گزارش خواندنی از کریم باقری؛ تیم ملی سال 96 خیلی «خاص» بود

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: از دید بسیاری از کسانی که نمایش ایران را در جام ملتهای آسیا سال 1996 مشاهده کردند، ایران تیمی بود که می‌توانست قهرمان جام باشد، جامی که در امارات عربی متحده برگزار شد و حالا کریم باقری از خاطرات آن تیم و تجربیات خود می گوید.

در حالی که عربستان قهرمان آن جام شد، این«تیم ملی» بود که با سبک بازی جذاب و تحسین‌آمیز خود نظر کل فوتبال آسیا را به خود جلب کرد. تیمی که به نظر همه چیز داشت: «احمدرضا عابدزاده» دروازه بانی کاریزماتیک درون دروازه، و جلوی او مدافع تاثیرگذاری به نام «محمد خاکپور». در کنار آنها «کریم باقری» موتور محرک تیم در خط میانی بود و «علی دایی» و «خداداد عزیزی» خط حمله ویران کننده ای را تشکیل داده بودند. شکی نبود که ایران می توانست در آن دوره برای چهارمین بار جام را به خانه ببرد اما در نیمه نهایی به عربستان در ضربات پنالتی باخت تا در نهایت رتبه سوم این مسابقات را کسب کند..

بهترین تیم
آن تیم بهترین عملکرد را بعد از سه دوره قهرمانی متوالی گذشته ایران داشت(1976) و حتی هنوز هم بسیاری تیم ملی سال 1996 ارا به عنوان تیمی که ایران را به سطح اول فوتبال آسیا بازگرداند، یاد می کنند.
کریم باقری که حضورش در خط هافبک همواره موجب قدرت خط حمله می شد می گوید: «آن تیم خیلی خاص بود چون ما نسلی خاص را در آن روزها داشتیم که نام بازیکنان آن تیم حتی الان هم سر زبان بسیاری از مردم است. ما می توانستیم قهرمان آن جام شویم اما بدشانس بودیم. آن تیم یک «سوپر تیم» بود. بین سالهای 1996 تا 1998 خیلی قدرتمند بودیم و با همان بازیکنان به جام جهانی هم صعود کردیم. فکر نمی کنم تا چندین سال آینده تیمی بتواند به قدرت آن تیم برسد.».
بازیکنان داخلی
در آن روزها که خیلی از بازیکنان آسیایی به اروپا می‌رفتند، تصور اینکه تیم «محمد مایلی کهن» با بازیکنانی که تقریبا همگی از لیگ داخلی بودند، اینقدر قدرتمند باشد، بسیار مشکل بود، فقط بازیکنانی نظیر استیلی، خاکپور و علی دایی سابقه بازی در تیمهای سنگاپوری و قطری را داشتند.
باقری معتقد است اتحاد و یکدلی به هماهنگی و قدرتمند شدن تیم آن زمان کمک کرد: «آن زمان هیچکدام از بازیکنان ما خارج از کشور بازی نمی کردند بنابراین تجربه چندانی نداشتیم. امامتحد بودیم و از نظر تکنیکی بازیکنان بسیار خوبی داشتیم و البته رفتار و شخصیت بازیکنان هم بسیار خوب بود و همگی از حضور در کنار یکدیگر لذت می بردیم.»

مربی خوب
«در رأس آن تیم ما مربی خوبی داشتیم که توانایی متحد کردن تیم را داشت. آن تیم فاکتورهای زیادی داشت که موجب «خاص» بودنش شد. ما خوب بودیم و به همین دلیل به جام جهاین فرانسه صعود کردیم. خداداد عزیزی بهترین بازیکن جام ملتها شد، دایی یک نام بزرگ در آسیا شد و تب فوتبال بعد از آن جام در ایران بیشتر و بیشتر شد.»
جام جهانی و درخواست کمک
همانطور که باقری گفت ایران ناکامی در کسب قهرمانی جام ملتهای آسیا را دو سال بعد با صعود به جام جهانی 1998 جبران کرد و شکی وجود ندارد که تیمهای بعدی ایران هیچکدام به قدرت تیم سال 1996 نبودند حتی تیمی که به جام جهانی 2006 صعود کرد.
حالا و در جام ملتهای آسیا 2011 باقری تجربیات خود را با کمک به سرمربی ایران، افشین قطبی، در اختیار بازیکنان کشورش قرار می دهد هرچند که می گوید: «من پست ویژه ای در این تیم ندارم. افشین از من خواست به تیم بپیوندم و من هم با بازیکنان تمرین می کنم. کار خاصی نمی کنم مگر اینکه کاری از من بخواهند که در این صورت آماده کمک هستم. اگر بخواهند به جلسه‌ای بروم، می روم و کمکشان خواهم کرد اما هیچ پست خاصی ندارم، فقط اینجا هستم چون از من این را خواسته اند. از یک ماه پیش دور از فوتبال بوده ام و داشتم استراحت می کردم که ناگهان برای کمک به تیم ملی دعوتم کردند. ناآماده نیستم اما به بازی کردن هم فکر نمی کنم. فقط امیدوارم تیم ملی در جام ملتهای آسیا موفق باشد. این تیم اکثرا از بازیکنان جوان تشکیل شده که البته تجربیات خوبی دارند اما قدرت واقعی تیم باید درون زمین نشان داده شود. امیدوارم همه بازیکنان بااعتماد به نفس بالا وارد زمین شوند و باور داشته باشند که می توانند به موفقیت برسند. هیچ چیز غیرممکن نیست و امیدوارم آنها هم همین احساس و اراده را داشته باشند.»

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]