اهمیت ارتباط عاطفی مادر و کودک

برقراری پیوند عاطفی مادر و نوزاد

نخستین مطالعات درباره عکس العمل نوزادان در رفتارهای اجتماعی، به حدود ۴۰ سال پیش برمی گردد. مادران باید این موضوع را مدنظر داشته باشند که فرزند آنها یک عروسک نیست که از درک رفتار دیگران در واکنش در برابر آنها عاجز باشد، بلکه او به خوبی تمام مسائل پیرامون خود را می فهمد. نوزاد حتی از دوران جنینی تمام احساسات و هیجانات را درک کرده و آنها را در حافظه خود نگه می دارد. به علاوه حتی قبل از تولد، یک واکنش متقابل بین مادر و جنین وجود دارد و باید گفت که حداقل نیمی از رفتار و منش کودک مانند پدر و مادر است.

از نخستین روزهای تولد، نوزاد قادر است به رفتارهای والدین پاسخ دهد. به کمک حواس پنجگانه می تواند همه احساسات را شناخته و به روش مختلف با اطرافیانش ارتباط برقرار کند. روابط اجتماعی و عاطفی، جایگاهی ویژه در مراحل ابتدایی رشد کودک دارد. از بدو تولد، نوزاد حالت روحی و واکنش های خاصی ابراز می کند. این مجموعه گرایشات ذاتی، خلق و خوی او را شکل می دهند.

نخستین روزهای تولد نوزاد، جوی مبهم و خلائی عاطفی را برای مادر به وجود می آورد که همین حالات به مرور سرچشمه مهر و محبت مادر می شود. تلاقی نگاه های مادر و کودک، در تقویت این علاقه بسیار تاثیرگذار است. غریزه مادری بلافاصله پس از تولد طفل برانگیخته نمی شود.

چند روز اول پس از تولد نوزاد، مادر احساس خستگی می کند و از اینکه نتواند سلامت کودکش را حفظ کند، نگران و مضطرب است. او با این توجیه که اطرافیان مراقب فرزندش هستند، خود را تسلی می دهد.

قصد داریم در این مقاله به اهمیت ارتباط با کودک اختصاص دهیم و پاسخگوی تعدادی از سوالات متداول شما باشیم. اما با این وجود،در صورت کسب اطلاعات بیشتر،یک مشاوره رایگان از متخصصین فروشگاه اینترنتی آیریک تجهیز ترتیب دهید. ما خوشحال می شویم به هر سوالی که دارید پاسخ دهیم و به شما کمک کنیم بهترین محصولات مادر و کودک را انتخاب نمایید و همچنین می توانید مقاله آموزش مراقبت از بدن برای کودکان هم مطالعه فرمایید.

آیا رفتارهای مادر با نوزاد،در شکل گیری شخصیت آن نقش دارد؟

تحقیقات دیگری نیز در این زمینه گویای این مطلب است که رفتارهای صمیمانه مادر با فرزندش، تا چه حد در رشد شخصیت او موثر است. این رفتارها نسبت به توانایی مادر در تامین نیازهای کودکش تعریف می شود. بعضی از مادران با محبت و آرامش و برخی دیگر با سختگیری و جدیت، به این خواسته ها پاسخ می گویند.

آیا زمان زایمان روی رفتار نوزاد نقش دارد؟

رفتارهای متقابل مادر و نوزاد، به اعمال پزشکان و پرستاران در هنگام وضع حمل مادر نیز بستگی دارد. تا چند سال پیش، پس از زایمان نوزاد را کنار مادر نمی گذاشتند و این ارتباط نادیده گرفته می شد که همین امر می توانست مانعی درایجاد رابطه مطلوب باشد.

هر مادری هزاران راه و روش برای آرام کردن کودک خود می شناسد، اما نکته مهم این است که همه این رفتارها از یک دلبستگی واحد نشات می گیرد که کودک آن را به خوبی درک می کند.

بدین ترتیب کودک خیلی زود بین احساسات متفاوت خود ارتباط برقرار می کند که همین رابطه باعث خلق تصویری از یک مادر آرام و مطمئن در ذهن او می شود. در طول دو ماهه اول، مادر در پاسخ به رفتارهای کودک واکنش های مختلفی نشان می دهد که این رفتارها از طرفی عکس العمل های جدیدی از کودک را در پی دارد.

از این روند خود به خود به کودک می آموزد که واکنش اطرافیان در برابر هر نوع از رفتارهای او چگونه است. همچنین رابطه عاطفی مادر و نوزاد درخلال این رفتارها، قدرت یادگیری کودک را تسریع می بخشد که در این صورت نوزاد می تواند اطلاعات و مسائل مختلفی را فراگرفته، به خاطر بسپارد، ویژگی های یک موضوع را در یک زمان خاص درک کند و احساسات گوناگون پدر و مادر مانند خشم، شادی، غم را بشناسد.

گرچه نمی توان انکار کرد که یک رابطه ویژه بین مادر و جنین در طول دوران بارداری و پس از زایمان، وجود دارد، اما به این معنا نیست که محبت و علاقه به کودک، صرفا به ویژگی های بیولوژیک مادر مربوط می شود. محققان به این نتیجه رسیده اند که درخانواده هایی که پدر به اندازه مادر و یا حتی بیش از او، به امور کودک رسیدگی می کند، علاقه و وابستگی نوزاد به پدر درست مانند حالت طبیعی که نوزاد این احساس را به مادر دارد، است. حتی ممکن است همین حالت برای هر شخصی که نیازهای اساسی و احساسی او را تامین کند نیز شکل گیرد.

نوزاد در بدو تولد این آمادگی را دارد که با هر کسی ارتباط برقرار کند؛ مشروط بر این که چنین شخصی کاملا رفتارهای او را شناخته و نیازهای او را برآورده کند. به طور کلی، خوب است که بزرگترها به بهترین روشی که برای کودک خوشایند است مانند آرام و با لحن کودکانه صحبت کردن، حرکت دادن دست ها با او ارتباط برقرار کنند.

یک متخصص نوزادان با تاکید بر ضرورت تماس مستقیم نوزاد با مادر در ساعات اولیه زندگی نوزادان گفت: آنچه در ساعت اول عمر می‌گذرد، در بقای نوزاد و بر رابطه آینده والدین با کودک بسیار اثرگذار است. بیش از ۹۰ درصد نوزادان در بدو تولد برای بقای خود نیاز به هیچ‌گونه مداخله درمانی ندارند. برای ارتقای سلامت مادر و نوزاد و ایجاد یا تحکیم دلبستگی مادرانه در این گروه از نوزادان، برقراری تماس پوست با پوست به محض تولد بسیار موثر است.

برای والدین، گاهی دلبستگی به نوزاد از دوره بارداری آغاز می‌شود و بعد از چند ماه انتظار با مشاهده و اولین تماس مستقیم با نوزاد، قوی‌تر می‌شود.

این دلبستگی ممکن است در بدو تولد و با دیدن نوزاد تجلی یابد یا به مرور زمان و بعد از آشنایی بیشتر با نوزاد ایجاد شود. در مجموع هر چه دلبستگی والدین به نوزاد زودتر و قوی‌تر ایجاد شود، مراقبت از نوزاد دلپذیرتر و بهتر می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوامل در ایجاد این دلبستگی، مشاهده و شناخت واکنش‌های نوزاد است.

تاثیرات تماس دقایق اولی مادر و نوزاد

·       جدایی از نوزاد و تغییر رفتارهای مادرانه‌

جدایی هر نوزاد از مادرش در زمان تولد، باعث تغییر رفتار و مراقبت‌های مادرانه می‌شود. در پستانداران برای این جدایی زمان مشخصی وجود دارد که بعد از آن، گسستگی عاطفی به‌وجود آمده، دائم و غیرقابل ترمیم می‌شود.

در گذشته معمولا نوزاد به محض تولد از مادر جدا و در ساعات مقرر برای تغذیه نزد مادر آورده می‌شد. در مقابل این روش، روش دیگری مورد مطالعه قرار گرفت که در آن نوزاد سالم به محض تولد بدون وقفه و به مدت یک ساعت، در «تماس پوست با پوست» با مادرش قرار می‌گرفت.

تحقیقات نشان می‌دهد که یک ماه بعد و یک سال بعد از تولد، مادرانی که سابقه تماس زود هنگام پوست با پوست با نوزاد خود داشتند، رفتار مادرانه بیشتری را نشان می‌دهند.

·       کاهش خطر ابتلا به عفونت نوزاد

برای نوزاد، خطر ابتلا به عفونت در ساعات اول عمر، در اثر تماس پوست به پوست با مادر کاهش می‌یابد؛ چرا که باکتری‌های غیرپاتوژن از ابتدا شروع به تکثیر و کولونیزاسیون در پوست و روده نوزاد کرده و در نتیجه از رشد و تکثیر باکتری‌های بیماری‌زا پیشگیری می‌شود.

اولین تماس مادر و نوزاد باید تا زمانی که نوزاد تغذیه می‌کند ؛ ادامه یابد . این زمان تماس برای مادر و نوزاد بسیار ارزشمند بوده و بهتر است حتی‌الامکان بدون مزاحمت طی شود.

بسیاری از نوزادان این حرکات را در مدت ۱۰ دقیقه انجام می‌دهند. نوزاد ضمن تلاش‌های حرکتی خود لحظاتی را به استراحت می‌گذراند و سپس مجددا بدون نیاز به مداخله، آغاز به فعالیت می‌کند.

براساس تحقیقات سا‌ل‌های اخیر، اگر امکان برقراری این تماس برای نوزاد در لحظات بحرانی اول عمر مهیا شود، احتمال بهره بردن از تغذیه انحصاری با شیر مادر به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته و مدت شیردهی طولانی‌تر می‌شود.

·       استرس در نوزاد

وزن کردن، حمام دادن نوزاد در بدو تولد، تزریقات واکسن و ویتامین باعث جدا شدن نوزاد از مادر و ایجاد استرس در نوزاد می‌شود. بهتر است این اقدامات را به بعد از انجام برقراری تماس اولیه به تعویق انداخت.

تماس مادر با نوزاد بلافاصله بعد از تولد، تحریک یک غریزه اولیه، حفظ تعادل حرارت بدن، عشق، امنیت و غذا را برای نوزاد به ارمغان می‌آورد. مزایای این امر در سلامت، حفظ جان هزاران نوزاد و میلیون‌ها تومان صرفه‌جویی در هزینه بهداشتی درمانی و تامین رفاه جامعه است. هزینه اثربخشی این اقدام، توانایی ایجاد نسلی است که در بهترین شرایط ممکن رشد و تکامل یافته‌اند.

چرا کودک گریه میکند؟

تنها راهی که نوزادان نیازهای خود را به اطرافیان اعلام می دارند گریه کردن است آنها در حال گریه نباید به حال خود رها شوند.

دلایل گریه نوزادان :

۱- گرسنگی معمولی ترین علت گریه است.

۲- نیاز برای امنیت، او گاه احتیاج دارد احساس امنیت نظیر احساسی که در شکم مادر داشت داشته باشد کودکانی که زایمانشان دشوار بوده یا ناخوش هستند بیشتر حساسند و نیاز به نگهداری طولانی در بغل دارند.

۳- ناراحتی گوارشی مثل نفخ،گاهی بعلت رژیم غذایی مادر دستگاه گوارش نوزاد آزرده می شود

۴-خیس بودن جای نوزاد

۵- ناراحت بودن از سرما یا گرما

۶- بروز عواطف،گاهی نوزادان نیز بیقرار و دلتنگ می شوند.اگر شما در آن زمان کودک را در آغوش گرفته و ماساژ دهید موثر است.

۷- رفتار مادر،مادرانی که حساس هستند کودک آنها نیز تحریک پذیرتر و حساس تر است.

برای مشاهده و کسب اطلاعات از برندهای معتبر و مختلف و همچنین استعلام قیمت محصولات مادر و کودک می توانید به سایت ما به آدرس www.irictajhiz.com مراجعه نمایید.