و قدرت و قوت و شریعت پاسدارها هم بزرگ تر شده است. • دوست دارید الان به ایران بروید و در همان تخصص خودتان کار کنید ؟ من علاقمند به ایرانم و ایران را دوست دارم و هر وقت بخواهم به ایران خواهم رفت تا مرگم در آنجا باشد. مشکلی ندارم. من تقاضای بازنشستگی کردم و سازمان حفاظت اطلاعات و امنیت - یعنی همان اداره ضد امنیت که قبلا منوچهر هاشمی در قبل از انقلاب مسئولش بود - نوشته است که بنا به نظر عوامل و اشخاص زیربط عیسی پژمان برای امنیت ملی ایران خطر دارد و مشمول حقوق بازنشستگی نمی شود و من هم عین نامه را در روزنامه خودم - نیما - منتشر کردم . مرا بدون رای دادگاه محکوم کرده اند و متهم دانسته اند. من عمری برای امنیت ایران زحمت کشیده ام حالا من شده ام ضد امنیت ؟ یعنی من خطرناکم برای امنیت مملکت و شایسته حقوق بازنشستگی نیستم و کسی هم نمی داند چرا . اما متاسفانه مردم ما یک مردم عقب مانده و غیر پیشرفته هستند همیشه جماعتی حسود و بدبخت و بیچاره هستند که کارشان سم پاشی است و فقط در فکر ضربه زدن و به زیر آوردن و شکستن همدیگر هستند و قادر به دیدن پیشرفت یکی از خودشان نیستند و هزار تهمت بی سبب و علت را می زنند که رقیب را حذف کنند و در ساواک بارها و بارها، صدها نمونه از این مسئله را شاهد بوده ام. ایران سرزمین کوتوله ها است انگار. /62
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 750]
-
گوناگون
پربازدیدترینها