تفاوت احساس غم و غربت با افسردگي!

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: من کوک نيستم‌
همه ما در دوره‌هايي از عمر احساس غم و غربت کرده‌ايم؛ در شرايط طبيعي پس از چند ساعت يا چند روز اين حالت که به افسردگي معروف است از بين مي‌رود. اما وقتي احساس‌ غم‌، دلسردي‌ يا نااميدي‌ به‌ مدت‌ ? هفته‌ در اغلب‌ روزها و اغلب‌ ساعات‌ روز، به‌ علاوه‌ علايم‌ همراه‌ ديگر وجود داشته باشد ديگر بيماري ناميده مي‌شود.

فرد افسرده اغلب لذت بردن از زندگي را مشکل مي‌يابد، احساس تنهايي شديدي مي‌کند و براي درگيرشدن در فعاليت‌هاي روزمره زندگي از نيرويي کم برخوردار است. بسياري از مردم در دوره‌هايي از زندگي خود نسبت به رويدادهاي زندگي احساس دلسردي مي‌کنند، ولي افسردگي واقعي، عميق‌تر و طولاني‌تر است و کل وجود شخص را تحت تأثير قرار مي‌دهد.

علايم‌ شايع‌
از دست‌ دادن‌ علاقه، بي‌حوصلگي‌ و دلزدگي، ناتواني‌ از لذت‌ بردن‌،احساس‌ نااميدي‌، بي‌حالي‌ و خستگي،‌ بي‌خوابي‌، خواب‌ زياد يا ناراحت‌، گوشه‌گيري‌ اجتماعي‌، احساس‌ بي‌ارزش‌ بودن‌ و مورد نياز نبودن‌، بي‌اشتهايي‌ يا پرخوري‌، يبوست‌، عدم تمرکز،گريه‌، احساس‌ گناه‌ شديد، تحريک‌پذيري‌، بي‌قراري‌، افکار خودکشي‌ و دردهاي‌ مختلف مثل‌ سردرد، درد قفسه‌ سينه‌ بدون‌ شواهدي‌ از بيماري‌ جسمي‌ از شايع‌ترين علائمي است که در فرد افسرده ديده مي‌شود.

علل بيماري
براي‌ بيماري‌ افسردگي‌ هيچ‌ علت‌ واحد و روشني‌ وجود ندارد. اين بيماري در اثر چند علت مرتبط باهم ايجاد مي‌شود. تغييرات شيميايي ايجاد شده در مغز و اختلال در هدايت پيام‌هاي عصبي، فقدان‌هاي قابل توجه، انتظارات غيرواقع‌گرايانه، يأس، عدم توانايي در کنترل بر محيط و تفکر منفي از جمله عوامل افسردگي است. به‌طور شايع افسردگي در افراد ميانسال ديده مي‌شود ؛ اما اين بيماري در هر سني از کودکي، نوجواني يا سالمندي ممکن است ديده شود.

درمان
در مواردي، بيماري‌ خود‌به‌خود خوب‌ مي‌شود، اما با کمک‌ گرفتن‌ از پزشک‌ مي‌توان‌ مدت‌ افسردگي‌ را کم‌ کرد. راه‌هاي زيادي براي درمان افسردگي وجود دارد. روان‌پزشکان به طور معمول از داروهاي ضدافسردگي که انواع مختلف دارد با توجه به شرايط بيمار استفاده مي‌کنند. هر بيمار ممکن است به يک يا چند نوع داروي خاص پاسخ مناسبي بدهد.

خدمات مشاوره و روان‌درماني از ديگر اقدامات همراه است. در افسردگي‌هاي شديد که بيمار در بيمارستان بستري مي‌شود گاهي شوک درماني مورد استفاده قرار مي‌گيرد و هيچ خطري در پي نخواهد داشت و موجب مي‌گردد که بهبودي، سريع تر حاصل گردد.

معمولا حداقل مدت درمان، شش ماه است. گاهي اوقات بيمار با اولين علايم بهبودي، درمان را قطع مي‌کند. در اين صورت احتمال عود بيماري زياد خواهد بود.
ورزش کردن به صورت گروهي نيز در کاهش علايم بيماري در مبتلايان به افسردگي تاثيرگذار است.
درصد بهبود‌ افسردگي بالا است‌ حتي‌ اگر فرد هنگام‌ افسردگي‌، نسبت‌ به‌ بهبود‌ خود نااميد باشد و در مقابل عود افسردگي‌ نيز شايع‌ است‌.

چند نکته‌
بکار بستن نکاتي ساده مي‌تواند به بهبود افسردگي شما کمک کند. البته لازم نيست حتما بيمار باشيد تا اين نکات را بکار ببنديد. رعايت اين مسائل مي‌تواند در پيشگيري از افسردگي نيز موثر باشد.
روابط اجتماعي خود را گسترش دهيد. به ديدار دوستان، اقوام و همکاران خود برويد و با آنها به گفتگو بپردازيد.
ورزش کنيد. تمرينات منظم ورزشي نه تنها استرس را فرو مي‌نشاند؛ بلکه احساسي از قدرتمندي و مفيد بودن را به شما مي‌دهد.
در صورت‌ امکان‌ به‌ مسافرت برويد.
فعاليت شغلي خود را حفظ‌ کنيد.
رژيم‌ غذايي‌ متعادل‌، کم‌چرب‌ و پر فيبر و مرتب داشته‌ باشيد. حتي‌ اگر اشتها به‌ غذا نداريد.
فيلم‌هاي‌ خنده‌دار و شاد ببينيد.
داروهايتان را مرتب مصرف کنيد حتي اگر احساس بهبود مي‌کنيد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 384]