تجلی نور یقین در سیره جواد الائمه

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به مناسبت سالروز میلاد نهمین پیشوای شیعیان؛ تجلی نور یقین در سیره جواد الائمه تهران- ایرنا- امام محمدتقی(ع) نهمین پیشوای شیعیان، تجلی نور یقین و الگویی شایسته از بخشش و بردباری برای پیروانانش است؛ بزرگواری که با بینش والای خود در مناظره های علمی، همگان را متحیر می ساخت و اینگونه به دفاع از جایگاه امامت و حقانیت خویش می پرداخت.

تجلی نور یقین در سیره جواد الائمه

امام جواد(ع) در 10 رجب 195 هجری دیده به جهان گشود و در پرتو هدایت های پدر بزرگوار خویش امام رضا(ع) با رسالت سنگین امامت آشنا شد و آموزه دینی و الهی را به خوبی فراگرفت. نهمین ستاره آسمان امامت که به برترین صفت های انسانی همچون جود، بخشش، بردباری و گذشت مزین بود با یادگیری علوم گوناگون تلاش داشت تا به تمام مسایل و پرسش های مردم پاسخ گوید و دین مبین اسلام را از تحریف و تغییر مصون بدارد. امام جواد(ع) در هشت سالگی پس از شهادت امام رضا(ع) در 203 قمری به مقام امامت رسید و در طول دوران امامت خود با تحمل سختی ها و مشکل های فراوان در راه گسترش آموزه های الهی کوشید و در رویارویی با خلفای عباسی که سعی داشتند با تشکیل جلسه های مناظره با دانشمندان بزرگ و عالمان شناخته شده آن روزگار، مشروعیت ایشان را در میان پیروانانش مخدوش کنند به بهترین شکل به مبارزه علمی و فرهنگی پرداخت، این امام همام(ع) در این مجادله های علمی با استفاده از دانش و علم خدادادی، حقانیت خویش را به اثبات رساند. در واقع سرآمدی و برجستگی امام جواد(ع) در مناظره های علمی به عنوان بخشی از ادله امامت و مقام علمی آن امام بزرگوار محسوب می شد.سرانجام امام جواد(ع) در 220 هجری در 25 سالگی به دستور معتصم عباسی مسموم شد و به شهادت رسید، پیکر مطهر نهمین پیشوای شیعیان در کاظمین عراق به خاک سپرده شد.پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا به مناسبت سالروز ولادت امام محمدتقی(ع) با «آیت الله محسن غرویان» مدرس سطوح عالیه حوزه علمیه قم و عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی جامعة المصطفی العالمیه به گفت وگو پرداخته است. مدرس سطوح عالیه حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه جود و بخشش از ویژگی ائمه اطهار(ع) به شمار می رود، گفت: نام امام نهم(ع)، محمد و کنیه ایشان ابوجعفر بود و تقی و جواد از مشهورترین لقب های آن والامقام محسوب می شد که به دلیل تقوای زیاد و بخشندگی به ایشان اعطا شد. برپایه گفته مورخان آن بزرگوار در هشت سالگی و پس از شهادت امام رضا(ع) به امامت رسید و این موضوع که آیا امامت با سن ارتباطی دارد یا خیر به بحثی در میان علما و اندیشمندان تبدیل شد و آنان در پاسخ گفتند که امامت یک موهبت و مقام الهی است که حتی می تواند در یک نوجوان نیز تحقق یابد و مصداق عینی این امر امام محمد تقی(ع) است. آیت الله غرویان علم، دانش و بزرگ منشی را از جمله خصوصیت های فردی و اخلاقی این امام همام(ع) برشمرد و اظهار داشت: «علی بن حسان واسطی» از صحابه امامان هشتم و نهم(ع) روایتی را نقل می کند با این مضمون: من روزی مقداری اسباب بازی برای امام جواد(ع) به علت آن که خردسال بود، هدیه بردم و ایشان در واکنش به این امر فرمود: «خداوند من را برای بازی نیافریده است.» این مطلب نشانگر و معرف درک، هوش و معرفت بسیار بالای امام(ع) محسوب می شود و اطلاعات، اخبار غیبی و معجزه هایی را که به نهمین امام شیعیان نسبت داده اند نیز از فضایل آن حضرت حکایت دارد. عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی جامعه المصطفی العالمیه با اشاره به تاثیر شاگردان امام جواد(ع) در حفظ و گسترش دین اسلام، تصریح کرد: امام محمدتقی(ع) شاگردانی همچون «علی بن مهزیار، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، زکریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع» را پرورش داد که از افراد مشهور و راویان اخبار و احادیث محسوب می شوند و فقها به روایت این افراد اعتماد ویژه ای دارند. آنها در باب مسایل مختلفی چون فقر، عقل، کمال، آرزوها و آرمان های انسان، نکته های پندآموز فراوانی را از امام جواد(ع) نقل کرده اند. وی در ارتباط با پذیرش امام(ع) از طرف جامعه با توجه به سن کم ایشان، یادآور شد: امامت یک موهبت الهی است و خداوند آن را به بندگان خاص خویش اعطا می کند و پروردگار می تواند مهر، باور و اعتقاد یک شخص را در دل انسان های دیگر قرار دهد و بدین ترتیب افراد به او ایمان آورند. بنابراین میزان سن در این مساله دخالتی ندارد. در این موضوع ها، ما ایمان گرا هستیم و معتقدیم که پایه دین داری، ایمان گرایی است. مردم نیز هنگامی که پس از امام رضا(ع) نورانیت امامت را در چهره امام جواد(ع) مشاهده کردند در ارتباط با حقانیت ایشان به یقین رسیدند. در قرآن نیز اشاره می شود که حضرت یحیی(ع) در خردسالی به نبوت رسید و امام جواد(ع) هم به آن حضرت تشبیه می شود. آیت الله غرویان در ارتباط با مناظره های امام محمد تقی(ع) که به روشنگری جامعه مسلمانان می انجامید، گفت: «یحیی بن اکثم» از دانشمندان بنام آن روزگار نقل می کند: من نزدیک قبر پیامبر در مدینه بودم که امام جواد(ع) را مشاهده کردم و با آن حضرت وارد بحث و مجادله شدم و خواستم تا از ایشان سوالی بپرسم که وی گفت پیش از آن که سخن بگویی، می دانم که پرسش تو چیست. می خواهی در ارتباط با امامت بپرسی و این که امام چه فردی است؟ ایشان سپس ادامه داد که پس از شهادت امام رضا(ع) امام من هستم. همچنین مناظره ها و بحث های امام جواد(ع) در مجلس های معتصم عباسی سبب شگفتی و حیرت همگان می شد و فقها و اندیشمندان در آثار خویش به تبیین این مهم پرداخته اند و باید تفسیر آنها را در کتاب های سیره و زندگانی 14 معصوم نوشته سید محسن خرازی که در این ارتباط کتابی ارزشمند و مفید است، مطالعه کرد. مدرس سطوح عالیه حوزه علمیه قم شرایط سیاسی و اجتماعی، دوره امامت امام محمدتقی(ع) را بسیار پیچیده و دشوار توصیف کرد و اظهار داشت: در دوره زندگی ایشان، عباسیان بر تخت خلافت تکیه زده بودند و هنگامی که امام جواد(ع) به امامت رسید، مامون در 218 قمری درگذشت و برادرش معتصم بر جای او نشست اما جایگاه و محبوبیت جواد الائمه(ع) سبب شد تا در 220 قمری معتصم، ایشان را از مدینه به بغداد آورد تا مراقبت بیشتری از آن امام همام داشته باشد و همین بیم و دشمنی با امام(ع) موجب شد تا این خلیفه عباسی کم کم در صدد شهادت ایشان برآید و سرانجام در ذی القعده 220 قمری نهمین امام شیعیان را در 25 سالگی به شهادت رساند. عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی جامعه المصطفی العالمیه خدمات امام محمدتقی(ع) را در دوران کوتاه امامتش بسیار مهم و تاثیرگذار دانست و یادآور شد: به طور کلی امویان و عباسیان از رشد و شکوفایی مکتب اهل بیت و خاندان امامت می ترسیدند و سعی می کردند تا محبوبیت ائمه(ع) در میان مردم زیاد نشود. در واقع موقعیت زندگی امام(ع)، شرایط سختی مانند دوران پدر بزرگوارشان داشت. شیوه مبارزه ای این امام همام(ع) مانند دیگر ائمه(ع) روش فرهنگی، علمی و اخلاقی بود و ایشان می کوشید تا معارف اهل بیت(ع) را در میان مردم ترویج دهد و با استفاده از فضایل اخلاقی همچون کمک و رسیدگی به فقیران و ضعیفان به پرورش فرهنگ کلامی، اخلاقی و اعتقادی در جامعه بپردازد. آیت الله غرویان در پایان بزرگترین خدمت امام محمد تقی(ع) را به میراث گذاشتن اخبار، احادیث و دفاع از حقانیت اسلام دانست و بیان کرد: امروز نیز فقها و عالمان دینی بر سر سفره اخبار و احادیث ائمه اطهار(ع) نشسته اند. همچنین شاگردان و اندیشمندانی که امام جواد(ع) تربیت کرده اند با نقل حدیث و خبر، سرمایه های علمی و فقهی بسیار ارزشمندی را از خود به یادگار نهاده اند که از آن جمله می توان به روایت های مرحوم کلینی ها در اصول کافی و وسایل شیعه شیخ آملی اشاره داشت. *گروه اطلاع رسانی خبرنگار:مهسا شریفی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه پژوهشم**2059**2002**9131 *ایرنا مقاله کانالی برای انعکاس مقاله های اندیشکده ها- پژوهشکده ها- دانشکده ها- مراکز تحقیقاتی و رسانه های ایران و جهان* Irnaarticle@

18/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]