واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: بمناسبت سالروز ميلاد با سعادت يگانه منجي عالم بشريت
نيمه شعبان در اذهان شيعيان و محبان اهل بيت (ع) به عنوان روز ميلاد نجات بخش موعود حضرت مهدي (عج) معنا و مفهوم يافته است، روز ميلاد بزرگ مردي كه انسانيت، ظهور او را به انتظار نشسته و عدالت براي پاي بوس قدمش لحظه شماري مي كند.
نيمه شعبان اگر چه شرافتش را وامدار مولود خجسته اي است كه در اين روز زمين را با قدوم خود متبرك ساخته است، اما همه عظمت آن در اين خلاصه نشده و در تقويم عبادي اهل ايمان نيز از جايگاه و مرتبه والايي برخوردار است.
در رواياتي كه از طريق شيعه و اهل سنت نقل شده فضيلت هاي بسياري براي عبادت و راز نياز در شب و روز خجسته نيمه شعبان بر شمرده شده است و اين خود تمثيل زيبايي از اين موضوع است كه براي رسيدن به صبح وصال موعود بايد شب وصل با خدا را پشت سرگذاشت.
در روايات به شب نيمه شعبان و فضيلت عبادت در آن بسيار سفارش شده به گونه اي كه حتي آن را هم پايه "شب قدر" شمرده اند.
حضرت علي(ع)درروايتي درفضيلت شب نيمه شعبان چنين مي فرمايد:"درشگفتم ازكسي كه چهارشب از سال را به بيهودگي بگذراند، شب عيدفطر،شب عيدقربان، شب نيمه شعبان و اولين شب از ماه رجب".
از امام صادق (ع) نيز روايت شده كه پدر بزرگوارشان در پاسخ كسي كه از فضيلت شب نيمه شعبان از ايشان پرسيده بود، فرمودند: "اين شب برترين شبها بعد از شب قدر است، خداوند در اين شب فضلش را بربندگان جاري مي سازد و از منت خود گناهان آنان را مي بخشد، پس تلاش كنيد كه در اين شب به خدا نزديك شويد.
همانا اين شب، شبي است كه خداوند به وجود خود سوگند ياد كرده كه در آن درخواست كننده اي را، مادام كه درخواست گناه نداشته باشد، از درگاه خود نراند.
اما شرافت اين شب خجسته، علاوه بر همه آنچه كه بيان شد، به اعتبار مولود مباركي است كه در اين شب قدم به عرصه خاك نهاده است، وجود مقدسي كه سالها پيش از تولدش مژده ميلاد او به مسلمانان داده شده بود و شايد همه عظمت اين شب و تكريم و بزرگداشتي كه در كلمات معصومان (ع) از آن شده است به خاطر وجود همين مولود مبارك باشد.
مطابق روايتهاي بسياري كه شيعه و اهل سنت آنها را نقل كرده اند ميلاد خجسته امام عصر (ع)، در شب نيمه شعبان سال 255 ه.ق در شهر سامرا واقع شده و باعث مزيد فضيلت اين شب مبارك شده است.
اسامي مقدس حضرت مهدي (ع) در كتب مذهبي اهل اديان به صورتهاي مختلفي آمده است اما اسامي مقدسي چون صاحب، قائم، قاطع، منصور و بقيه الله كه در كتب مذهبي ملل مختلف آمده، از القاب خاص وجود مقدس حضرت حجت بن الحسن العسگري (عج) است كه در بيشتر روايات اسلامي، به آنها تصريح شده و ائمه معصومين (ع) در اكثر روايات، از آن حضرت به عنوان صاحب، قائم و بقيه الله ياد كرده اند.
نام مشهور مادر حضرت مهدي (عج) نرجس "نرگس" و نام پدر بزرگوار ايشان امام حسن عسگري (ع) است.
پنج سال از زندگاني آن حضرت در حيات پدر بزرگوارش امام حسن عسگري (ع) گذشت.
امام حسن عسگري (ع) چند روز پيش از وفات، به دوستان خود، در مجلسي كه چهل تن از ياران وفادارش حضور داشتند و از جمله آنان محمد بن عثمان و معاويه بن حكيم و محمد بن ايوب بودند، چنين فرمود: "او بعد از من صاحب و خليفه شماست، او قائمي است، كه گردنها منتظرانه، به سوي او كشيده مي شود، هنگامي كه زمين از ستم و ناروا پر شد، خروج مي كند و زمين را از قسط و عدل سرشار مي سازد".
غيبت صغري آن حضرت از سال 260 هجري قمري تا سال 329 هجري قمري به طول انجاميد و امام مهدي (ع) در اين مدت با بعضي از ياران نزديك خود به طور مستقيم تماس مي گرفت و به آنان توصيه مي فرمود كه مشاهدات خود را در ميان مردم تبليغ كنند و سفارش مي كرد كه مكان و ساير خصوصياتي را كه راه وصول به سوي او را براي مقامات دولتي آسان مي ساخت، پنهان دارند.
آن حضرت به مسائل گوناگون مردم از طريق وكيلان و سفيران خود، كه مورد اعتماد او بودند پاسخ مي داد و فقط با كساني كه اخلاصشان محرز و مورد اطمينان كامل بودند و راز را افشا نمي كردند، تماس مي گرفت.
وظايف نواب آن حضرت، علاوه بر رسيدگي به امور مالي، گرفتن سوالات و رساندن آن به امام و رساندن پاسخ امام به مردم بود.
نواب چهارگانه آن حضرت كه به هنگام غيبتش داراي وكالت خاصه بودند عبارتند از "عثمان بن سعيد العمري" مدت نيابت پنج سال، "محمد بن عثمان العمري" مدت نيابت حدود چهل سال، "حسين بن روح نوبختي"، مدت نيابت حدود 21 و "علي بن محمد سمري" مدت نيابت سه سال.
با پايان زندگي اين چهار نفر، دوران غيبت صغري در سال 329 هجري به پايان رسيد و سپس دوران غيبت كبري آغاز شد و تاكنون نيز ادامه دارد.
از آن هنگام تاكنون انسانهاي بسياري پا به عرصه هستي گذاشته و با عقايد و باورهاي متفاوت منتظر ظهور منجي بوده اند تا روزي عدل و داد را در زمين برقرار كند.
با سيري كوتاه در افكار و عقايد ملل مختلف جهان از جمله مصر باستان، هند، چين، ايران و يونان و نگرش به افسانه هاي ديگر اقوام مختلف بشري، اين حقيقت را به خوبي روشن و مسلم مي سازد كه همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف آرا، عقايد و انديشه هاي متضادي كه با يكديگر دارند، در انتظار مصلح موعود جهاني، بسر مي برند.
نيمه شعبان روز شادي مظلومان جهان، فرخنده زادروز ميلاد خورشيد آل محمد (ص)، يگانه منجي عالم بشريت،حضرت مهدي صاحب الزمان (عج) است كه تلالو آن تنها حق و حقيقت است و زندگاني بخش تمامي واماندگان زمين.
در جاي جاي اين كره خاكي عاشقان دل خسته بي تاب تر از هميشه در تكاپوي استقبال از ميهماني مسيحا نفس و آسماني، نقل لبخند تقسيم مي كنند.
پيچك ها دستان سبز خود را رو به آسمان گرفته، گلهاي اميد رقص كنان مژده آمدن بهار را به باغ زمين نويد مي دهند و مريدان كويش با گلواژه هاي نور در مدح قدومش ترانه عشق مي سرايند.
همه مشتاق ديدار گوهري هستند كه در دل صدفي سرشار از روشني و نور، از ديده ها پنهان شده تا روزي جهاني را از ظلمت و تاريكي برهاند.
او مسافري است بس عزيز كه ره آوردش كوله باري از حقيقت، عشق، عدالت و مهرباني است و با آمدنش هر آنچه زشتي و پليدي است از صفحه روزگار محو مي گردد.
سال هاي سال است كه مظلومان زمين با پاشيدن بذر دعا در باغچه دلهاي پريشان و تبدارشان و به اميد احقاق حق در ساحل امن وجودش، آمدنش را به انتظار نشسته اند.
او راز بزرگ تجلي و سر اكبري است كه از اوان كودكي از نظرها پنهان شد و جهاني را در انتظاري عظيم و طاقت فرسا گزارد.
گزارش خبرنگاران ايرنا حاكيست اين روزها تهران همچون شهرهاي ديگر كشور به مناسبت پانزدهم شعبان سالروز ميلاد باسعادت يگانه منجي عالم بشريت حضرت مهدي(عج)شاهد جشن هاي باشكوهي درامامزاده ها،مساجد و محله هاي شهري است.
/687/1547
شنبه 26 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 207]