واضح آرشیو وب فارسی:الف: آیا پروژه دولتی کردن نامزد پوششی کلید خورده است؟
بخش سیاسی الف/22 اسفند95
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۶
این روزها بحث استفاده یا عدم استفاده از نامزد پوششی یا ضربه گیر در رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری سال 96 در کنار حسن روحانی، رئیس جمهور فعلی به یکی از مباحث اصلی و البته اختلافی اصلاح طلبان و اعتدالی ها تبدیل شده است. به گزارش الف، طرفداران و نزدیکان دولت یازدهم به این جمع بندی رسیده اند که عملکرد روحانی در طول چهار سال گذشته، عملکردی مثبت و قابل قبول نبوده و بعید است که دولت بتواند به سادگی از کارزار رقابت های انتخاباتی سربلند بیرون بیاید. در واقع با توجه به شرایط نامناسب اقتصادی، تشدید رکود و عدم کارآمدی دولت در حل مشکلات مردم اوضاع بر وفق مراد دولت تدبیر و امید نیست و تقریبا سخت و ناممکن هم است که در فرصت اندک باقیمانده بتوان اقدام خاصی را در راستای بهبود شرایط انجام داد. از این رو بر اساس نبود کارنامه قابل قبول دولت در حوزه های مختلف احتمال ریزش آرای روحانی قوت گرفته و نظر سنجی ها نیز نشانگر این واقعیت است. اما ممکن است این نقطه ضعف با توجه به نقدهای رقبای سیاسی در رقابت های انتخاباتی تبدیل به پاشنه آشیل دولت بشود و برای اولین بار دو دوره ای بودن رئیس جمهوری در ایران منتفی شود. با توجه به این شرایط، یکی از تاکتیک هایی که به طور جدی در اتاق فکر طرفداران دولت مطرح شده استفاده از نامزد پوششی و ضربه گیر می باشد. بر اساس این ایده فرد یا افرادی در کنار روحانی در رقابت ها و مناظرات شرکت می کنند تا در مواجه با رقبا از او حمایت و پشتیبانی کنند و با اتمام دوران رقابت های انتخاباتی به نفع رئیس جمهور فعلی کنار می روند تا ضمن جلوگیری از ریزش آرای روحانی، آرای نامزد کنار رفته نیز به سبد آرای وی اضافه شود. ناگفته پیداست که چنین ایده ای هر چقدر هم با وسواس و ظرافت عملیاتی شود اما ممکن است با مشکلات و اتفاقات پیش بینی نشده ای در دنیای واقعی مواجه شود که در نهایت به شکست انتخاباتی اعتدالی ها و اصلاح طلبان منجر شود. به نظر می رسد تجربه سال 92 و کنار رفتن عارف به نفع روحانی در رسیدن به چنین ایده ای نیز تاثیرگذار بوده باشد. اما مشکل اینجاست که در رقابت های ریاست جمهوری قبلی، همه چیز به صورت نانوشته پیش رفت و در نهایت با فشار سران اصلاحات، عارف مجبور به کناره گیری شد. اما در این دوره از اول و بر اساس یک نقشه از پیش تعیین شده قرار است تا با کمک گرفتن از نامزد پوششی از رئیس جمهور فعلی محافظت شود تا از حملات رقبا مصون بماند. اشکال حداقلی تاکتیک فوق این است که به نقش و نظر مردم هیچ توجهی نشده و ممکن است(با فرض اینکه فعلا گزینه های دیگر جریانات سیاسی را وارد این محاسبه نکنیم) اقبال بیشتر با نامزد فرعی و پوششی تا رئیس جمهور فعلی باشد. در آن صورت آیا کناره رفتن نامزد پوششی نمی تواند دهن کجی به رای و نظر مردم به حساب آید؟ شاید بنا به همین دلیل است که هنوز اصلاح طلبان و اعتدالی ها به جمع بندی مشخصی در این باره دست نیافته اند. اما علاوه بر این مسئله، موضوع دیگری که موجبات اختلاف بین اعتدالی ها و اصلاح طلبان در استفاده از نامزد پوششی شده، نبود گزینه های مورد اجماع برای بازی در این نقش باشد. در واقع به نظر می رسد برخی از گزینه های اصلاح طلبان که برای نامزد پوششی در نظر گرفته شده بودند مساله رقابت با روحانی و تلاش برای رای آوری خود را جدی گرفته و حاضر نیستند صرفاً به عنوان فدایی و بازی گرم کن وارد میدان شوند. این همان موضوعی است که موجب نگرانی شدید دولتی ها شده است . شاید به همین دلیل است که دولتی ها خود دست به کار شده اند و در پی این هستند کل این پروژه را خود جلو ببرند و دوباره اصلاح طلبان را ناگزیر سازند در چارچوب قواعدی که آنها تعریف می کنند به ایفای نقش در انتخابات بپردازند. در این راستا دیروز یکی از سایت های نزدیک به دولت در مطلبی به موضوع نامزد پوششی پرداخت و با اشاره به اختلافات درباره نامزدهای پوششی از سه فردی که احتمالاً به عنوان ضربه گیر در انتخابات شرکت کنند نام برد. این سایت می نویسد: « گروهی دیگر از ذی نفوذان دولت، در تدارک کاندیداتوری سه مقام ارشد دولت یازدهم در انتخابات ریاست جمهوری هستند». به گزارش انتخاب « این گروه در تلاش است قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت، نوبخت معاون برنامه ریزی رییس جمهور و جهانگیری معاون اول رییس جمهور را برای کاندیدای ریاست جمهوری سال 96 قانع کنند تا در مناظرات، کنار روحانی حضور داشته باشند. براساس ایده نامزد پوششی، این سه مقام ارشد دولت یازدهم، پیش از برگزاری انتخابات به سود روحانی از صحنه کنار خواهند گرفت. با این حال، این سه مقام بلندپایه نیز هر کدام کاندیداتوری خود را به «تکلیف روحانی» موکول کرده اند». هر سه این افراد از جناح اعتدالی دولت یازدهم می باشند و برخی با افکار و مشی اصلاح طلبی فاصله دارند. از این رو باید گفت احتمالاً جناح اعتدالی که قدرت بیشتری در دولت دارد در پی این است تا با معرفی اعضای کابینه تا حدی از تبعات و پیامدهایی چون احتمال عدم کناره گیری نامزد پوششی و نقد صریح رئیس جمهور فعلی که می تواند باعث هم افزایی نامزد پوششی و رقبای سیاسی دولت شود اجتناب شود. اما استفاده از این تاکتیک هم بدون شک نخواهد توانست ایراداتی که به استفاده از نامزد پوششی در رقابت های انتخاباتی وارد است را مرتفع سازد بلکه حتی ممکن است به افزایش اختلافات اصلاح طلبان واعتدالی ها نیز منجر شود و کل نتیجه انتخابات را تحت الشعاع قرار دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]