زباله سوز چیست ؟

تعریف زباله

کنترل و مدیریت مواد زائد از اهمیت بالایی برخوردار است ، چرا که در صورت عدم مدیریت صحیح برای سلامت انسان و محیط زیست مخاطره آمیز خواهد بود . بطور کلی زائدات را می توان به بخش های زیر تقسیم بندی نمود:

• زائدات خانگی
• زائدات صنعتی
• زائدات ویژه
• زائدات خطرناک

زائدات از نظر قابلیت بازیافت به دو نوع آشغال  و زباله تقسیم می شوند :

• آشغال : بخشی از زائدات که قابلیت استفاده مجدد را دارند و پس از طی فرآیند های بازیافتی می توانند مورد استفاده قرار بگیرند آشغال نامیده می شوند.
• زباله ها قابلیت بازیافت و دوباره مصرف شدن را ندارند و علاوه بر این که فضای زیادی را اشغال می کنند ممکن است خاصیت آلوده کنندگی را نیز داشته باشند که می بایست توسط روش های صحیح و مطمئن از بین بروند.

این زباله ها به چند دسته تقسیم می شوند :

• پلاستیک های غیر قابل بازیافتی و فرسوده
• زباله های آلوده به میکروب ها ، باکتری ها و قارچ های بیماری زا
• زباله های آغشته به مواد شیمیای خطرناک
• زباله های آغشته به مواد رادیواکتیوی

زباله های رادیواکتیوی در حال حاضر تنها به روش مدفون سازی قادر به مهار کردن هستند ، دیگر زباله ها را نیز با روش هایی هم چون : سوزاندن ، بی خطر سازی توسط دستگاه اتوکلاو ، هیدروکلاو وشیمیوکلاو ، از بین می برند اما معمولا زباله های خطرناک توسط سه روش آخر به طور کامل از بین نمی روند اما اگر با دمای بالای 1100 درجه سانتی گراد حرارت داده شوند به طور کامل از بین خواهند رفت.

لازم به توضیح است که برای مدیریت زباله های شهری معمولا آشغال و زباله ها یا در محل تولید ( خانه ها و … ) و یا در محل از بین بردن جداسازی می گردند تا آشغال ها برای بازیافت و زباله ها برای از بین بردن مدیریت شوند . در روش آرامجی زباله ها در پروسه ای که تعریف شده سوزانده و به طور کامل از بین می روند تا هیچ گونه مشکل زیست محیطی ایجاد نکنند.

زباله سوز چیست ؟

به طور کلی هر فرآیندی که بتواند با سوزاندن مواد زائد جامد ، مایع و گاز حجم یا وزن آنها را کاهش بدهد و به شکل مواد بی ضرر و یا کم ضرر تبدیل کند ، زباله نامیده میشود .ساخت زباله سوز صنعتی اهمیت بالایی دارد.

تاریخچه زباله سوز

لغت یونانی اینسی نریت (  Incinerate  ) به معنی سوزاندن و به خاکستر تبدیل کردن است . اولین تجربه سوزاندن زباله ها به انگلستان نسبت داده شده است که توسط دو مهندس آمریکایی به نام های هرنیک و گریلی در سال 1874 و با احداث یک زباله سوز شهری در ناتینگهام صورت گرفت . نخستین کارخانه زباله سوز آلمانی طی سال های 1894 تا 1960 و در پی ایجاد اپیدمی وبا تاسیس گردید و بعد از سال 1960 ساخت این کارهانه در آلمان توسعه یافت. به طوری که در سال 1965 تعداد آن به 14 مورد رسید . تکنولوژی برتز برای تبدیل مواد زائد به انرژی ( و یا استفاده از انرژی تولید شده در اثر سوزاندن زباله ها ) از اواسط دهه 70 ابلاغ گردید و در دهه آخر قرن بیستم گسترش بسیار زیادی یافت .

اما محدودیت کنترل آلودگی از سال 1984 به بعد موجب رکود این صنعت شد. در بیشتر شهر های جهان ، تا سال های پیش از 1970 ، سوزاندن زباله که در هوای آزاد تلنبار شده بود معمول بوده است . ولی در سال های اخیر سوزاندن زباله ها با دستگاه های زباله سوز که نوعی روش شیمیایی برای کاهش اثرات منفی زیست محیطی زباله ها است انجام می شود.

سوزاندن یک روش دفع نهایی برای پسماند های خاصی می باشد که نمی توان آن ها را مورد بازیافت یا استفاده مجدد قرار داد و یا در لندفیل ، دفن نمود. این روش یک فرآیند اکسیداسیون حرارتی بوده که در آن پسماند های ویژه در حضور اکسیژن به گاز ها و مواد جامد غیر قابل احتراق و بی خطر تبدیل می شوند . گاز های حاصله وارد اتمسفر شده و مواد باقیمانده جامد دفن می شوند . در صورتیکه کوره زباله سوزی به خوبی طراحی و ساخته شود و به طرز صحیحی مورد بهره برداری واقع گردد مسئله دفع زباله های قابل احتراق را حل خواهد کرد. باکتریها و حشرات نیز در جریان گاز نابود شده و خاکستر و فلزات باقیمانده از نظر دفع ، اهمین بهداشتی کمتری دارند.