الحيات..نظام هايي مطيع غرب در نهايت بهايي سنگين پرداخت خواهند كرد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: الحيات..نظام هايي مطيع غرب در نهايت بهايي سنگين پرداخت خواهند كرد
تهران / واحد مركزي خبر / سياسي 1387/06/05
الحيات در مقاله انتقادي از حكومت هاي عربي نوشت نظام هايي كه در مقابل غرب چه به حق و چه به ناحق مطيع هستند در نهايت هزينه سنگيني پرداخت خواهند كرد.
پايگاه اينترنتي روزنامه الحيات در مقاله اي به قلم مصطفي الفقي با عنوان " چرا توانمنديهاي ديپلماسي عربي كاهش مي يابد " به نكوهش از ديپلماسي عربي و ستايش از ديپلماسي ايراني پرداخت .
الفقي نوشت بسياري از كارشناسان روابط بين الملل و ديپلماتهاي بزرگ و صاحب نظران درباره رفتار دولتهاي عربي در روابط با قدرتهاي بزرگ و در راس انها امريكا سوالاتي را مطرح مي كنند .همه احساس مي كنند توانمنديهاي عربي روبه كاهش و در مواقعي ناتوان است و نمي تواند با جديت در برابر ديگر قدرتهاي جهان بايستد .به نظر مي رسد سلطه طلبي امريكا از يكسو و تروريسم اسرائيلي از سوي ديگر محدوديت اشكاري براي ماهيت تصميم گيري سياسي عربي و حتي فعاليت عربي مشترك ايجاد كرده است . در اين راستا بايد برخي نقطه نظرات را مطرح نمائيم .
عربها با تصور توهم اميز فكر ميكنند حد فاصل ميان اري و نه يا موافقت و مخالفت در رويارويي با انديشه هاي غربي و طرحهاي خارجي مثل حد فاصل ميان جنگ و صلح است و با اين طرز تفكر اندك روزنه اميد را به روي خود مي بندند .اگر يك مقام عربي در مخالفت با موضع غرب حرف بزند و يا نظري برخلاف نظر امريكا مطرح كند برخيها تصور مي كنند كه فاجعه براي جهان ايجاد مي شود و دنيا به اخر مي رسد . ما هميشه تصور كرديم كه با بله گفتن هميشه رضايت ديگرا ن را جلب مي كنيم و به ما امنيت دائمي مي بخشد در حالي كه اين يك اشتباه بزرگ است زيرا نظامهايي كه اسان گير و دولتهايي كه چه به حق و چه به ناحق مطيع هستند ؛در نهايت هزينه سنگيني را پرداخت خواهند كرد .
اين روزنامه در ادامه افزود اگر ديپلماسي ايران را به عنوان مثال در نظر بگيريم بايد از كارداني و مهارت ديپلماسي اين كشور همسايه تجليل نمائيم .ما مي دانيم كه امريكا به ايران دو خدمت بزرگ يعني بيرون راندن عراق از موازنه قدرت در منطقه خليج (فارس) و سرنگوني نظام طالبان كرده است كه ايران هيچوقت از وجود ان خرسند نبود اما بايد اعتراف كنيم كه ايران تا اندازه زيادي تدبير سياسي و مهارت ديپلماتيك به خرج داد و به گونه اي اشكار از برخي دولتهاي منطقه متمايز است .ايران از يك حاشيه گسترده اي براي مانور (عرض اندام ) برخوردار شد و توانست با سر و صداي تبليغاتي در مراحل متعدد به سوي مقابله با غرب پيش برود به گونه اي كه مي توان ان را در خط مقدم دفاعي به شمار اورد .اثار جنگهاي اعراب و اسرائيل تا اندازه زيادي بي اعتمادي ميان جهان عرب ايجاد كرد و زمينه ايجاد شد تا تفسيري توطئه اميز از تاريخ ايجاد شود و همين تصور اجازه ميدهد همه ناكاميها و شكستهاي خود را به توطئه نسبت دهيم و با اين اقدام بخشهاي زيادي از نسلهاي رو به رشد را مي ترسانيم و توانش را كاهش ميدهيم و هميشه افكار عمومي متزلزل ايجاد مي كنيم . نظامهاي عربي در تعامل دو جانبه مستقيم با غرب تلاش كردند رضايت غرب را جلب نمايند و همين امر سبب شد ديپلماسي عربي توانايي خود را براي ايجاد مواضع دقيق از دست بدهد و نتواند حق اختلاف نظر را براي خود حفظ كند در حالي كه هر دولت مستقل بايد شخصيت خود را ابراز كند و بر هويتش تاكيد نمايد. كشورهاي عربي شتابان به سوي واشنگتن و ديگر دولتهاي اروپايي رفتند در حالي كه اين قدرتهاي بزرگ منافع واقعي كشورهاي عربي را ناديده گرفتند و حتي در سالهاي اخير شاهد بوديم كشورهاي عربي براي جلب رضايت (قدرت هاي بزرگ )با يكديگر مسابقه مي دهند.اينها با هم رقابت مي كنندو گاه و بي گاه تلاش مي كنند تا وفاداري خود را به اين قدرتها ثابت كنند .
نويسنده ضمن برشمردن برخي ديگر از علل ضعف ديپلماسي عربي در تعامل با قدرتهاي بزرگ غربي مي نويسد من خجالت نمي كشم از اينكه بگويم نبود دمكراسي و نقص مشاركت سياسي و ضعف نمايندگي سياسي يكي از علل اين ضعف است .نبود اين عناصر سبب ضعف اين نظامها در تبديل احساسات مردم به سياستهاي اشكار ،تصميمات الزام اور و مواضع موثر شده است . حكومت فردي برخي اوقات سبب مي شود شخصيت حكومت در شخص حاكم خلاصه شود و سبب حاشيه اي شدن نقش ان و ضعف ان در تاثير گذاري شود .سياست خارجي امتداد سياست داخلي است . هيچ كس تصور نمي كند از سركوب ازاديها و نبود دمكراسي سياستي شكل بگيرد كه بتواند موثر واقع شود .قدرت دولت و صلابت دستگاه ديپلماسي ان مرتبط با تبديل قدرت به تصميمات سياسي و فعاليتهاي ديپلماتيك است .
در ادامه اين مقاله امده است امت عربي در بسياري از شرايط نتوانست توانائيهاي خود را بكار گيرد و همه توانمنديهاي خود را بسيج كند وبر نقش خود تاكيد نمايد .
در بخش ديگري از اين مقاله امده است تركيه كه عضو ناتو است و مي تواند خود را در نقشه اروپا قرار دهد همچنين ايران كه رويارويي شديدي با امريكا و غرب بر سر برنامه هست اي دارد هر دو به الگويي براي دنياي عربي تبديل شده اند . در دنياي امروز اين دو كشور مي توانند بطور اشكار تعامل برابر با قدرتهاي بزرگ داشته باشند .
بنابراين ما براي تعامل با قضاياي مزمن و مشكلات غير مترقبه تا اندازه زيادي نياز به دورنگري و و دور انديشي داريم . در اين صورت است كه مي توانيم درباره دولتهاي عربي امروزي قادر به استفاده از راهكارهاي سياسي نوين و ابزارهاي ديپلماتيك براي ايجاد اينده بهتر سخن بميان اوريم .
سه شنبه 5 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]